به گزارش پایگاه خبری مدیکال ساینس، معمولاً حمله قلبی به دلیل انسداد یکی از رگ‌های قلب بروز می‌کند. در حین حمله قلبی، بخشی از بافت قلب اصطلاحاً می‌میرد و باعث درد شدید در ناحیه قفسه سینه می‌شود و زندگی بیمار را تهدید می‌کند. برای بازکردن عروق مسدود شده قلب، از روش‌های مختلفی از جمله بالن و استنت استفاده می‌شود. با این وجود برخی از میکرو رگ‌های اطراف استنت منقبض باقی می‌مانند و مجدد به بافت قلب آسیب می‌زنند؛ تابحال دلیل انقباض این رگ‌ها مشخص نبود.
مطالعات جدید محققان دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد انقباض این عروق خونی با میزان استرس بیمار حین حمله قلبی مرتبط است. حین حمله قلبی، به عنوان یک واکنش استرسی، یک انتقال‌دهنده عصبی به نام NPY ترشح می‌شود که در انقباض عروق خونی نقش دارد. هرچه میزان این انتقال دهنده عصبی بیشتر باشد، آسیب قلبی ناشی از حمله شدیدتر است.
با اندازه‌گیری NPY می‌توان میزان آسیب‌های قلبی را تشخیص داد و با هدف قرار دادن گیرنده عصبی مربوط به این انتقال‌دهنده، درمان‌های موثرتری برای ترمیم قلب پس از حمله قلبی توسعه داد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیماری‌های قلبی مهمترین عامل مرگ و میر در سراسر جهان محسوب می‌شوند و حدود 80 درصد مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی با اتخاذ شیوه سالم زندگی و فعالیت بدنی قابل اجتناب هستند.
فشار خون، قند خون و کلسترول بالا، استعمال دخانیات، چاقی و مصرف ناکافی میوه و سبزیجات، از مهمترین عوامل خطر این عارضه محسوب می‌شوند.
نتایج این مطالعه در نشریه European Heart Journal منتشر شده است.