تولد داستین هافمن؛ مرد بارانی سینما

وب سایت فیلم نت نیوز: یکی از مستعدترین بازیگران تاریخ سینما امروز 81ساله می‌شود.

داستین هافمن در سال 1937 در لس‌آنجلس به‌دنیا آمد، جایی که پدرش پیش از آن‌که فروشنده‌ی مبلمان شود، در کمپانی کلمبیا پیکچرز سرپرست دکور بود. پدرش به‌خاطر علاقه‌ای که به داستین فارنوم بازیگر تئاتر و سینمای صامت داشت، نام او را داستین گذاشت.

داستین بعد از پایان دبیرستان به کالج سانتامونیکا رفت با این قصد که پزشکی بخواند، اما یک سال بعد به تماشاخانه‌ی پاسادنا پیوست تا بازیگری را دنبال کند. او که به پیانو خیلی علاقه داشت و وقت زیادی برای یاد گرفتن پیانو گذاشته بود، در کالج سانتامونیکا به کلاس بازیگری هم رفت؛ کاری که به‌نظرش ساده می‌آمد، اما بازیگری او را رها نکرد حتی به قیمت ده سال سخت، بیکاری و انجام دادن کارهای عجیب و بازی کردن در هر نقشی که در دسترس بود.

هافمن در پاسادنا در نخستین نمایشش در مقابل جین هکمن بازی کرد. هکمن دو سال بعد به نیویورک رفت و هافمن خیلی زود به او پیوست. در دهه‌ی 1960 هافمن، هکمن و رابرت دووال با هم هم‌خانه بودند و هر سه به‌دنبال کار بازیگری بودند. در این دوره هافمن نقش‌هایی کوچک در تلویزیون و نیز آگهی‌های بازرگانی بازی کرد، اما درآمدش در حدی نبود که زندگی‌اش را پیش ببرد؛ ازاین‌رو مدت کوتاهی بازیگری را کنار گذاشت و به تدریس پرداخت.

داستین هافمن در فیلم «توتسی»

هافمن پس از بازی در چند نمایش آف‌برادوی به کلاس‌های اکتورز استودیو رفت و بدل به یک بازیگر متد شد تا بالاخره در سال 1967 در نخستین فیلمش «The Tiger Makes Out» بازی کرد. یک سال پیش از آن مایک نیکولز او را برای بازی در نمایش موزیکال «درخت سیب» رد کرده بود چون استعدادی در آواز نداشت، ولی آن‌قدر تحت تأثیر توانایی هافمن قرار گرفت که نقش اصلی دومین فیلمش «فارغ‌التحصیل» (1967) را به او سپرد. هافمن در این فیلم درخشید و با نخستین نقش اصلی‌اش نامزد اسکار شد. این موفقیت در کنار فروش باورنکردنی «فارغ‌التحصیل» از هافمن یک ستاره‌ی تازه برای هالیوود آفرید.

داستین هافمن و مریل استریپ در مراسم اسکار سال 1980

هافمن در 30 سال بعد از «فارغ‌التحصیل» شش بار دیگر نامزد اسکار شد و توانست دو بار این جایزه را به‌دست آورد. او برای 61 فیلم و 12 سریالی که بازی کرده، جوایز دیگری نظیر پنج جایزه‌ی گلدن‌گلوب، یک جایزه‌ی امی و سه جایزه‌ی بفتا به‌دست آورده و در جشنواره‌های معتبری مثل برلین، شیکاگو، پالم‌اسپرینگز، سن‌فرانسیسکو و سن‌سباستین از او به‌خاطر کارنامه‌ی درخشانش تقدیر شده است.

داستین هافمن در مراسم اسکار سال 1989

پیش از این از فیلم «عطر: قصه‌ی یک آدم‌کش» (2006) با بازی او در میان آثار برتر تام تیکور سخن گفتیم. حالا چهار فیلم برتر او را با هم مرور می‌کنیم با این توضیح که دو فیلم‌هایی نظیر «توتسی» (1982)‌ و «تمام مردان رئیس‌جمهوری» (1976) هم می‌توانستند در این فهرست قرار بگیرند.

4. کابوی نیمه‌شب (Midnight Cowboy) (1969)

در این درام به‌کارگردانی جان شلزینجر، هافمن با جان ویت هم‌بازی شد. فیلم براساس رمانی به همین نام اقتباس شده است. هافمن در این فیلم در نقش «راتسو» بازی می‌کند که با «جو باک» (با بازی ویت) که از تگزاس با لباس کابویی به نیویورک آمده تا ثروتمند شود آشنا می‌شود و این رفاقت جای همه‌چیز را می‌گیرد. هافمن که در «فارغ‌التحصیل» از سوی برخی منتقدان متهم شده بود که بازیگری تیپیک است، با این فیلم نشان داد که مرزهای توانایی‌هایش در ارائه‌ی شخصیت‌های مختلف بسیار گسترده‌تر از تصور منتقدان است. «کابوی نیمه‌شب» که با بودجه‌ای 3میلیون دلاری تولید شده بود نزدیک به 45میلیون دلار فروخت و نامزد شش جایزه‌ی مهم اسکار شد که سه جایزه‌ی بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه‌ی اقتباسی را به‌دست آورد، اما هافمن و ویت که هر دو نامزد اسکار نقش اصلی مرد شده بودند، رقابت را به جان وین در فیلم «شجاعت واقعی» واگذار کردند تا هافمن دو سال بعد از «فارغ‌التحصیل» در دومین نامزدی اسکارش هم ناکام بماند.

3. کریمر علیه کریمر (Kramer vs. Kramer) (1979)

این درام رابرت بنتون را بازی درخشان داستین هافمن و مریل استریپ جاودانه کرده است. فیلمی عمیقاً تأثیرگذار با موضوع طلاق و حضانت که با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شد و فروشی بیش از 106میلیون دلار را در برابر بودجه‌ی اندک 8میلیون دلاری ثبت کرد. فیلم در 9 رشته نامزد اسکار شد که پنج جایزه‌ی اصلی را به‌دست آورد: بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه‌ی اقتباسی، بازیگر اصلی مرد (هافمن) و بازیگر اصلی زن (استریپ). هافمن که پنج سال پیش‌تر هم سومین نامزدی اسکارش را برای «لنی» به‌دست آورده بود اما باز هم به جایزه نرسیده بود و رقابت را به آرت کارنی واگذار کرده بود، بالاخره در چهارمین نامزدی و پس از 12 سال انتظار مجسمه‌ی طلایی را به چنگ آورد.

2. فارغ‌التحصیل (The Graduate) (1967)

هافمن نقش اصلی این درام کمدی‌رمانتیک مایک نیکولز را بازی می‌کند. نیکولز جوان که سال پیش با فیلم درخشان «چه‌کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» نشان داده بود سینما با نابغه‌ای تازه مواجه شده است، با «فارغ‌التحصیل» نشان داد به‌لحاظ تکنیک و فرم هم کارگردانی پیشرو است. هافمن در این فیلم نقش «بنجامین برادک» 21ساله بازی می‌کند که به‌تازگی از کالج فارغ‌التحصیل شده و هدف معینی در زندگی ندارد. نیکولز این فیلم را با 3میلیون دلار ساخت و فیلم در گیشه 105میلیون دلار فروخت. فیلم در هفت رشته نامزد اسکار شد و فقط اسکار کارگردانی را به‌دست آورد. این اتفاق بعد از «فارغ‌التحصیل» تا به امروز برای هیچ فیلم دیگری رخ نداده است که فقط یک اسکار کارگردانی ببرد. هافمن هم نخستین نامزدی‌اش در اسکار را به راد استایگر بازیگر «در گرمای شب» واگذار کرد. هافمن بعد از این فیلم پیشنهادهای متعددی را رد کرد و به نیویورک بازگشت تا در نقش اصلی نمایش موزیکال «جیمی شاین» در برادوی بازی کند و جایزه‌ی معتبر درامادسک را برای بازی در این نمایش به‌دست آورد.

1. مرد بارانی (Rain Man) (1988)

در این فیلم بری لوینسون داستین هافمن در نقش «ریموند ببیت» بازی می‌کند که یک بیمار سندرم ساوان و اوتیسم است و در یک آسایشگاه ویژه نگه‌داری می‌شود. پدر ریموند فوت می‌کند و برادر کوچکش «چارلی» (با بازی تام کروز) که تاجر اتومبیل است متوجه می‌شود که پدر ثروتش را به «ریموند» بخشیده و مبلغی جزئی به او داده است و از این‌رو «چارلی» به دیدن «ریموند» می‌رود. لوینسون، هافمن و کروز دو سال برای این فیلم وقت گذاشتند. بازی هافمن و فیلمنامه با تحسین وصف‌ناپذیری از سوی منتقدان مواجه شد. این استقبال در گیشه هم تکرار شد تا فروش 355میلیون دلاری دربرابر بودجه‌ی 25میلیون دلاری موفقیت اقتصادی فیلم را رقم بزند. فیلم نامزد هشت جایزه‌ی اسکار شد و چهار جایزه‌ی اصلی بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه‌ی اقتباسی و بازیگر اصلی مرد (هافمن) را به‌دست آورد تا هافمن شش سال پس از نامزدی ناموفق با فیلم «توتسی» (1982) دومین اسکارش را به دست آورد. هافمن 9 سال پس از «مرد بارانی» با فیلم دیگری از بری لوینسون یعنی «سگ را بجنبان» (1997) برای آخرین بار نامزد اسکار شد که جایزه را به جک نیکلسون باخت.