به گزارش ایسنا، این کهکشان "انجیسی 3749"( NGC 3749) نام دارد و برای اولین بار در سال 1835 میلادی کشف شد.
کهکشان "انجیسی 3749" حدود 135 میلیون میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و خطوط درخشان موجود در آن حاصل انتشار عناصر درون طیف نور کهکشان است.
این به این معناست که این کهکشان مقدار زیادی مواد تشکیلدهنده ستاره و ستارههای جدید پرانرژی دارد.
تکنیک مطالعه این طیف نور کهکشانی "طیفسنجی" نام دارد که به عنوان مطالعه برهمکنش بین نور و ماده تعریف میشود.
اخیرا طیفسنجی به عنوان یک روش جدید نه فقط برای نور مرئی، بلکه برای بسیاری از اشکال تابشهای الکترومغناطیسی و غیرالکترومغناطیسی مانند میکروموجها، امواج رادیویی، اشعه ایکس، الکترونها، فوتونها و غیره بکار برده میشود.
ستارهشناسان هم از این روش برای درک نوع و ترکیب یک کهکشان، چگالی و دمای هر گاز ساطع شده از کهکشانها و سرعت تشکیل ستارهها استفاده میکنند.
همچنین از این طریق میتوانند دریابند که سیاهچاله موجود در مرکز یک کهکشان تا چه اندازه بزرگ است.
