: در شهرهای بزرگ کسی دیگری را نمیشناسد، انسانها در ازدحام خیابانها به تنهایی راه میروند و در خلوت خانه خود منتظر تغییر اوضاع هستند.
به گزارش به نقل از آرمان ،هر انسان تنها، به خوبی میداند که تنهایی با ذات انسان در مغایرت است. با رشد فنآوری و از بین رفتن فاصلهها با استفاده از اینترنت برخی به پیدا کردن همتای خود با کمک این فضا تمایل پیدا کردند. نبود شناخت کافی و وجود زمینه برای سوءاستفاده در این بخش آسیب دیدههای بسیاری بهجای گذاشته است. از طرفی سالهاست که پلیس فتا برای از بین بردن سایتهای همسریابی تلاش میکند، اما هر بار این سایتها در یک اپلیکیشن جدید کار خود را از سر میگیرند.
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه پلیس فتا باید با اقتدار شبکهها و کانالهای غیرمجاز همسریابی را در فضای مجازی مسدود کند، گفت: افرادی را که در این فضا بهدنبال کلاهبرداری و اخاذی هستند و با آبروی مردم بازی میکنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهد. سلمان خدادادی در ادامه با اشاره به اینکه پلیس فتا به عنوان ناظر در فضای مجازی دارای نقش، اهمیت و جایگاه مهمی در این زمینه است، ادامه داد: مخالف استفاده از شبکههای مجازی نیستم، اما این شبکهها نباید همانند امروز در جامعه به حال خود رها شوند و هر شخصی بنا به اهداف خود در این عرصه فعالیت کند. رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با تاکید بر اینکه عملکرد شبکههای اجتماعی در فضای مجازی به تأمل و بررسی نیاز دارد، گفت: برخی سودجویان از طریق این عرصه با عنوانهای شبکهها و کانالهای همسریابی و غیره وارد زندگی خصوصی مردم میشوند و با سوء استفاده از اطلاعات فردی اشخاص به کلاهبرداری و اخاذی اقدام میکنند. به گزارش ایرنا، او ادامه داد: این گونه رفتارهای غیراخلاقی و غیراجتماعی علاوهبر اینکه نیاز واقعی جامعه را بر طرف نمیکند، بلکه باعث بروز بسیاری از مشکلات و حتی افزایش آمار طلاق نیز میشود.
پیش از این در مرداد 95، رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری پلیس فتا ناجا با اشاره به اینکه در حالی که برخی افراد با ثبتنام در سایتهای همسریابی به دنبال سوژههای مناسب برای ازدواج هستند، گفته بود: شاهد هستیم که تعداد زیادی از افرادی که در این سایتها ثبتنام میکنند، بهدنبال دوستی، ازدواج موقت، ازدواج دوم و حتی سوءاستفاده و کلاهبرداری هستند. به گزارش پلیس سایبری، علی نیکنفس با بیان اینکه تنها یک سایت از سوی سازمان ذیربط تایید شده و مجوز فعالیت در خصوص همسریابی دارد و آن هم سامانه ملی همسان گزینی است، گفت: تنها این سایت تاکنون توانسته مجوز فعالیت و تائیدیههای لازم را دریافت کند و هیچ سایت دیگری برای فعالیت همسریابی در کشور مجوز ندارد.
مردم به همسریابی نیاز دارند
یک جامعهشناس درباره اینکه چرا افرادی با وجود اینکه موانع زیادی برای تاسیس سایت همسریابی در ایران وجود دارد و خطر قانونی که متوجه چنین افرادی میشود، هنوز هم دست به راهاندازی چنین شبکههایی میزنند، به «آرمان» میگوید: همسریابی نیازی مبرم در جامعه ماست که در راه آن احتمال سوءاستفادههای بسیاری وجود دارد. بنابراین باید راه حل بینابینی پیدا شود تا این نیاز اجتماعی رفع شود و سوءاستفادهها هم صورت نگیرد. راه حل بنده این است که همسریابی را از طریق مشاوران خانواده انجام دهند، یعنی اینها با مراجعه به مشاوران خانواده میتوانند آزادی استفاده از سایتهای اینترنتی و استفاده از گوشیهای همراه را داشته باشند، اما هر کسی نباید بدون تخصص سایت همسریابی تاسیس و این مساله را مطرح کند. سارا یکی از دخترانی است که دو سال از سایتهای همسریابی استفاده کرد و در نهایت به این نتیجه رسید که نیمه گمشده خود را پیدا کرده است. با وجود شادی که تمام وجودش را گرفته بود، سعی میکرد، منطقی فکر کند تا بتواند تمام جنبههای مثبت و منفی مردی که با او آشنا شده بود را ببیند. نامش سپهر بود و خود را رئیس یک شرکت تولیدی لباس معرفی کرده بود. رفته رفته سارا به سپهر علاقهمند شد و به او اعتماد کرد.
با هم روزی بهاری را برای عقد انتخاب کردند، اما زمستان برای سارا تمام شدنی نبود. وقتی فهمید که تمام حرفهای سپهر دروغ بود و او نه رئیس که یکی از کارمندان شرکت است، انگار تازه چشم باز کرده بود و به نکاتی میرسید که میتوانست به او در درک مساله کمک کند. سارا به «آرمان» گفت: برایم جذاب بود که او رئیس شرکت است، اما اگر از ابتدا خود را به عنوان کارمند معرفی میکرد، میپذیرفتم. من هم کارمند هستم و با هم زندگی را میساختیم. به گفته حسین باهر سایتهایی در کشورهای دیگر برای کمک به همسریابی افراد وجود دارد. او کشور کانادا را مثال میزند و میگوید: آنها پزشک، مشاور و وکیل خانواده دارند و هر کاری که بخواهند انجام دهند با کمک اینها بهدرستی انجام میدهند. هر انسانی در کانادا بیمه، وکیل، پزشک و مشاور دارد و با کمک آنها کار میکنند و سر خود کاری انجام نمیدهند و بازار مکارهای راه نمیاندازند. این جامعهشناس با بیان اینکه مردم به همسریابی نیاز دارند و چون از مراجعه مستقیم به انسانها خجالت میکشند، به سایتهای همسریابی مراجعه میکنند. از سمتی مردان سوءاستفادهگر هم وجود دارد، اما اقدام مناسبی صورت نگرفته تا فقط به افراد دارای صلاحیت این اجازه داده شود که چنین سایتهایی را راهاندازی کنند و آگاهی مردم هم بالا رود که به هر سایتی مراجعه نکنند.