بوگاتی ویرون ۱۵ ساله شد؛ اولین شاهکار صنعت خودرو در هزاره سوم چگونه شکل گرفت؟

بی شک بوگاتی ویرون یکی از شاهکارهای تاریخ صنعت خودرو محسوب می شود. این ابر اتومبیل افسانه ای با در هم شکست چندین و چند رکورد و احیای برند بوگاتی، آن را دوباره بر سر زبان ها انداخت. ثبت سرعت 253 مایل در ساعت (407 کیلومتر در ساعت) یکی از نخستین رکوردهای مهمی بود که ویرون موفق به ثبت آن در سال 2005 شد.

در سال های بعدی، بوگاتی با ارایه نسخه های ارتقا یافته و اختصاصی از ویرون، ضمن بهبود آمار و ارقام مربوط به قدرت و سرعت، اعتبار بیشتری به وجهه برند خود بخشید. ویرون سوپر اسپرت یکی از این موارد بود که با رسیدن به سرعت باورنکردنی 267.856 مایل (431 کیلومتر) در ساعت، نام خود را به عنوان سریع ترین خودروی خیابانی وارد کتاب گینس کرد.

هر چند رقم فوق در مقایسه با پتانسیل های شیرون تفاوت زیادی دارد، اما تبار ویرون تجارب زیادی را نصیب شرکت بوگاتی کرد، طوری که این خودروساز فرانسوی اکنون به عنوان حاکم بلامنازع در قلمروی ابرخودروها شناخته می شود.

ویرون حالا وارد پانزدهمین سال تولد خود شده و برای گرامیداشت این اتفاق تاریخی، بوگاتی اخیرا با انتشار اطلاعیه ای رسمی به داستان شکل گیری آن پرداخته است.

ایده خلق مدلی مثل ویرون برای اولین بار در ذهن فردیناند کارل پیئش، مهندس برجسته جهان خودرو و مدیرعامل سابق گروه فولکس واگن شکل گرفت. وی در یکی از سفرهایش به ژاپن با استفاده از قطار سریع السیر مسیر بین توکیو و ناگویا را طی می کرد. در طول سفر آقای پیئش طرح های ابتدایی از یک موتور 18 سیلندر را ترسیم نمود. این موتور در اصل حال ترکیب سه موتور V6 با زاویه 60 درجه نسبت به هم بود و در مجموع 6.25 لیتر حجم و حدود 550 اسب بخار قدرت داشت.

در دنیای کنونی ارقامی که ذکر شد، به ویژه برای یک موتور 18 سیلندر اصلا هیجان انگیز نیست و سدانی مثل ب ام و M5 اینک با موتوری کوچک تر قدرت بیشتری دارد، اما صحبت از سال 1997 است و در آن زمان چنان خروجی و ساختاری به نوعی نزدیک سقف مهندسی و توانایی های خودروسازان بود.

استفان وینکلمن مدیرعامل بوگاتی در تمجید از آقای پیئش فقید گفته:

ایده های مهندسی شاخص چون فردیناند پیئش در سال 1997 گواهی بر یک ذهن فوق العاده است. در کنار ارایه ایده بی نظیری از یک موتور قدرتمند، او عامل اصلی احیای مجدد برند بوگاتی در سایت اصلی یعنی شهر مولشایم فرانسه بود.

در سال 1998 پروتوتایپی از طرح ابتدایی بوگاتی EB 118 در نمایشگاه خودروی پاریس در معرض دید عموم قرار گرفت. این خودروی کانسپت توسط استودیوی ایتال دیزاین و جورجتو جیوجیارو معروف طراحی شده بود. سیستم انتقال قدرت به هر چهار چرخ، شاسی فضایی آلومینیومی و البته موتور 18 سیلندر از جمله ویژگی های شاخص EB 118 به شمار می رفتند.

یک سال بعد بوگاتی از دومین کانسپت خود با نام EB 218 رونمایی کرد. در این کانسپت بوگاتی بر استفاده فراوان از چرم و چوب تاکید کرده بود تا کیفیت کابین با پیشرانه قدرتمند آن به نوعی هم تراز شود.

در سال 1999 و در نمایشگاه خودروی فرانکفورت سومین کانسپت متوالی بوگاتی در قالب یک اتومبیل سوپر اسپرت به نام EB 18/3 شیرون معرفی شد. این مفهومی طراحی جذاب تری داشت و خودروساز فرانسوی آن را به عنوان یک سوپر اسپرت واقعی تبلیغ می کرد.

واژه شیرون برای ادای احترام به راننده پر افتخار بوگاتی در مسابقات اتومبیلرانی یعنی لوئیز شیرون به نام این کانسپت افزوده شده بود

چهارمین کانسپت بوگاتی در دهه 90 میلادی EB 18/4 ویرون نام داشت. این کانسپت نیز در سال 1999 و در نمایشگاه خودروی توکیو پرده برداری شد و از لحاظ ظاهری و پیشرانه به مدل های قبلی کمابیش وفادار باقی مانده بود.

بالاخره در سپتامبر 2000 و در نمایشگاه خودروی پاریس بود که بوگاتی از ابر اتومبیل افسانه ای EB 16.4 ویرون رونمایی کرد. تغییر بنیادین این خودرو نسبت به نسخه کانسپت جایگزینی موتور 18 سیلندر با موتور 16 سیلندر و همچنین ساده تر و کلاسیک تر شدن نمای ظاهری بود.

در سال 2001 بوگاتی اعلام کرد ویرون برای تولید چراغ سبز گرفته و به تعداد محدود ساخته خواهد شد. موتور 8 لیتری ویرون که حاصل ترکیب دو موتور V8 است، در آن زمان توانایی تولید حدود 1000 اسب بخار قدرت و 1250 نیوتن متر گشتاور را داشت که حتی با استانداردهای امروز هم یک رقم خیره کننده به شمار می رود.

در مجموع 450 دستگاه از نسخه های مختلف ویرون تولید شده است

موتور ویرون اولین موتوری بود که از چهار توربوشارژر سود می برد. با تکیه بر این نیروگاه قدرتمند، ویرون در عرض 2.5 ثانیه سرعت خود را به صد کیلومتر در ساعت رسانده و توانایی ثبت حداکثر سرعت 254 مایل (408 کیلومتر) در ساعت را دارد. با گذشت 15 سال این رکورد هنوز هم برای بسیاری از رقبا دست نیافتنی است.

پس از ده سال تولید در نسخه های مختلف، سلسله ویرون سرانجام در سال 2015 به حکومت خود پایان داده و جای خود را به شیرون داد. اکنون چند سالی می شود که دور، دورِ شیرون ها است!