جنوبی‌کپی‌ها، گونه‌ای انسان تبار با دندان‌های محکم

 

پژوهشگران "دانشگاه واشنگتن" (Washington University) در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند اجداد ما بدون آسیب رساندن به دندان‌هایشان قادر به خوردن غذا‌های سفت و محکم بوده‌اند.

دانشمندان غالباً تاکنون به آسیب میکروسکوپی دندان‌های حیوانات توجه کرده‌اند تا آنچه را که حیوانات در گذشته به عنوان غذا می‌خوردند را دریابند. حال پژوهشگران در یک مطالعه جدید غذا‌هایی که پیشینیان مصرف می‌کردند و نحوه تاثیر آن غذا بر دندان‌هایشان را مورد بررسی قرار داده‌اند.

آن‌ها دریافتند که محکم‌ترین و سفت‌ترین گیاهان در رژیم غذایی پیشینیان بوده، اما با این حال به دندان‌های آن‌ها آسیب جدی وارد نمی‌شده است.

این تحقیق که توسط دانشمندان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس انجام شده است می‌تواند نشان دهد که رژیم غذایی بشر از آن زمان تاکنون چه تغییری کرده است و درک بشر را از نحوه تغذیه پیشینیان افزایش دهد.

"آدام ون کاسترن" (Adam van Casteren) مدرس رشته انسان‌شناسی زیستی در هنر و علوم گفت: ما دریافتیم که بافت‌های سخت گیاهان مانند پوسته‌های آجیل و دانه‌ها به ندرت روی الگوی میکروسکوپی دندان‌های آن‌ها تأثیر می‌گذاشته است. معمولا خوردن غذا‌هایی که سفت و محکم هستند باعث ایجاد آسیب‌های میکروسکوپی به دندان‌ها می‌شود و اگر دندان‌ها هیچ آسیبی نبینند این به آن معنا نیست که این غذا‌ها به طور کل به دندان آسیب نمی‌زنند.

 

در حدود هفت میلیون سال پیش انسان‌ها از نخستی‌سانان جدا شدند. در مطالعه اخیر پژوهشگران بعضی از اجداد اولیه به نام"جنوبی‌کپی‌ها" (australopiths) را مورد بررسی قرار دادند تا دریابند آن‌ها چه چیزی می‌خورده‌اند. این گونه‌های انسان‌تبار دندان‌ها و فک‌های بسیار بزرگی داشته‌اند و احتمالاً ماهیچه‌های بزرگی برای جویدن نیز داشته‌اند.

کاسترن در ادامه افزود: تمام این خصوصیات مورفولوژیکی نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانستند با دندان‌هایشان نیروی بسیار زیادی بر مواد غذایی وارد کنند و آن‌ها را خرد کنند و بنابراین ممکن است رژیم غذایی آن‌ها بیشتر شامل موادی، چون آجیل‌ها، دانه‌ها و گیاه تجه بوده باشد.

طی این مطالعه پژوهشگران تکه‌های کوچکی از پوسته دانه‌ها را به یک میله وصل کردند که از روی دندان‌های آسیای بزرگ اورانگوتان بورنئویی به مینای دندان کشیده می‌شدند. دانشمندان پس از بررسی‌هایی که انجام دادند دریافتند که حتی با همین فشار هیچ آسیبی به دندان‌ها و مینای آن‌ها وارد نمی‌شده است. این اطلاعات برای انسان شناسان بسیار مفید خواهد بود و به آن‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری از رژیم غذایی پیشینیان به دست آورند.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Scientific Reports" منتشر شد.