علل بروز درماتومیوزیس
این بیماری از آن دسته اختلالات عضلانی است که «میوپاتی التهابی» نامیده میشوند. به طور کلی بیماریهایی که با ضعف عضلانی بروز میکنند را میوپاتی میگویند. علت ایجاد بیشتر میوپاتیهای التهابی ناشناخته است. عفونت هایی که منشاء باکتریایی یا ویروسی دارند، میتوانند باعث ایجاد میوپاتی التهابی شوند؛ ولی در اکثر موارد پزشکان نمیتوانند یک عفونت قبلی را در بیمار شناسایی کنند.
برخی پزشکان هم معتقدند که ممکن است این بیماری منشا ژنتیکی داشته باشد و بعضی افراد به طور طبیعی مستعد ابتلا به این بیماری باشند.
چه نقاطی از بدن درگیر میشوند؟
این بیماری به رگهای خونی ظریف در بافت عضلات حمله میکند. سلولهای التهابی رگهای خونی را محاصره و در نهایت به تحلیل رفتن بافت عضلات منجر میشود. در خون بسیاری از مبتلایان به درماتومیوزیس آنتی بادیهای خاصی وجود دارد که به وضوح قابل شناسایی هستند.
مشکلات بیماران مبتلا به درماتومیوزیس
ضعف عضلانی ناشی از این بیماری میتواند باعث اختلال در بلع شود. اگر عضلات مری دچار ضعف شوند، فرد نمیتواند غذاها را به درستی و کامل ببلعد و همین موجب کاهش وزن و سوء تغذیه میگردد. ناتوانی در بلع ممکن است به آسپیره کردن و ذات الریه بینجامد. (وقتی در اثر ضعف عضلات مری و گلو، مواد غذایی و آب یا آب دهان وارد ریهها شود، این حالت را در اصطلاح پزشکی «آسپیره کردن» میگویند).
آسپیره کردن موجب ذات الریه یا همان پنومونی میشود. مشکلات تنفسی، یکی دیگر از مشکلات جدی مبتلایان به درماتومیوزیس است. اگر این بیماری التهابی عضلات قفسه سینه را هم درگیر کند، بیمار در تنفس مشکل پیدا کرده و دچار تنگی نفس خواهد شد. مشکلات دستگاه گوارش، مانند زخمهای دستگاه گوارش و خونریزی آن هم میتوانند از عوارض درماتومیوزیس باشند.
درگیریهای پوستی
تجمع کلسیم در عضلات، پوست و بافتهای همبند، یکی دیگر از عوارض این بیماری التهابی نادر است. این حالت بیشتر در کودکان روی میدهد. احتمال ابتلای یک بیمار درماتومیوزیس به عفونتهای گوناگون، به ویژه عفونتهای دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش، بیشتر از دیگران است.
دیگر پیچیدگیهای ناشی از درماتومیوزیس
مبتلایان به این بیماری ممکن است با مشکلات دیگری هم روبهرو شوند؛ مثلا ناخنها، انگشتان پا، گونهها، بینی و گوشها در هوای سرد رنگ پریده شوند. همچنین بیمار مبتلا به درماتومیوزیس میتواند همزمان با این بیماری به بیماریهای خودایمنی دیگر، از جمله بیماریهای بافت همبند مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید، اسکلرودرما و سندرم شوگرن هم مبتلا شود.
التهاب عضله قلب ناشی از این بیماری ممکن است باعث التهاب قلب (میوکاردیت) گردد. در تعداد اندکی از مبتلایان به درماتومیوزیس این حالت باعث میشود بیمار دچار نارسایی احتقانی قلب یا آریتمی (بینظمی در ضربان قلب) شود. درماتومیوزیس میتواند در عملکرد ریهها هم اختلال ایجاد کند؛ به این معنی که باعث میشود بافت ریه زخم (یا به اصطلاح فیبروز) و سخت شود و حالت ارتجاعی خود را از دست بدهد.
بیماری که دچار چنین عارضهای شده باشد سرفههای خشک میکند و تنگی نفس دارد. افزایش احتمال ابتلا به برخی سرطانها، مانند سرطانهای گردن رحم، ریه، پانکراس (لوزالمعده)، پستان، تخمدان و دستگاه گوارش، از دیگر عوارض این بیماری است. هرچه سن فرد بالاتر باشد، میزان این خطر هم بیشتر خواهد شد.
البته به نظر میرسد میزان این ریسک سه سال پس از تشخیص بیماری ثابت بماند و بیشتر نشود. همچنین ممکن است سرطان قبل از تشخیص درماتومیوزیس تشخیص داده شود.
زنان باردار مبتلا به درماتومیوزیس
بارداری میتواند وضعیت یک زن مبتلا به درماتومیوزیس فعال را بدتر کند و احتمال تولد نوزادان نارس یا تولد نوزاد مرده را افزایش دهد. در صورتی که بیماری در فاز خاموشی باشد، میزان بروز این پیچیدگیها کاهش خواهد یافت.
هنگام مراجعه به پزشک چه باید کرد؟
اگر شما به عنوان یک بیمار درماتومیوزیس یا کسی که برای اولین بار این علائم عجیب و غریب را در بدنش مشاهده کرده به پزشک مراجعه میکنید، دقت کنید که همه علائم را به او بگویید و اگر تعداد این علائم زیاد است، آنها را یادداشت کنید. زمان و نقطه ظاهر شدن راشهای پوستی و اینکه آیا تغییر رنگ دادهاند و در نقاط دیگر هم ظاهر شدهاند یا خیر را هم به طور دقیق شرح دهید.
همچنین، سعی کنید به خاطر داشته باشید که اولین بار چه وقت حس کردید که ضعیفتر شدهاید و اول کدام عضلهتان ضعیف شده است.
پزشک برای شما چه کار خواهد کرد؟
اگر برای اولین بار با دیدن چنین تغییراتی راهی مطب پزشک شدهاید، او از شما سوالات دقیقی راجع به نشانهها و سابقه خانوادگیتان میپرسد و یک معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد داد. اگر روی پوستتان لکههایی ظاهر شده باشد، او به دقت آنها را بررسی خواهد کرد.
برای خواندن بخش اول- بیماری نادر اما هولناک- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- بیماری نادر اما هولناک- اینجا کلیک کنید.