مباهله پیامبر همراه با اهل بیت
از جمله جایگاه خانواده وحى در پیشبرد رسالت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله حکایت مباهله «1» است که بین رسول خدا صلى الله علیه و آله و نصاراى نجران اتفاق افتاده است در آنجا که خداوند به پیامبر صلى الله علیه و آله مى فرماید:
فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِل فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ» «2»
بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
آن گاه که نصاراى نجران پیشنهاد مباهله را به رسول خدا دادند. رسول اللَّه صلى الله علیه و آله پاسخ داد: با شما با بهترین افراد اهل زمین و گرامى ترین افراد در نزد خدا مباهله مى کنم. سپس آنان را به مباهله دعوت کرد و حضرت على علیه السلام و فاطمه علیها السلام و حسن علیه السلام وحسین علیه السلام از اهل بیت خویش را براى مباهله فرا خواند پس نصارى قدرت بر مباهله پیدا نکردند؛ زیرا به باطل بودن مذهب خود آگاه بودند و براى باقى ماندن در دین خود حاضر به جزیه دادن شدند.
عامر بن سعد از پدرش نقل کرده است که گفت:
وقتى آیه نَدْعُ أَبْنَاءَنَا نازل شد رسول خدا صلى الله علیه و آله امیر مؤمنان، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام را به نزد خویش خوانده و فرمود:
اللَّهُمَّ هؤلاءِ اهْلى . «3»
خدایا! اینان اهل من هستند.
پی نوشت ها:
______________________________
(1)- مباهله: نفرین کردن به همدیگر.
(2)- آل عمران (3): 61.
(3)- بحار الأنوار: 21/ 11، باب 22، حدیث 5؛ الأمالى، شیخ طوسى: 307، حدیث 616.
منبع:
کتاب: تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج 3
نوشته: استاد حسین انصاریان
