به گزارش ایسنا، پیشمرگ مسلمان کُرد مرحوم رحیم احمدی (مامه رحیم) فرمانده سابق سازمان پیشمرگان مسلمان کرد است. این مجاهد درباره چگونگی تأسیس «سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد» توضیح داده است: پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357، در سنندج نیز مانند سایر مناطق کشور برای حراست از نظام، کمیته انقلاب اسلامی تشکیل شد. در آن زمان بنده یکی از اعضای فعال کمیته انقلاب سنندج بودم و با همکاری سایر دوستان و همفکران به حراست از دست آوردهای انقلاب مشغول بودیم.
در سال 1358 زمانی که گروهکهای رنگارنگ در عرصه کردستان ظهور کردند، به دلیل مماشاتی که بعضاً ناشی از شیطنت عدهای بود که بنا بر جهت گیری فکری خود میخواستند کردستان را جولانگاه گروهکهای بیشناسنامه تبدیل کنند، پاسداران از سنندج خارج شدند و ما هم به اتفاق دیگر دوستان به کرمانشاه مهاجرت کردیم.
مدتی در کرمانشاه بودیم تا اینکه باشهید «محمد بروجردی» آشنا شدیم. طی جلسات متعددی که با شهید بروجردی و سایر دوستان داشتیم در نهایت به این نتیجه رسیدیم که اگر سریع اقدام نکنیم و نیروهای انقلابی کردستان را منسجم نکنیم، قطعاً در آینده با مشکل مواجه خواهیم شد. بر همین اساس تصمیم گرفتیم «سازمان پیشمرگان مسلمان کرد» را تشکیل دهیم و با استفاده از توان نیروهای هوادار انقلاب اسلامی در کردستان به مبارزه با گروهکهای ضد انقلاب برخیزیم.
بعد از این تصمیم مبارک به تهران رفتیم و به محضر امام خمینی(ره) شرف یاب شدیم و موضوع را برای ایشان توضیح دادیم؛ ایشان هم موافقت فرمودند. پس از موافقت حضرت امام(ره)، به خدمت آیتالله خامنهای رسیدم ایشان آن زمان امام جمعه تهران بودند. ایشان هم از پیشنهاد ما استقبال کردند و راهنمایی لازم را ارائه فرمودند. سپس حضرت آیتالله هاشمی را در جریان امور قرار دادیم و موافقت ایشان را نیز جلب کردیم.
برای برخورداری از حمایت و پشتیبانی مسئولین دولت، خدمت تعدادی از آنها رسیدیم تا بتوانیم به سازمان رسمیت بیشتری ببخشیم. بعد از این مرحله وارد فاز ساختار، تشکیلات و برنامهها شدیم و برای اینکه در عمل با مشکل مواجه نشویم؛ سازمان چند ماهی مخفیانه فعالیت کرد و پس از آن با تمهید مقدمات کامل و تجهیز سازمان و عضو گیری، موجودیت سازمان را اعلام کردیم و بعد از مدت کوتاهی با سازمان دهی نیروهای عضو، اولین عملیات را به منظور آزادسازی شهر کامیاران طرح ریزی کردیم و خوشبختانه موفق شدیم.
در طول این مدت شاهد خلق صحنههایی بودم که همواره به عنوان لحظات ناب از آن نام میبرم. زمانی که گروهکهای ضد انقلاب بر کردستان سیطره داشتند، مسلمانان کردستان بیشترین عذاب روحی و جسمی را متحمل شدند؛ چون اساس تفکر و ایدئولوژی همه گروهکها در مخالفت با دین مبین اسلام طراحی شده بود.
جوانان مؤمن و متدینی که به دلیل ایمان و اعتقاداتشان مورد غضب گروهکهای ضد انقلاب قرار داشتند و در طول مدت زمان اشغال کردستان مورد سختترین توهینها، تحقیرها و شکنجهها قرار گرفتند؛ اما با مقاومتشان حماسه به یادماندنی خلق کردند و حتی برای یک لحظه هم از خواستههای به حقشان عقب نشینی نکردند.
افرادی که به خاطر دفاع از عقیده و باورشان که همان احکام دین مبین اسلام بود مظلومانه به شهادت رسیدند؛ برادران نمکی، برادران شبلی، شهید رنج آوری، شهیدان جماران و بسیاری دیگر که مرگ با شرافت را به زندگی همراه با خفت ترجیح دادند و حاضر نشدند در برابر نیروهای ضد انقلاب سکوت کنند.