این داستان‌نویس در گفت‌وگو با ایسنا درباره ارزیابی‌اش از برگزاری جشن امضا و رونمایی کتاب با بیان این‌که در هر مقطع زمانی موضوعی برجسته می‌شود، اظهار کرد: این روزها یکی از مواردی که برجسته شده رونمایی از کتاب و جشن امضا است که از جهتی برای معرفی کتاب خوب است، زیرا باعث شناخت مخاطب می‌شود.
او با بیان این‌که مراسم جشن امضا و رونمایی حاشیه‌هایی را نیز برای خود دارد، گفت: گاه کتاب‌هایی که معرفی می‌شوند در حدی نیستند که نیاز باشد برای‌شان چنین جریانی راه بیفتد؛ به طور مثال گاه کار اول یک نویسنده است که اثری خام است و یا کتاب دهم نویسنده که باز هم کیفیت ندارد؛ لذا زمانی که مخاطب کتاب را در دست بگیرد و ببیند نمی‌تواند دو صفحه آن را بخواند تمام تبلیغات چون حبابی است که می‌ترکد.
تجار گفت: رونمایی و جشن امضای کتاب در ابتدای شروع این جریان، شأنیتی داشت، اما با آسیب‌های واردآمده قضیه لوث شده است.
او خاطرنشان کرد: ممکن است این مراسم ابتدا برای نویسنده دلخوشی لحظه‌ای و شهرت آنی ایجاد کند اما اگر اثر نتواند از خود دفاع کند این نوع تبلیغ‌ها بیشتر آسیب‌زننده خواهند شد و باعث توقف چرخه فروش کار می‌شوند.
این مدرس داستان‌نویسی افزود: کسانی که مبدع مراسم جشن امضا و رونمایی بودند شاید نمی‌دانستند این مراسم چه حواشی‌ای می‌تواند برای خود ایجاد کند، لذا توصیه‌ام این است کسانی غیر از نویسنده و رفقایش به معرفی کتاب بپردازند. تیمی که صاحب شناخت هستند و به دنیای ادبیات مسلط، باید به این کار بپردازند؛ ناشران، منتقدان، نهادی خاص و خوانندگانی فهیم. در این صورت از نویسنده دعوت می‌کنند هم به معرفی کتابش بنشیند و هم نسخه‌هایی را برای علاقه‌مندان امضا کند. پس کتاب‌هایی باید معرفی شوند و برای‌شان جشن امضا و رونمایی گرفته شود که قابلیت‌های لازم را داشته باشند. تبلیغ خوب است اما برای چیزی که پوچ است نباید تبلیغ کرد.
راضیه تجار با اشاره به تبلیغ کتاب‌ها در شبکه‌های اجتماعی، یادآور شد: تبلیغ در این فضاها، هم خوب است و هم بد. وسوسه‌کننده است، زیرا فرد می‌تواند به صورت مجانی به تبلیغ کالای خویش بپردازد و دوستان و رفقایش می‌توانند ادامه‌دهنده راهش باشند؛ اما باید گفت "ز تعارف کم کن و بر مبلغ افزا".
او با بیان این‌که در کشور ما گاهی سطحی‌بینی جای عمیق‌نگری و بصیرت را می‌گیرد، درباره مراسم رونمایی کتاب‌های برخی بازیگران و یا ورزشکاران که با استقبال عامه مردم مواجه می‌شود، اظهار کرد: در کشور ما برخی از چهره‌ها مقبول مردم هستند از جمله ورزشکاران و هنرپیشگان اما این مسئله دلیل نمی‌شود فلان هنرپیشه که خوب بازی می‌کند، خوب هم بنویسد. افرادی که در این‌گونه مراسم شرکت می‌کنند به خاطر صبغه بازیگری یا ورزشی بودن فرد می‌آیند نه آن‌چه روی کاغذ ارائه کرده است؛ جدا از استثناها البته. دلیلی ندارد گمان کنیم همه کسانی که در زمینه تخصصی خود ماهرند در زمینه نویسندگی نیز به مراتبی دست یابند. داوری حقیقی پس از خوانش اثر است آن هم با اشراف و آگاهی.
