۸ اشتباه تاثیرگذار والدین روی دوره بزرگسالی فرزندان

والدین هر کاری را انجام می دهند تا فرزندان شاد و موفق تربیت کنند. اما گاهی اوقات در این امر شکست می خورند. شکست والدین در تربیت کودکان می تواند ناشی از تحلیل اشتباه وقایع پیرامون آن ها باشد. این اشتباهات می توانند بر روی دوره بزرگسالی فرزند شما تاثیر منفی داشته باشند. این رفتارهای نادرست و اشتباه حتما از روی ناآگاهی خواهد بود. در ادامه مطلب با اشتباهات تاثیرگذار والدین بر روی دوره بزرگسالی فرزندان آشنا خواهید شد.

1. عشق خود را به آن ها نشان نمی دهند

برای یک انسان کوچک، مادر و پدر آنها مهم ترین افراد در سراسر جهان هستند. اما چه اتفاقی می افتد وقتی یک کودک عشق والدین را به خود احساس نکند؟ اعتماد به نفس فرزندان شما حتما آسیب خواهد دید و آن ها خودشان را دوست نخواهند داشت و سعی می کنند در دوره بزرگسالی با انجام عمل های مختلف خود را تغییر دهند. برخی از آن ها نیز می خواهند برعکس والدین خود عمل کنند و تمام توجه، مراقبت و وقت خود را صرف فرزندان خواهند کرد. از این رو فرزندان آن ها از این همه کنترل احساس ناراحتی خواهند کرد.

2. می خواهند هر چیزی را کنترل کنند

چرا پدر و مادر با فرزندان خود بدون کنترل مداوم ارتباط برقرار نمی کنند؟ والدین گاهی اوقات فراموش می کنند که فرزندانشان بزرگ شده اند و همچنان می خواهند همه چیز را برای آنها انجام می دهند. این کودکان رشد عاطفی نخواهند داشت و در روابط خود با دیگران مشکلاتی را تجربه خواهند کرد. آنها همچنان فکر خواهند کرد که کل جهان در اطراف آنها می چرخد. پس قادر به ایجاد روابط سالم نخواهند بود زیرا نمی توانند به صورت مستقل تصمیم بگیرند. این نگرش قطعا منجر به درگیری خواهد شد.

3. اختیار تصمیم گیری را از آن ها می گیرند

وقتی پدر و مادر برای فرزندان خود تصمیم می گیرند، آنها اجازه نمی دهند فرزندان مستقل باشند. هر کودک باید با توجه به سن خود و با حمایت خانواده حق انتخاب داشته باشد. ناتوانی در تصمیم گیری افراد را قادر به حل مشکل نمی کند و همیشه به کسی نیاز دارند که به آنها کمک کند. آنها برای پیدا کردن جای خود در این دنیا به مشکل خواهند خورد زیرا آنها حتی نمی دانند که چه می خواهند.

4. دائما با فرزندان خود بحث می کنند

اگر والدین دائما بحث کنند، ممکن است فرزندان فکر کنند که آنها دائم در حال اشتباه کردن هستند. آنها درک نمی کنند که چه اتفاقی می افتد و فکر می کنند گناهکار هستند. این افراد معمولا سعی می کنند از درگیری های مختلف جلوگیری کنند یا برعکس از دیگران سوء استفاده می کنند. دختران در آینده و به شکل ناخودآگاه سعی می کنند خود را نسبت به مردان قوی تر نشان دهند و مردان جوان معمولا رفتار پدران خود را تکرار می کنند. علاوه بر این، اغلب آنها درک می کنند که آنچه در حال انجام هستند بد است و ممکن است در نتیجه سرخوردگی به فعالیت هایی مانند گوشه گیری و اعتیاد روی آورند.

5. تقاضای غیرممکن از فرزندان خود دارند

یک کودک به افراد بزرگ سال و بالغ موجود در زندگی خود به خصوص به والدین اعتماد دارد و برای انجام همه چیزهایی که به او می گویند، تلاش می کند. اگر آنها شکست بخورند، تصور می کنند که بازنده هستند و سزاوار دوست داشتن نیستند. تقریبا غیرممکن است که بتوانید با این شخص زندگی کنید. آنها همیشه تمرکز بیش از حدی بر روی موفقیت خواهند داشت. پس اگر آنها از نظر خود موفق نباشند، احساس ناراحتی و افسردگی خواهند کرد.

6. راحتی خود را ترجیح می دهند

متاسفانه کنترل خواسته های کودک تبدیل به یک پدیده عادی شده است.. والدین اغلب کودکان را سرگرم تماشی تلویزیون یا بازی های رایانه ای می کنند تا از سر و کله زدن به آن ها در امان بمانند. اما این شرایط نباید دائما اتفاق بیفتد. والدین باید فرزندان خود را مستقل، اما درگیر با پدیده های اجتماعی تربیت کنند. اما این افراد معمولا نمی توانند مستقل زندگی کنند و به بزرگسالان وابسته خواهند بود. آنها همچنین نمی دانند که چه می خواهند و بر سلامت آنها تأثیر می گذارد.

7. به عنوان پدر توجه کافی ندارند

فقدان توجه پدر بر زندگی آینده پسران و دختران تاثیر می گذارد. این بیشتر در مورد آن دسته از خانواده هایی است که تنها پدران آنها به فرزندان خود توجه کافی نمی کنند و فقط حضور فیزیکی دارند. شجاعت کودک و رشد شخصی آنها به پدرانشان بستگی دارد. اما چه اتفاقی می افتد وقتی پدران به بچه ها توجه کافی نداشته باشند؟ یک پسر ممکن است همان رفتار را انجام دهد که پدرش کرده است و دختران معمولا در ایجاد روابط عاشقانه مشکل دارند.

8. احساسات فرزندان خود را کم اهمیت می شمارند

گاهی اوقات بچه ها در مورد چیزهایی که برای بزرگسالان احمقانه به نظر می رسد، ناراحت هستند. اما والدین به جای حمایت، آنها را با جملاتی مانند "این بد است"، "خوب است" یا "پسران گریه نمی کنند"، این احساسات را کم اهمیت می شمارند. هرچه شخص بیشتر احساسات خود را درک و کنترل کند، این شخص قوی تر است. اگر این اتفاق برای کودکان بیفتد، این افراد در بزرگسالی نمی توانند احساسات خود را به اشتراک بگذارند و خشم خود را سرکوب کنند تا زمانی که منفجر شوند.