فرادید؛ نمونه آزمایشی راکت استارشیب، متعلق به شرکت اسپیس ایکس، شب گذشته پس از پرتاب و رسیدن به ارتفاع مورد در، در لحظه فرود آمدن، دچار مشکل گردید و منفجر شد.
نمونه اولیه راکت استارشیپ با موفقیت تا ارتفاع 12.5 کیلومتری اوج گرفت، اما حین فرود روی زمین دچار این سانحه شد.
به گزارش فرادید؛ به نقل از اسپوتنیک، اسپیس ایکس ویدیویی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد نمونه اولیه راکت استارشیب حین فرود روی زمین دچار مشکل شده منفجر می‌شود.
راکت استارشیپ SN8 بامداد چهارشنبه از پایگاه «بوکاچیکا» تگزاس پرتاب شد. این راکت با کمک پیشرانه‌ای شامل 3 موتور اصلی برای اولین بار تا ارتفاع 12.5 کیلومتری زمین اوج گرفت. حین صعود ابتدا دو واحد از سه موتور و در ادامه همه آن‌ها غیرفعال شدند تا مانور شیرجه انجام شود. در حالی که موشک به صور افقی به سمت زمین نزدیک می‌شد موتور‌ها دوباره روشن شدند، اما سرعت راکت بیش از حد زیاد بود و پس از برخورد به زمین منفجر شد.
اسپیس ایکس تا کنون مدل‌های مختلفی از نمونه اولیه استارشیپ را طراحی کرده که اغلب آن‌ها از آزمایش‌ها جان سالم به در نبرده‌اند. نمونه آزمایشی شب گذشته هشتمین نسل پروتوتایپ‌ها است و مثل دیگر مدل‌ها فاقد دماغه مخروطی و کوچکتر از طرح نهایی استارشیپ بود.
موشک استارشیپ که در این حادثه منهدم شد، نمونه اولیه 16 طبقه‌ای از وسیله نقلیه پرتاب سنگین است که توسط شرکت فضایی خصوصی ماسک برای حمل انسان و 100 تن بار در مأموریت‌های آینده به ماه و مریخ ساخته شده است.
این پرواز آزمایشی برای رسیدن به ارتفاع 41000 فوت (12، 500 متر) در نظر گرفته شده بود که برای اولین بار توسط سه موتور تازه توسعه یافته اسپیس ایکس به حرکت در آمد. با ذین وجود هنوز اسپیس ایکس توضیح نداده است که آیا موشک آنقدر بالا پرواز کرده است یا خیر.
آیلان ماسک بلافاصله پس از سقوط استارشیپ، اظهار داشت که «فشار مخزن هِدِر سوخت موشک در هنگام فرود آمدن کم بود و این باعث می‌شود سرعت لمس بالا باشد».
وی افزود اسپیس ایکس «تمام داده‌های مورد نیاز ما» را از این آزمایش به دست آورد و از مرحله صعود موشک با موفقیت استقبال کرد.
اسپیس ایکس اولین تلاش خود را برای راه اندازی استارشیپ در روز سه شنبه انجام داد، اما مشکل موتور‌های رپتور آن فقط یک ثانیه قبل از بلند شدن باعث سقط خودکار شد.
آیلان ماسک پس از آزمایش فاجعه‌بار شش و نیم دقیقه‌ای در توییتر خود نوشت «مریخ! ما داریم می‌آییم»
موشک کامل استار شیپ، که در صورت ترکیب با تقویت کننده مرحله اول فوق العاده سنگین خود، 394 فوت (120 متر) طول خواهد داشت، وسیله نقلیه پرتاب کاملاً قابل استفاده مجدد نسل بعدی این شرکت و مرکز جاه طلبی‌های ماسک است تا سفر‌های فضایی انسان را مقرون به صرفه‌تر و معمول‌تر کند.
پیش از این، سازمان فضایی ناسا، 135 میلیون دلار به شرکت اسپیس ایکس که متعلق به آیلان ماسک است، کمک کرده تا او بتواند پروژه‌ی استارشیپ را توسعه دهند و نیز با رقیب سرسختش، یعنی Blue Origin که متعلق به مالک میلیاردر سایت آمازون، جف بزوس است، رقابت کند.
این شرکت‌ها در حال توافق بر سر قرارداد پروژه‌ی ماه نورد‌های آینده‌ی ناسا، تحت عنوان پروژه‌ی آرتیمیس هستند که فصل جدیدی از تحقیقاتی بشر بر روی کره‌ی ماه در دهه‌ی آینده را آغاز خواهند کرد.
اسپیس ایکس، مستقر در هاوثورنِ کالیفرنیا چ، در حال خرید املاک مسکونی در روستای بوکا چیکا در شمال مرز ایالات متحده و مکزیک در جنوب شرقی تگزاس است تا فضایی برای گسترش امکانات استارشیپ خود فراهم کند، که آیلان ماسک آنرا به عنوان "دروازه‌ی مریخ" در آینده نام نهاده است.
چند روز پیش Starship SN 8 پس از چند روز تاخیر آماده بلند شدن بود، اما با رسیدن به شمارش معکوس به نظر رسید در یکی از موتور‌ها نقص فنی وجود دارد، از این رو شرکت اسپیس ایکس، نقص را رفع کرده، اما پرتاب به روز دیگری موکول شد.
آزمایش پرتاب 12.5 کیلومتری Starship SN 8 نقطه عطفی برای جاه طلبی ایلان ماسک برای ارسال اولین انسان‌ها به مریخ تا سال 2024 است.
استارشیپ؛ «بلندپروازانه‌ترین» پروژه فضایی سال‌های اخیر
اسپیس‌اکس استارشیپ یک پرتابگر فوق سنگین دومرحله‌ای با قابلیت استفاده مجدد است که به‌وسیلهٔ شرکت اسپیس‌اکس از سال 2012 در حال ساخت است.
پروژه استارشیپ بلندپروازانه‌ترین پروژه انسان در فضا طی سال‌های اخیر به شمار می‌رود. ظرفیت فضاپیمای استارشیپ که قرار است انسان را به مریخ ببرد اندازه فضای بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان یعنی ایرباس 380 است.
فضاپیما استارشیپ دارای قابلیت چندین بار استفاده است. این فضاپیما زمانی که روی موشک سوپرهوی قرار گیرد به ارتفاع 120 متر می‌رسد و می‌تواند در هر بار پرتاب 100 فضانورد را به سمت مریخ روانه کند. این فضاپیما همچنین قادر است 150 تن محموله را برای ارسال به مریخ حمل کند.
استارشیپ قرار است حدود هزار متر مکعب فضای قابل استفاده داشته باشد، که اندازه‌ای در حد داخل ایرباس 380، یعنی بزرگترین هواپیما مسافربری جهان است.
دو نکته مهم در این فضاپیمای جدید، ساخت بدنه و سپر حرارتی و البته موتور‌های آن است.
