پیرگوشی آمیخته
این نوع پیرگوشی در برگیرنده دو یا چند نوع از پیرگوشی‌های ذکر شده در قبل است. نوع و الگوی کم شنوایی در این ضایعه بستگی به ترکیب انواع مختلف پیرگوشی با یکدیگر دارد، (مثلا پیرگوشی حسی و عروقی یا پیرگوشی حسی و مکانیکی) شنوایی این افراد یا به صورت مسطح بوده و با شیب بسیار ملایمی در فرکانس‌های بالا به صورت نزولی خواهد داشت.
پیرگوشی هایپراستوز
این نوع از پیرگوشی ناشی از رشد غیرطبیعی استخوان در مجرای شنوایی داخلی است که در آن سلول‌های عصبی شنوایی فشرده و تخریب می‌گردند.
باید توجه داشت که تقسیم‌بندی‌های دیگری نیز برای انواع پیرگوشی در منابع مختلف علمی ذکر شده است.
تاثیر افزایش سن بر سیستم اعصاب مرکزی
افزایش سن، سیستم اعصاب مرکزی بخصوص سیستم اعصاب شنوایی مرکزی را متاثر می‌سازد و این تاثیر به صورت کاهش کلی در تعداد سلول‌های عصبی، تغییر در اندازه تنه سلول عصبی یا هسته آن، تحلیل انشعابات سلولی، کاهش سلول‌های عصبی در قشر مغز و غیره است.
باید توجه داشت که علاوه بر تخریب ناشی از افزایش سن، عوامل بسیار دیگری نیز در ایجاد کم شنوایی در افراد مسن دخیل هستند. برخی از این عوامل عبارتند از: قرارگیری در معرض اصوات شدید و صدای مزاحم، عوامل ژنتیکی مختص هر فرد، عفونت‌ها، ضربات، اختلالات متابولیکی بدن مثل مشکلات کلیه و بیماری‌های عروقی و یا مصرف داروهای سمیت‌زا برای گوش مانند آمینوگلیکوزیدها، اسیداتاکرینیک و سالیسیلات‌ها.
با توجه به شیوع بسیار زیاد بیماری‌های قلبی – عروقی در بین افراد مسن بویژه در کشورهای در حال توسعه، تحقیقات بسیاری در مورد رابطه این بیماری‌ها و مشکلات شنوایی صورت گرفته است و دیده شده که در گروه بزرگی از افراد مسن که تحت تاثیر صدای مزاحم و اصوات محیطی شدید قرار نداشته و دچار سایر اختلالات متابولیک نیز نبوده‌اند، بین اختلالات قلبی – عروقی و کم شنوایی ارتباط وجود دارد. اختلالات قلبی – عروقی عمدتا بر روی شنوایی در فرکانس‌های پایین اثرگذار هستند.
تاثیر تغییرات سنی بر آستانه‌های شنوایی صوت خالص و درک گفتار
افزایش سن موجب کاهش شنوایی هم در محرک‌های گفتاری و هم اصوات خالص می‌گردد. مطالعات ثابت کرده است که با افزایش سن، آستانه‌های شنوایی در ناحیه فرکانسی بالای 1000 هرتز کاهش بیشتری دارد. کم‌شنوایی به صورت دوطرفه بوده و در هر دو گوش تقریبا به یک اندازه است.
مطالعات نشان داده‌اند که حساسیت شنوایی در آقایان بیشتر در فرکانس‌های بالا و در خانم‌ها بیشتر در فرکانس‌های پایین ایجاد می‌شود و میزان کلی افت شنوایی در آقایان نسبت به خانم‌ها معمولا بیشتر و در حد ملایم تا متوسط به شدید است.
اکثر افراد مسن در درک گفتار به خصوص در حضور اصوات محیطی مزاحم مشکل دارند. درصد میزان مشکل درک گفتار در افراد مسن با هر دهه افزایش سن دو برابر می‌گردد. به طوری که در سن 60 سالگی 16 درصد، در سن 70 سالگی 35 درصد و در 80 سالگی 64 درصد است.
با این حال میزان درک گفتار در افراد بالای 60 سال نیز ممکن است بسیار متفاوت باشد. فرضیه‌های بسیاری در این رابطه وجود دارد که مهم‌ترین آنها عبارتند از فرضیه کم شنوایی محیطی مبنی بر وجود اشکال در سیستم شنوایی محیطی اعم از گوش خارجی، گوش داخلی و عصب هشتم، فرضیه کم شنوایی مرکزی که دلیل اختلال را وجود مشکل در راه‌های ساقه مغز و قشر شنوایی می‌داند و فرضیه شناختی که مراکز بالاتر راه‌های شنوایی که مسئول پردازش، ذخیره، نگهداری و بازیافت اطلاعات در قشر مغز هستند را دارای اختلال می‌داند.
غربالگری شنوایی در افراد سالمند
همانند تمامی انواع بیماری‌ها، در کم‌شنوایی نیز تشخیص به موقع و مداخله مناسب از اهمیت خاصی برخوردار است. غربالگری شنوایی راهی برای تشخیص به موقع و مداخله زودهنگام و تجویز سمعک است. اما متاسفانه تنها تعداد اندکی از افرادی که در غربالگری شنوایی رد می‌شوند و نیاز حتمی به بررسی‌های دقیق‌تر دارند برای ارزیابی تکمیلی شنوایی و یا دریافت سمعک مراجعه می‌کنند.
از مهم‌ترین دلایل این امر، نبود اطلاعات کافی در مورد ارزیابی شنوایی و یا سمعک، وجود عقاید قدیمی درباره سمعک، عدم پذیرش کم شنوایی از جانب بیمار، عدم پذیرش استفاده از سمعک در جامعه و همچنین وجود سایر شرایط و بیماری‌های حاد و مزمن در فرد است که مهم‌تر از کم شنوایی هستند.
با توجه به بهبود شرایط زندگی و افزایش امید به زندگی و در نتیجه افزایش تعداد افراد سالمند و افزایش پیرگوشی، در کشور ما نیز همانند سایر کشورها باید توجه بیشتری به برنامه‌های مخصوص غربالگری شنوایی در افراد مسن گردد و به کمک این آزمایشات ساده، سریع و کم هزینه، مشکل شنوایی سالمندان هر چه زودتر تشخیص داده شده و راهکارهای درمانی یا توانبخشی مناسب برای آنها اتخاذ گردد تا از بروز مشکلات ارتباطی و اجتماعی – روانی برای فرد کم شنوا و خانواده وی جلوگیری گردد.
برای خواندن بخش اول- پیرگوشی- اینجا کلیک کنید.
