سرویس جهان مشرق - فیلیپ مارلیه استاد سیاست‌ورزی در فرانسه و اروپا در کالج دانشگاهی لندن با انتشار گزارشی در مجله آمریکایی کانترپانچ نوشت: امانوئل مکرون هفته جاری در نطقی تلویزیونی اعلام کرد[1] که فرانسه درگیر «چالش زمانی» در مقابله با بیماری کووید-19 است. مکرون در تلاش جهت کاستن از شمار فزاینده موارد ابتلا به کووید[2] در فرانسه، قرنطینه عمومی در سرتاسر کشور وضع کرده و تدابیری که از قبل در 18 ناحیه فرانسه وضع شده بودند را به سرتاسر کشور تعمیم داده است. اگرچه مکرون اصرار دارد که کنترل امور از دست فرانسه خارج نشده است، اما وی اذعان دارد که «نمی‌توان چیزی را تکذیب کرد.»
وضعیت اسفناک درمانی فرانسه
مکرون شاید دیگر چیزی را تکذیب نکند، اما اوضاع در برخی از مناطق فرانسه به نظر تا حد زیادی از کنترل خارج شده است. موارد روزانه ابتلا به کووید به 59000 مورد افزایش یافته‌اند، [3] حال آنکه این رقم در انگلیس 4000 مورد است. [4] بیمارستان‌ها نیز تحت فشار هستند؛ برخی از پزشکان نگران آن هستند که شاید خیلی زود مجبور شوند بیمارانی که بیشترین شانس درمان موفق را دارند، در اولویت قرار دهند. [5]
موضوع ظرفیت تخت‌های بخش مراقبت‌های ویژه طی یک سال گذشته خاری در چشمان مکرون بوده است. در ماه مارس 2020، وزیر بهداشت فرانسه وعده داده بود که تعداد این تخت‌ها را به 14000 تخت افزایش می‌دهد. [6] اکنون پس از یک سال، پزشکان و پرستاران دولت را به عهدشکنی متهم کرده‌اند. بخش اعظم این تخت‌ها هیچگاه محقق نشدند[7] و بیمارستان‌های فرانسه به نظر قادر نیستند با چالش‌های ناشی از همه‌گیری مقابله کنند. [8]
اذعان مکرون به گستره و شدت بحران کووید در فرانسه به مثابه یک تغییر رویکرد چشمگیر است. او روز 24 مارس در یونان طی مصاحبه‌ای تصدیق کرد که اروپا در برنامه واکسیناسیون خود «بلندهمتی ندارد»، [9] اما در عین حال تأکید کرد که دلیلی نمی‌بیند فرانسه را نسبت به یک قرنطینه سراسری جدید متعهد کند. بسیاری از افراد از تصمیم‌گیری مبهم مکرون در خصوص کووید-19 انتقاد کرده‌اند و سبک رهبری «ژوپیتری» [10] او را با رویکرد آنگلا مرکل مقایسه کرده‌اند. صدراعظم آلمان اشتباهات سیاسی خود را پذیرفته و با رهبران منطقه‌ای رایزنی کرده است.
مخالفت مکرون با قرنطینه کامل
مکرون با قرنطینه کامل مخالفت کرده و در عوض تصمیم گرفته تدابیر «ملایم‌تری» اتخاذ کند که انتظار می‌رود حداقل به مدت چهار هفته پابرجا باقی بمانند. ممنوعیت سفر میان مناطق و تعطیلی کسب‌وکارهای غیرضروری از جمله این تدابیر هستند. ممنوعیت منع عبور و مرور بین ساعات 7 شب تا 6 صبح نیز همچنان پابرجاست. مردم همچنان اجازه دارند برای خرید یا ورزش از خانه بیرون بروند، البته مشروط به اینکه از شعاع 10 کیلومتری منازل خود خارج نشوند. آنها دیگر مجبور نیستند مجوز ویژه سفر دریافت کنند. [11] این مجوزها قبلاً یک شیوه بوروکراتیک جهت پایش موقعیت مکانی جمعیت بودند. منتقدان استدلال کرده‌اند[12] که این سیستم خودتضمینی موجب می‌شود پلیس از اختیارات خودسرانه برخوردار شود.
اظهارنظرهای لجوجانه مکرون به ضرر خودش تمام شد
با بدتر شدن وضعیت سلامت عمومی در کشور، برخی از اظهارنظرهای لجوجانه مکرون به ضرر وی تمام شده‌اند. ماه قبل، رئیس‌جمهور اظهار داشت که قرنطینه عمومی جدید[13] مناسب اوضاع و احوال فرانسه نیست و به دانشمندان و پزشکانی که اتخاذ تدابیر سخت‌تر جهت ممانعت از «موج سوم» را ضروری می‌دانستند، اعتنایی نکرد. [14] متخصصان همه‌گیری اکنون بر این باورند که موارد ابتلا به کووید در فرانسه حداقل طی یک ماه گذشته به صورت تصاعدی افزایش یافته‌اند. [15]
به تصویر کشیدن مکرون در قامت یک رهبر خستگی‌ناپذیرِ برخوردار از علم کووید-19 و خبره این کار نیز کمکی نکرده است. ژان میشل بلانکور وزیر آموزش و پرورش فرانسه گفته که مکرون در زمینه همه‌گیرشناسی «واقعاً کارشناس شده» و ریچارد فراند سخنگوی مجلس نمایندگان پارلمان فرانسه اعلام کرده که مکرون «به راحتی می‌تواند یک رساله دکتری درباره کووید-19 بنویسد.»[16]
کاهش اعتماد مردم به راهبرد مکرون
این سطح از چاپلوسی در حقیقت از احتمال اعتماد مردم به راهبرد مکرون کاسته است و او در توییتر به‌عنوان سوپرمن آینده مورد تمسخر قرار گرفته است: دولتمرد همه‌چیزدان و قدرتمندی که معجزه می‌کند. همانگونه که افزایش موارد ابتلا به کووید در فرانسه نشان می‌دهد، چنین تصویری فرسنگ‌ها با واقعیت فاصله دارد.
مکرون حتی هنگامی که در نطق تلویزیونی خود افزایش سریع موارد ابتلا به کووید را تصدیق کرد، به سبک مرکل عذرخواهی نکرد. [17] او گفت تصمیم مبنی بر به تأخیر انداختن قرنطینه جدید موجب گردید تا مردم فرانسه «به مدت چند هفته از آزادی ارزشمند بهره‌مند شوند، کودکان به مدت چند هفته فرصت یادگیری پیدا کنند»، و این امکان را به وجود آورده تا «صدها هزار کارگر بتوانند نفس بکشند، بدون آنکه همه‌گیری از کنترل خارج شود.»
این حرف عجیب و بحث‌برانگیزی بود و به نظر تلویحاً بدان معنا بود که اولویت دولت نه محافظت از سلامت عمومی، بلکه بازگشایی اقتصادی است ــ صرف‌نظر از اینکه چه اتفاقی ممکن است رخ دهد. نکته تعجب‌برانگیز اینکه، دولت اصرار نکرده که مردم در صورت امکان دورکاری کنند. [18] حدود 36 درصد از کارمندانی که می‌توانستند از خانه کار کنند، همچنان در محیط‌های کاری غیرایمن حاضر می‌شوند. [19] در همین حال، پس از آنکه شمار زیادی از معلمان و دانش‌آموزان به ویروس مبتلا شدند، مدارس در سرتاسر فرانسه دسته دسته تعطیل شدند. [20] سخنان بلانکور وزیر آموزش پرورش مبنی بر اینکه ویروس در کلاس‌های درس چندان پخش نمی‌شود، [21] خشم و عصبانیت معلمان را برانگیخت.
تغییر افکار عمومی در آستانه انتخابات
رئیس‌جمهور فرانسه به جای مقابله با ویروس تا به اینجای کار این برداشت را به وجود آورده که مردم بهتر است همزیستی مسالمت‌آمیزی با ویروس داشته باشند. او به نظر بر این باور است که سخنان، دلگرمی‌ها، و تسلط آشکار وی بر علوم برای آرام کردن افکار عمومی کفایت می‌کند. چنین چیزی شاید یک اشتباه محاسباتی ناگوار باشد.
اکنون که یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری بعدی در فرانسه باقی مانده است، مکرون نگران تغییر افکار عمومی فرانسه است. او بیم آن را دارد که تعداد زیادی از رأی‌دهندگان ممکن است به سمت ماری لوپن و راست افراطی متمایل شوند. با وجود این، سوءمدیریت مکرون در مقابله با همه‌گیری و تکبر بیجای وی شاید به نفع لوپن تمام شود.
