سرویس اقتصاد مشرق - اجلاس بهاره صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی طی روزهای 19 تا 25 فروردین در واشنگتن برگزار خواهد شد. طبق اخبار واصله، گروهی از ایران شامل نمایندگان وزارت اقتصاد به سرپرستی آقای دکتر محمد خزاعی رئیس سابق سازمان سرمایه گذاری به این اجلاس خواهند رفت.
بیشتر بخوانید
علاوه بر افراد مذکور، گویا قرار است نمایندگانی از مجلس شورای اسلامی شامل آقایان دکتر غلامرضا تاجگردون و سید فرید موسوی و همچنین آقای دکتر سید حمید پورمحمدی به عنوان معاون امور اقتصادی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی نیز این تیم را همراهی نمایند.
در خصوص سفر مذکور چند نکته مهم قابل ذکر است:
1- به اذعان بسیاری از کارشناسان از جمله جناب آقای دکتر پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، بودجه سال 1398 به گونه‌ای تنظیم شده که گویی از جنگ اقتصادی بویی به مشام نمی‌رسد.
بدیهی است در این زمینه، بیشترین مسئولیت متوجه تصمیم‌گیران دولتی در سازمان برنامه و بودجه به ویژه معاونت اقتصادی آن سازمان با مسئولیت آقای پورمحمدی و نیز تصمیم گیران مجلس به ویژه در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به ریاست آقای تاجگردون است که می‌بایست با نهایت دقت نظر، سعی در تدوین بودجه‌ای متناسب با شرایط جنگ اقتصادی می‌نمودند.
علی رغم همه این مسائل و تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب درباره لزوم تغییرات جدی و ساختاری در بودجه، انتظار می رود افرادی همچون آقای پورمحمدی و آقای تاجگردون که ریاست کمیسیون تلفیق بودجه را طی چند سال اخیر به عهده داشته اند، حداقل به بدیهیاتی همچون ممانعت از خرج تراشی های غیر ضرور به ویژه ارزی، پایبند باشند.
2- جناب آقای دکتر خزاعی در حال حاضر بازنشسته بوده و در مقام مشاور در این وزارتخانه حاضر است. با توجه به فقدان مسئولیت مشارالیه، اقامت چندساله ایشان در واشنگتن به عنوان نماینده در بانک جهانی و نیز حضور برخی اعضای خانواده وی در آمریکا این شائبه ایجاد می‌گردد که حضور وی به عنوان سرپرست گروه ایرانی، بیش از آنکه جنبه کاری داشته باشد، با دیدار بستگان در آمریکا مرتبط است.
3- براساس اطلاعات دریافتی، مقرر شده تا اعطای ویزای آمریکا به هیئت ایرانی در سفارت این کشور در وین صورت گیرد. آیا به مصلحت است که سفر افرادی همچون آقایان تاجگردون، پورمحمدی و برخی اشخاص دیگر که حضورشان ضرورت ندارد، به قیمت کاستن از شان و عزت ایرانیان صورت گیرد؟ آیا تدابیر امنیتی آن اندیشیده شده است؟
4- شایان ذکر است که صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی به عنوان نهادهای به اصطلاح مستقل، براساس اهداف خود قاعدتاً می‌بایست برای کمک به ایران و مقابله با تحریم‌های ظالمانه و یکسویه آمریکا علیه ایران که منجر به محدودیت‌های تجاری و ایجاد موانع جدی برای دستیابی ایران به منابع حاصل از تجارت ایجاد نموده، اقداماتی را صورت می‌دادند، حال آنکه نه تنها هیچ اقدامی در این خصوص مشاهده نمی‌شود بلکه در شرایط فعلی، نهادهای مذکور به مثابه نفوذی های اطلاعاتی، نقش بازوهای فعال را در طراحی تحریم‌های هدفمند و ظالمانه آمریکا علیه ایران ایفا نموده‌اند.
ادامه این تبادلات و مراودات گسترده، سیاست معقولانه‌ای به شمار نمی‌رود بلکه می بایست حداکثر حساسیت‌ها و دقت‌ها را در برگزاری نشست‌های دوجانبه به ویژه با میزبانی ایران اعمال کرد.
5- در چنین شرایطی از آنجا که
الف) مزایان سفرهای مذکور مشخص نیست؛
ب) تاکنون نتایج منفی مراودات مذکور در موارد متعدد در قالب انتقال اطلاعات به منظور طراحی تحریم‌های هدفمند به خوبی مشخص شده؛
ج) در شرایط تنگنای ارزی لازم است دولت درباره خرج تراشی‌های ارزی، نهایت دقت را داشت؛
لازم است چنین سفرهایی در حداقل ضرورت صورت گرفته و از همراهی های غیر ضرور اجتناب کامل صورت گیرد.
