گدازه های سوزانی از رنگ آرامش

آتشفشانی با گدازه های آبی

آتشفشان و فوران آن همیشه آنقدر ترسناک و دلهره آور بوده شاید به جز عکاسان جوانی که در این راه جان خودشان را از دست داده اند و یا محققان که برایشان نتایج علمی مهم بوده تقریبا کمتر کسی به سوی آن ها رفته است. بر خلاف همیشه، آتشفشانی در اندونزی فوران کرده که گدازه های آن شبیه جریان برقی آبی رنگ است؛ انگار که به کوه صاعقه زده باشد اما، این رنگ آبی چیزی نیست جز نیشگونی شیمیایی از طبیعت.

آتشفشان ها؛چاشنی انفجاری زمین

آتشفشان ها، چاشنی های منفجره مخربی هستند که در جای جای کره زمین قرار گرفته اند. این چاشنی های خطرناک گاهی مانند آتشفشان فوجی برای دوره ای حتی صدساله در خاموشی و سکوت کمین می کنند تا در فرصتی مناسب قامت بلند خود را بر فراز کوه ها به نمایش بگذارند. در هر صورت، این نمایش توام با خطر مرگ همیشه در رنگ های قرمز و نارنجی خود نمایی می کند. در اندونزی چاشنی انفجاری فعال شده است که انگار محصول جای دیگری است، چون آتشفشان Kawah Ijen به رنگ آبی رنگین کمان منفجر می شود. گدازه هایی درخشان و چشم نواز به بیرون می ریزد که در کوه آتش زبانه می کشند.

شاید این ویدئو تمام این پست را گویا باشد

Kawah Ijen کجاست؟

گدازه هایی که به رنگ آبی اند …..

این مجموعه کلکسیونی از کوه های آتش فشانی در قسمت شرقی جاوا در بانیووانگی در  کشور اندونزی است که در بلند ترین نقطه آن که همان Kawah Ijen است.دهانهء این کوه قطری در حدود 722 متر (2،369 فوت) و سطح 0٫41 کیلومتر مربع (0٫16 مایل مربع) و همچنین 200 متر (660 فوت) عمق و حجمی معادل 36 hectometres مکعب (29،000 جریب · فوت) دارد.دلیلی که باعث شده تا این آتشفشانها از هم نوع های خودش خاص تر باشد این است که گدازه هایش به رنگ آبی هستند و با دیدن آنها این تصور در ذهن تداعی میشود که رعد و برق اینبار به جای آسمان در زمین رخ داده.این آتشفشان شاید در ظاهر فعال به نظر برسد اما به آرامی یک کوه خفته است و از سال 1999 تا به امروز کسی خشم آن را به چشم ندیده است. همچنین این کوه در دل خود دریاچه ای دارد که اسیدی ترین دریاچه دنیاست. این کوه را در دنیا با نام این کوه آتش میشناسند.  

چگونگی کشف آتشفشان

این آتشفشان بی نظیر بصورت کاملا اتفاقی توسط معدن کاران منطقه که در شب نور آبی کوه توجهشان را جلب کرده بود، کشف شد. در ابتدا فکر می کردند قله این کوه جایگاه موجودات فضایی است اما پس از گذشت زمانی کوتاه، چند تن از جسورتر ها به سمت کوه رفتند تا با موجودات فضایی دیدار کنند که به این کشف بزرگ نائل آمدند و به جای موجودات فضایی آتشفشانی را کشف کردند که تا به امروز از لحاظ زیبایی بکر مانده است.آتشفشانی که به جای گدازه های سرخ  ، رنگ آبی دارد که بیشتر انسان را آرام میکند تا وحشت زده .بعد از مدتی هم که از این کشف گذشت مردم متوجه شدند که این آتشفشان آبی میتواند تا حدودی آرامش زندگیشان را تامین کند…

ببینید که چه چیزی را کشف کردند

دلیل آبی بودن گدازه ها چیست؟

این جذابیت آبی رنگ نشات گرفته از نوع مجزایی از گدازه های آتش فشانی و یا نوع خاصی از مواد مذاب نیست. اصولا گدازه هایی که با صبر و حوصله و آرام با شکل چسبناک خود حرکت می کنند، با درجه حرارتی بالغ بر 600 تا 900 درجه سانتیگراد آنقدر داغ می کنند تا قرمز دیده شوند در واقع رنگ قرمز گدازه ها در اثر تابش حرارتی آنهاست.. اما اینجا آبی هستند! چه اتفاقی رخ داده است؟ منشا این رنگ خاص و این جذابیت دل فریب، ترکیب گدازه ها با معادن غنی سولفور(گوگرد) در کوه آتش است.  کلاس های شیمی دوره دبیرستان را به یاد دارید؟ حاصل سوختن گوگرد تولید شعله ای است آبی. سوختن آتش با شعله آبی نشان دهنده حداکثر میزان انرژی در فرایند سوختن است. و این یعنی شعله های Kawah Ijen مقدار زیادی انرژی حرارتی دارند به قدری که گاهی زبانه های این آتش به بیش از 5 متر می رسد.

دریاچهء فیروزه ای Kawah Ijen

دریاچهء فیروزه ای Kawah Ijen در 2148 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است و توسط دیوراهای آتشفشان احاطه شده است.

دریاچه این کوه بزرگترین دریاچه اسیدی در جهان است.از این دریاچه رودخانه ای با نام Banyupahit سرچشمه میگیرد.رودخانه Banyupahit آبی بسیار اسیدی دارد که همین موضوع اثر قابل توجهی بر اکوسیستم  رودخانه و محیط اطرافش گذاشته است.طبق بررسی هایی که داشنمندان از جمله فردی به نام جورج اکسپلورر در سال 2008 روی آب این رودخانه داشت مشخص شد که pH آب در دهانه رودخانه  به 0٫5 میرسد که این عدد حکایت از درصد بالای  اسید سولفوریک موجود در آب دارد. این دریاچه منبع بزرگی از گوگرد است و هر روز افرادی زیادی از مناطق مسکونی اطراف به این دریاچه می آیند تا گوگرد را جمع آوری کنند و از این راه در آمدی داشته باشند.

بهره برداری های انسانی

با وجود همه خطراتی که در این آتشفشان فعال در کمین انسان است، وجود منابع غنی گوگرد پای انسان را به اینجا بازکرده و مردم محلی با ابزاری ابتدایی و ساده سنگ های بزرگ و زرد رنگ گوگرد را استخراج و به پایین کوه حمل میکنند.این افراد صبحهای زود از منازلشان حرکت میکنند و بعد از 3 ساعت پیاده روی و طی کردن مسیری با شیب 45 تا 60 درجه ای به محل مورد نظر میرسند.سبدها و کوله های خود را از گوگرد پر میکنند و سپس با بارهایی در حدود 75-90 کیلوگرمی مسیر آمده را برمیگردند.این کار روزی 2 بار برایشان تکرار میشود تا خورشید به پشت کوه برود.با وجود این زحمت و سختی فراوان و به جان خریدن خطرهای ممکن,درآمد حاصل از فروش سنگ ها  بین 80 تا 100 کیلو در یک دوره  تنها به 5 تا 6 دلار می رسد،که به نظر مزد مناسبی برای این زحمت نیست. اما این کار ادامه دارد زیرا متوسط درآمد مردم این منطقه 13 دلار است و بسیار ناچیز.  

تجربه مرگ آور توریستی

این کوه به شدت مورد علاقهء کوه نوردان و ماجراجویان است و هرساله افراد زیادی با جود خطرات فراوان این کوه ، از آن بازدید میکنند.اما شاید یکی از خطراک ترین و مرگ آور جاذبه های توریستی دنیا همینجا باشد.چرا که علاوه بر اینکه آتشفشان به خودی خود، با وجود گدازه های داغ خطرآفرین است؛ در Kawah Ijen سوختن گوگرد، تولید گازی سمی می کند که توریست ها و بازدید کنندگان این کوه، حتی بدون اینکه در اثر سوختن صدمه ببینند ممکن است در اثر تنفس جان خود را از دست دهند. بازدید از این جاذبه زیبا تنها با ماسک های مخصوص ضد گاز و دوربین های DSLR امکان پذیر است. ریسک نکنید.

نکاتی که قبل از سفر به این کوه باید بدانید:

1) نکتهء اول اینکه زمانی که خواستید به این کوه آتشفشانی بروید حتما از وضعیت خوراک خود اطمینان داشته باشید.یعنی یا قبل از سفر کامل تغذیه کنید یا اینکه با خود خوراکی های مناسب ببرید چرا که تا اولین فروشگاه چندین کیلومتر فاصله است.

2) پیاده روی که باید انجام دهید تا به گدازه ها برسید حدود 60-90 دقیقه طول میکشد!پس کفش و لباس مناسب بپوشید. 

3) مسیر کوهپیمایی به صورت یک طرفه است پس جانب احتیاط را راعایت کنید.

4) حتما ماسکی با خود همراه داشته باشید چرا که حتما به هوای محیط عادت ندارید.

5) اگر هم قصد دارید شب را در کوهستان بمانید حتما کیسه خواب داشته باشید ، چرا که شبهای سردی در انتظار شما است.

و اما کلام پایانی…

شاید هر زیبایی ، به اندازهء ظاهرش دل فریب نباشد.

درکار جهان هیچکس ابهام ندارد تنها غم عشق است که فرجام ندارد ما سوخته ها طعمه همواره عشقیم این آتش کهنه هوس خام ندارد از روز و شبم جز تو ندارم خبر ای ماه دیوانگی من سحر و شام ندارد “سیروس عبدی”