به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، گروه طالبان بامداد جمعه 19 مرداد ماه امسال بصورت گسترده ای به شهر غزنی در 145 کیلومتری کابل پایتخت افغانستان حمله کردند و برای چهار روز بر بخش هایی از این شهر تسلط داشتند و در نهایت با رسیدن نیروهای کمکی دولت به پشتیبانی هوایی نیروهای خارجی با بر جای گذاشتن خسارت زیاد و تحمیل تلفات به دو جبهه منطقه را ترک کردند.
اکنون این نبرد شدید و به روایت شاهدان عینی تن به تن در خیابان ها و پس کوچه های غزنی خاتمه یافته و صدها نظامی و غیر نظامی از مهاجمان و مدافعان در این شهر کشته شدند و علاوه بر تخریب ساختمان های دولتی و غارت اموال عمومی و مردم داستان تمام شده است اما «صلیب سرخ جهانی» اعلام کرده است که هنوزاجسادی در کوچه های شهر یافت می شود که هیچ کسی برای بردن آنها نیامده است.
دفتر صلیب سرخ به رسانه های محلی افغانستان گفته است که بیش از 200 جسد را از روز دوشنبه گذشته تاکنون از شهر غزنی جمع آوری کرده است.
آنچه روشن بنظر می رسد این است که هیچ جسدی از نیروهای دولتی در شهر غزنی باقی نمانده است، همانطور که جنازه های شهروندان بر زمین نمی ماند و این دو نوع کشته را نیروهای همرزم و خانواده ها از زمین بر می دارند و نوبت به صلیب سرخ نمی رسد.
طالبان نیز به طور معمول اجساد نیروهایش را از میدان نبرد جمع می کنند و این که اجساد مانده بر خیابان های غزنی متعلق چه کسانی هست، شاید دلیلی برای انتقاد غنی از پاکستان باشد.
طارق شاه بهرامی وزیر دفاع افغانستان روز دوشنبه گذشته در یک نشست مطبوعاتی از حضور گسترده تروریست های خارجی در جنگ غزنی خبر داد و گفت که تروریست های پاکستانی، عرب و چچنی در این جنگ حضور گسترده داشتند و حمله غزنی از بیرون هدایت می شد.
عبدالحسن غزنوی یکی از شاهدان عینی است که تمام چهار روز جنگ را در این شهر سپری کرده است و دیروز هنگام ورود به کابل به ایرنا گفت روز جمعه ای که بامداد آن روز طالبان بصورت گسترده به شهر غزنی حمله کرد او با دوچرخه از منزل خود خارج شده و برای ملاقات با برخی از آشنایان در منطقه دیگر شهر به مقر ایست و بازرسی طالبان در حوالی شهر برخورد کرده که به گفته وی افراد حاضر در ایستگاه به زبان پشتون یا دری تسلط نداشتند و به زبان اردو سخن می گفتند.
وی گفت وقتی دوچرخه خود را در پی شلیک این نیروها متوقف کردم ، خطاب به آنها گفتم که چرا به جای صدا زدن عابر شلیک می کنید که متوجه شدم اشخاصی که در ایست و بازرسی مستقر هستند به زبان «اردو» صحبت می کنند و فارسی و پشتو نمی دانند.
غزنوی گفت که وی در روز جمعه با دو ایست بازرسی برخورد کرده است که چنین وضعیتی داشتند، اما افراد دیگری هم هستند که شاهدند تعداد زیادی از مهاجمان طالبان در غزنی زبان فارسی و پشتو نمی فهمیدند.
در پی این حملات و ویرانی زیاد شهر غزنی، رئیس جمهوری افغانستان دیروز جمعه برای دلجویی و بررسی وضعیت این شهر از نزدیک به غزنی سفر کرد و در دیدار یک روزه خود با مقامات دولتی و مردم در این استان خطاب به «قمرجاوید باجوا» فرمانده ارتش پاکستان گفت که توافقات کتبی درباره مهار طالبان با وی دارد و سوال کرد ، تروریست های پاکستانی در غزنی چه می کنند؟ و چرا زخمی های طالبان در بیمارستان های پاکستان درمان می شوند؟ وی خواست تا او به سوال ها پاسخ دهد.
دولت پاکستان البته همان دیروز این ادعای دولت افغانستان را رد کرد و نقش داشتن در درگیری غزنی را نپذیرفت اما آنچه واضح است این که گروه های تروریستی پاکستانی در این جنگ حضور گسترده ای داشتند و اجساد زیادی از آنها که حتی طالبان نیز آن را باخود نبرده اند، در میدان نبرد باقی مانده است که توسط صلیب سرخ از شهر غزنی جمع آوری می شوند.
تصاویری در صفحات اجتماعی شهروندان افغانستان از کشته شدگان غزنی منتشر و دست و بدست می شود که نشان می دهد در این شهر افرادی کشته شده اند و بعد در پاکستان دفن و برایشان مراسم ترحیم گرفته شده است و همچنین افرادی به نام امارت اسلامی در این صفحات از برادران پاکستانی خود برای همکاری در حمله به غزنی تشکر کرده اند.
افغانستان و پاکستان همواره یکدیگر را به حمایت از تروریست متهم کرده و مدعی اند که مخالفان دولت هایشان در خاک طرف مقابل پناه گرفته اند و دولت های مقابل از آنها حمایت می کنند و البته همواره کابل و اسلام آباد این اتهامات را رد کرده اند و این وضعیت روابط دو کشور را بشدت آسیب پذیر و شکننده کرده است.
