به گزارش ایسنا، دوروز پیش از آغاز عملیات رمضان قرارگاه کربلا روز اجرای این عملیات را اعلام کرد. در روزشمار بیستم جنگ ایران و عراق با عنوان «عبور از مرز؛ تعقیب متجاوز با عملیات رمضان» در تشریح دلایل تصمیم ایران برای ورود به خاک عراق نوشته است:
«طبق ابلاغ قرارگاه کربلا، روز 1361/4/22 به‌عنوان روز آغاز عملیات تعیین‌شده است. اما ساعت حرکت نیروها از خاک‌ریز خودی برای بعضی از یگان‌ها مهم است، چون با توجه به یکسان نبودن فاصله خطوط خودی با دشمن در سه قرارگاه و با احتساب یک زمان برای شکستن خط دشمن، حرکت یگان‌ها در یک زمان میسر نیست، لذا قرار شده که یگان‌ها با فاصله‌های زمانی متفاوت حرکت خود را آغاز کنند. با توجه به این‌که در این فصل (تابستان) طول ساعات روز بیش‌تر از طول ساعات شب است، باید نیروها در اوایل تاریکی شب به خط بزنند که تا ساعت روشنی هوا (حدود ساعت 5 صبح) فرصت انجام دادن کارها را داشته باشند، به همین دلیل مقررشده است که بعضی از یگان‌ها در بین راه نماز بخوانند.
همه یگان‌ها موظف شده‌اند که ساعت 9:30 شب به خط دشمن بزنند و یک تا دو ساعت پیش از تاریکی هوا حرکت کنند تا در زمان مقرر به خاک‌ریز دشمن برسند. بدین ترتیب قرارگاه فتح که نسبت به سایر قرارگاه‌ها به دشمن نزدیک‌تر است، باید دیرتر از آن‌ها حرکت کند.
دلایل تصمیم ایران برای ورود به خاک عراق
محسن رضایی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، امروز در یک سخنرانی در جمع مسئولان قرارگاه کربلا و فرماندهان یگان‌های عمل‌کننده در عملیات رمضان، با بیان اصول کلی استراتژی نظامی ایران پس از عقب‌نشینی نیروهای عراق، درباره دلایل تصمیم ایران برای ورود به خاک عراق و نیز دلایل و اهداف عملیات نظامی ایران در خاک دشمن در آینده نزدیک، توضیحاتی داد.
محسن رضایی درباره علل و اهداف ایران در عملیات آینده، گفت: «اولین هدف عملیات آینده ایران، به شکست کشاندن توطئه‌ای است که برای نجات صدام طراحی‌شده و می‌خواهند نیروهای ما را در 800 کیلومتری مرز بین‌الملل نگه‌دارند و جنگ را فرسایشی کنند و مجدداً به ایران حمله کنند.
هدف دوم این است که ما به تکلیف شرعی خود عمل کنیم؛ به این معنی که در حال حاضر بسیاری از شهرها و روستاهای مرزی ما علی‌رغم عقب‌نشینی عراق از قسمت‌هایی از خاک ایران، زیر آتش توپخانه ارتش عراق قرار دارد و ما هرروز متحمل خسارات مالی و تلفات جانی زیادی می‌شویم و دفاع در برابر این وضعیت شرعاً برای ما واجب است و ما نمی‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم و باید از امنیت در داخل مرزهای خود اطمینان حاصل کنیم.
دلیل سوم ما برای انجام عملیات در آینده این است که رژیم متجاوز عراق را به‌صورت جدی تنبیه کنیم تا در آینده نه‌تنها رژیم عراق که هیچ کشور دیگری در منطقه و در دنیا جرأت تجاوز به خاک ایران را نداشته باشد و در شرایط کنونی ما باید این قدرت و اعتبار را برای خود به وجود بیاوریم و اگر متجاوز را تنبیه نکنیم، فردا شوروی نیز به کشور ما چشم طمع خواهد دوخت. همین‌الان که ما در مقابل عراق برتری نظامی داریم، میگ‌های شوروی برای رفتن به افغانستان به مرز ما تجاوز می‌کنند وای به‌روزی که ما متجاوز را تنبیه نکنیم. در زمان بنی‌صدر وقتی سازمان ملل طرح استقرار نیروی حافظ صلح بین نیروهای ایران و عراق را مطرح کرد و بنی‌صدر آن را پیش امام برد، امام فرمودند که «ما این طرح را نمی‌پذیریم. ما تا این ملت را داریم باید پیش برویم و دشمن را از خاک خود بیرون کنیم.
مگر ما با عراق کاری داشتیم. دولت عراق به خاک ما تجاوز کرد و حالا نیز باید چنان سیلی‌ای به او بزنیم که دیگر از جایش بلند نشود.» حالا نیز ما معتقدیم اگر متجاوز را تنبیه نکنیم، هیچ ضمانتی وجود ندارد که کشورهای دیگر به سرزمین ما چشم طمع نداشته باشند.
دلیل چهارم ما نیز برای ادامه نبرد این است که ما برای دفاع از اسلام و دفاع از امت خودمان مجبور هستیم که با اسرائیل درگیر شویم و تا زمانی که رژیم بعث در عراق سر کار است، ما هیچ کاری نمی‌توانیم با اسرائیل انجام دهیم اما اگر به امید خدا دولت صدام از بین برود، راه برای مبارزه با اسرائیل باز خواهد شد.»
منابع:
1 ـ سند شماره 3289، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات رمضان، قرارگاه کربلا، نوار شماره 6758، راوی: هادی نخعی، 21/4/1361، ص 11.
2 ـ سند شماره 3295، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات رمضان، قرارگاه کربلا، نوار شماره 6759، راوی: هادی نخعی، 21/4/1361، ص 1 و ص 5.
11 ـ سند شماره 3717، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: نوارپیاده شده سخنرانی محسن رضایی، 21/4/1361، صص 1 تا 11.
