به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، البته اخیراً شرایط اندکی فرق کرده است. سازمانهای دولتی برای مدیریت مصرف برق با صدور بخشنامه استانداری موظف شدهاند که علاوه بر خاموش کردن وسایل سرمایشی از ساعت 13:30 به بعد، لامپهای خود را در شب خاموش کنند.
با وجود این در روزهای نخست شمار ادارات و سازمانهای دولتی متخلف کم نبود. اداراتی که یا وسایل سرمایشی خود را سر ساعت خاموش نمیکردند یا شبها برق دفاتر و اتاق هایشان روشن میماند. این موضوع علاوه بر اینکه با برخورد جدی اکیپهای بازرسی شرکت توزیع برق تهران همراه بود، برای افکار عمومی نیز چندان خوشایند نبود. آن هم برای دولت که میخواست تغییر و مدیریت مصرف را از خودش آغاز کند.
حسین صبوری، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ در این خصوص توضیح داد که از ابتدای تیرماه برق 220 نهاد از 1200 دستگاه بزرگ دولتی در تهران قطع و با آنها برخورد شده است. چراکه از دستورات تبعیت نکردهاند و تخلف آنها توسط اکیپهای بازرسی مستقر در تهران گزارش شده است.
در حال حاضر 250 اکیپ بازرسی در شهر تهران شبانه روز در حال رصد نهادهای دولتی نظیر وزارتخانهها، بانکها و بیمهها هستند و این روند تا نیمه اول شهریور ماه هم ادامه خواهد داشت.
گشتی در خیابانهای تهران
هفته گذشته شرکت برق منطقهای تهران هشت دستگاه اجرایی را در صدر پرمصرفهای برق اعلام کرد و شب چهارشنبه برای بررسی پایبندی دستگاههای اجرایی به خیابانها رفتیم. درست در شبی که پیک بار (اوج مصرف) شب تهران به 52 هزار و 457 مگاوات رسیده بود، ساعت 21:30 دقیقه به اولین سازمان دولتی که در مسیر بود، سر زدیم. وزارت نیرو که یکی از بزرگترین وزارتخانههای ایران است و در زمینه تولید و عرضه برق هم متولی است، تقریباً خاموش بود. فقط چند چراغ در محوطه این وزارتخانه و چند اتاق در طبقات مدیریتی آن جلب توجه میکرد. پساز آن به وزارت کشور در خیابان فاطمی رفتیم. آنجا هم خاموش بود. فقط یک چراغ در سردر این وزارتخانه و چند لامپ در طبقه اول و بخش حراست آن خودنمایی میکرد.
مسیر را ادامه دادیم و به ترتیب وزارت نفت، شرکتهای زیرمجموعهاش از جمله شرکت ملی نفت، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و شرکت ملی گاز، همینطور وزارت جهاد کشاورزی، سازمان بازرسی کل کشور، وزارت صنعت، معدن و تجارت، ساختمان وزارت اقتصاد و سازمان امور مالیاتی کشور و سازمان حفاظت محیط زیست و حتی شهرداری و استانداری تهران را دیدیم. تقریباً در همگی جز چراغ چند اتاق که از شمار انگشتان دست هم کمتر بود، روشن نبود. البته در نمای ساختمانها و بخش نگهبانی هم تعداد خیلی محدودی لامپ روشن بود که احتمالاً نیاز بوده است.ناگفته نماند که خیلی از شرکتها و نهادهای غیردولتی نیز چراغهای خود را کاملاً خاموش کرده بودند. اگرچه الزام قانونی برای آنها وجود نداشت اما احتمالاً با حس نوع دوستی خود و نگاه مدیریتی به برق، در این طرح شریک شده بودند. در این میان یک نهاد که بیشترین روشنایی را در تزیین نمای خود به کار برده بود، جلب توجه میکرد. اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران که یک سمت ساختمانش چراغانی بود. البته ممکن است که لامپهای نمای آن کم مصرف باشد اما روشناییاش در خیابان طالقانی که اغلب ساختمانهای آن اداری است، خیرهکننده بود.
به غیر از اتاق بازرگانی، روشنایی بانکها نیز تعجب برانگیز بود. در تمام سطح شهر نه تنها شعبهها بلکه ساختمانهای مرکزی بانکها، یا در نمای ساختمان یا در داخل چراغهایی را روشن گذاشته بودند. البته برخی از این چراغها برای مباحث امنیتی است اما چراغانی کردن نمای ساختمانهای مرکزی اصلاً قابل درک نبود.بههر حال اگرچه پیک بار در تمام شهرهای ایران چندسالی است که ظهرها اتفاق میافتد اما احتمال رکورد زدن مصرف برق در شب نیز وجود دارد و بههمین خاطر نسبت به اوجگیری مصرف برق حساسیت وجود دارد. علاوه بر این روشن ماندن لامپهای اضافه در شب مصداق بدمصرفی است که دین اسلام نیز آن را نهی میکند.
بههمین دلایل هم دولت وارد مبحث مدیریت مصرف با شروع از نهادهای دولتی شده است تا ایران در صدر کشورهای پرمصرف جهان قرار نگیرد. البته مدیریت مصرف و کاهش شدت مصرف انرژی راهکارهایی دارد که در این گزارش نمیگنجد. برای مثال سادهترین راه این است که 10 درصد مصرف برق را با خاموش کردن لامپهای اضافه بویژه در ساعت 12 تا 16 و همینطور 19 تا 23 شب و انتقال مصارف غیر ضرور به ساعات خارج از پیک، کم کنیم.