بانی فیلم، گروه سینمای جهان: «هاردی: معذرت میخوام که بهت گفتم احمق، لورل: اشکال نداره، خودم که میدونم احمق نیستم».
این یکی از دیالوگهای بامزه استن لورل و اولیور هاردی در یکی از فیلمهایشان است که جهان بینی خاص مرد لاغر اندام را در مواجهه با تندخویی های مرد چاق در عالم دوستی بی شیله پیله شان به تصویر می کشد.
در کمدی های کلاسیک این زوج هنری فقید، لورل همیشه مرد مظلومی بود که ابله جلوه می کرد و هاردی هم اگرچه در رفتارهای بلاهت آمیز کم از لورل نداشت، اما تلاش می کرد خود را عاقل جلوه دهد. با این حال لورل همیشه تلاش می کرد کاراکتری باشد که با درک این سلطه طلبی جالب هاردی و با قبول نسبی رفتارهای او رفاقتشان را ادامه دهد. همین امتیاز بود که مناسبات این دو کمدین را جلوی دوربین دوست داشتنی می کرد.
دوستی این دو چنان عمیق شده بود که پس از مرگ هاردی در سال 1957، لورل دچار افسردگی شدیدی شد و از کار دست کشید تا سرانجام گرفتار فقر شدیدی شود و زندگی را در وضع ناگواری ترک بگوید.
این دو به مدت سی سال از 1921 تا 1951 در مجموع 106 فیلم کمدی تولید کردند.
امروز سالروز تولد استن لورل است که اگر زنده بود، 129 ساله میشد!
لورل در سال 1961 برای تلاش هایش در سینمای کمدی اسکار افتخاری دریافت کرد.
وی در 23 فوریه 1965 در سن 75 سالگی چند روز پس از حمله قلبی درگذشت. او متولد 16 ژوئن 1890 در لانکشایر انگلستان بود.
در ایران صدای لورل با گویندگی استادان دوبله از جمله عبدالله محمدی، حسن عباسی، اصغر افضلی، کنعان کیانی، تورج نصر در یادها مانده است.
اشتراک گذاری در: 