سید هاشم میر حسینی داستان عمومی و انقلاب شهرستان لنگرود در گفتوگو با خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، از تکلیف به ادارات جهاد کشاورزی، محیط زیست و شبکه بهداشت برای اتخاذ اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از آتش زدن کاه و کلش با توجه به در پیش بودن فصل برداشت برنج در شالیزارهای سطح شهرستان خبر داد.
دادستان لنگرود تصریح کرد: مضررات این عمل در بلندمدت کاهش عملکرد محصول به دلیل اثرات نامطلوب بر کیفیت خاک با از بین بردن مواد مغذی آن و افزایش ضریب آسیب پذیری محصول در برابر (آفات- بیماری ها- سرما -گرما) به دلیل کاهش مواد آلی خاک، کاهش نفوذپذیری و افزایش فرسایش خاک و در نتیجه بالا رفتن مصرف کودهای شیمیایی را در پی دارد.
میرحسینی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این اقدام جدای از اینکه باعث تلف و از بین رفتن موجودات زنده موجود در خاک و نیز ایجاد خطر وقوع حریق در اراضی مجاور میگردد، باعث افزایش گازهای گلخانهای و اثرات نامطلوب بر اکوسیستم منطقه و الودگی محیط زیست میشود.
دادستان لنگرود افزود: با توجه به ماده 20 قانون هوای پاک، انباشت پسماندهای بیمارستانی و صنعتی در معابر عمومی و فضای باز یا سوزاندن آنها و انباشتن پسماندهای خانگی و ساختمانی در معابر عمومی و فضای باز خارج از مکانهای تعیین شده توسط شهرداریها یا دهیاریها یا سوزاندن آنها و همچنین سوزاندن بقایای گیاهان زراعی پس از برداشت محصول ممنوع است و متخلف حسب مورد به جزای نقدی درجه شش موضوع ماده 19 قانون مجازات اسلامی محکوم میشود.
میرحسینی خاطرنشان کرد: وزارت جهاد کشاورزی مکلف است مفاد این ماده را به طرق مقتضی به اطلاع بهره برداران بخش کشاورزی، عشایری و منابع طبیعی برساند، همچنین با افزایش گشتهای مشترک از سوی ادارات جهاد کشاورزی، محیط زیست، شبکه بهداشت اقدامات پیشگیرانه انجام و در صورت مشاهده تخلف، با تنظیم صورتجلسه و ارائه مستندات موضوع به دادسرا گزارش شود.
گفتنی است: طبق ماده 688 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات: «هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیر بهداشتی فضولات انسانی، دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسموم کننده به داخل رودخانه ها، زباله در خیابانها و کشتار غیر مجاز دام، استفاده غیر مجاز فاضلاب خام یا پس آب تصفیه خانههای فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع میباشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدید تری نباشند به حبس تا یکسال محکوم خواهند شد».
شایان ذکر است: طبق تبصرههای ماده یاد شده: «تشخیص این که اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته میشود یا خیر و نیز اعلام جرم مذکور به عهده وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست میباشد و منظور از آلودگی محیط زیست عبارت است از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را به طوری که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار ابنیه مضر باشد تغییر دهد».