البته خوشبختانه اینگونه آسیب‌های خیلی خوب به درمان‌های طبی شامل استراحت و استفاده از کمپرس سرد جواب می‌دهد و در صورت لزوم گاهی نیاز به استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می‌شود و در موارد نادر پزشک ناچار به استفاده از تزریق کورتیکواستروئید در بورس‌های اطراف شانه می‌شود که چنانچه بسیار به جا و به موقع انجام شود خالی از عوارض بوده و درمان بسیار مناسبی خواهد بود.
البته همیشه قبل از تزریق یک یا دو دوره درمان از طریق روش‌های فیزیوتراپی یا با بدون لیزرتراپی اغلب سودمند خواهد بود. همین جا بد نیست اشاره‌ای به بورسیت‌های اطراف شانه نیز بیاندازیم.
2- بورسیت ساب استوئید: یکی از مهمترین التهابات اطراف مفصلی است که در اثر التهاب بورس ساب استوئید در اثر حرکات تکراری و آسیب‌رسان به بافت‌های نرم اطراف مفصل شانه رخ می‌دهد. گاهی نیز در جریان بیماری‌های سیستمیک همچون بیماری‌های رسوب کریستالی یا بیماری‌های روماتیسمی به وجود می‌آید.
در هر حال پاتولوژی، التهاب یا هجوم سلول‌های التهابی به داخل فضای بورس می‌باشد و علامت بالینی آن علاوه درد شانه، محدودیت چرخش شانه به سمت خارج می‌باشد یعنی در این بیماری فرد قادر نیست شانه خود را به سمت خارج بچرخانید به عبارتی وقتی که بازو به کنار بدون چسبیده است و کف دست به سمت قفسه سینه نگاه می‌کند خود بیمار نمی‌تواند ساعد و دست خود را از روی قفسه سینه به سمت دور از بدن بچرخاند یا حرکت دهد و بسته به شدت بیماری، محدودیت حرکتی نیز خفیف تا شدید خود را نشان می‌دهد.
در این موارد نیز درمان ابتدایی استفاده از ماساژ و کمپرس سرد و استراحت می‌باشد و در صورت لزوم داروهای خوراکی یا تزریقی بسته به نظر ژنتیک تجویز می‌شود بدیهی است که در خیلی از شرایط و محدودیت‌ها در مورد مصرف داروها می‌توان از روش‌های فیزیکی همچون فیزیوتراپی تخصص با یا بدون لیزرتراپی استفاده کرد. به دلیل هزینه بودن اینگونه درمان‌ها، انتخاب آنها باید بسیار دقیق صورت گیرد.
3- بی‌ثباتی مفصل شانه: این حالت عمدتا ناشی از شل بودن ذاتی (یا سرشتی) تاندون‌های اطراف شانه است و گاهی نیز در اثر تغییرات هورمونی خصوصا در خانم‌های جوان به وجود می‌آید. بنابراین با یک نوع نرمی مفصل سر و کار داریم که منجر به کشیدگی عضلات کمربند شانه‌ای می‌شود.
این کشیدگی‌های عضلانی منجر به حرکات هر چه بیشتر سر استخوان بازو در حفره مفصل می‌شوند و در نتیجه منجر به بروز همان سندرم قوس دردناک می‌گردند. بیشتر این بیماران جوان‌هایی هستند که درگیر حرکات پرتابی بالای سر همانند ورزش شنا و یا تنیس هستند. در این افراد گاهی در رفتگی‌های مکرر شانه دیده می‌شود.
مشکل تشخیصی درمانی وقتی است که بی‌ثباتی شانه به وسیله سندرم روتاتور کاف (Rotator Cuff) مخفی بماند. لذا باید همه تلاش‌ها صورت گیرد تا بی‌ثباتی مفصل شانه در نقش یک عامل آسیب‌رسانی کشف یا رد شود، چرا که تشخیص غیردقیق (اصلا نمی‌گوییم تشخیص غلط) از بی‌ثباتی شانه ممکن است منجر به تزریقات مکرر شانه و اغلب غیرموفق هم بشود (که متاسفانه امروزه خیلی شاهد آن هستیم). حتی گاهی منجر به اعمال جراحی مثلا آکرومیوپلاستی نیز شده است.
برای خواندن بخش اول- اختلالات شانه از دید طب فیزیکی- اینجا کلیک کنید.