فرادید؛ بدن ما وقتی احساس خوشبختی یا ترس می‌کنیم رایحه‌های مختلفی تولید می‌کند. اعتقاد بر این است که به اصطلاح شیمیایی - که در واقع بدون بو هستند - باعث شادی یا ترس در دیگران می‌شود. این یکی از راه‌های تأثیر بوی تعاملات اجتماعی افراد است.
به گزارش فرادید؛ پاسکواله اسکیلینگو، استاد گروه مهندسی اطلاعات در دانشگاه پیزای ایتالیا می‌گوید: این پدیده مثل یک سرایت عاطفی است. اگر احساس ترس کنیم، بوی بدنمان توسط افراد اطرافم احساس می‌شود و ممکن است آن‌ها به طور ناخودآگاه شروع به احساس ترس کنند. پروفسور اسکیلینگو می‌گوید: به همین ترتیب، بوی خوشبختی می‌تواند باعث ایجاد حالت مثبت در افراد دیگر شود.
او اظهار دارد که اگر ما یک اسپری خوشبختی داشته باشیم، اگر بتوانیم بویی پیدا کنیم که بتواند یک حالت شاد یا یک حالت کلی مثبت را القا کند، می‌توانیم به بسیاری از افراد کمک کنیم.
وی امیدوار است دانشمندان بتوانند ظرف چند سال یکی از آن‌ها را تولید کنند. این می‌تواند به ویژه در پس از بیماری همه گیر Covid-19 مهم باشد، مخصوصا در میان جوانان که موارد افسردگی در حال افزایش است.
پروفسور اسکیلینگو می‌گوید: "من نمی‌خواهم بگویم که این اسپری مردم را درمان می‌کند، اما فکر می‌کنم این کمک بسیار زیبایی است."
تعریق
پروفسور اسکیلینگو در حال هماهنگی پروژه‌ای به نام POTION است که در حال تحقیق درباره این پدیده‌های شیمیایی‌ست. محققان از ویدئو‌ها برای ایجاد ترس یا خوشبختی در افراد استفاده می‌کنند و سپس عرق آن‌ها را جمع آوری می‌کنند تا پس از تجزیه و تحلیل به این نتیجه برسند که کدام ترکیبات شیمیایی با هر احساس، از طریق تعریف آزاد می‌شوند.
پروفسور اسکیلینگو می‌گوید: گام بعدی «سنتز بوها» و بررسی چگونگی ایجاد احساسات در دیگران است. در نهایت می‌توان از بوی ترس و پاسخ مردم به آن‌ها برای کمک به روانپزشکان در درک بیشتر جنبه‌های مختلف هراس و افسردگی استفاده کرد؛ بنابراین می‌توان از بوی خوشبختی نیز برای کمک به درمان استفاده کرد. اگر بتوانیم علاوه بر درمان معمول فوبیا یا افسردگی، از بوی خوشبختی نیز استفاده کنیم، می‌توانیم اثر درمانی را افزایش دهیم.
محققان POTION همچنین در حال بررسی چگونگی تأثیر بوها بر تعاملات اجتماعی افراد و حس درگیری یا طرد شدن از دیگران هستند.
پروفسور اسکیلینگو می‌گوید، تحقیقات قبلی نشان داده است که وضعیت عاطفی فرد می‌تواند بر چگونگی پاسخ آن‌ها به دیگران تأثیر بگذارد - و دیگران چگونه به آن‌ها پاسخ می‌دهند. کسی که احساس ترس می‌کند کمتر به مردم نزدیک می‌شود یا به آن‌ها اعتماد دارد و دیگران احتمالاً نسبت به آن‌ها احتیاط می‌کنند.
او معتقد است که عکس این برای خوشبختی صادق است - هرچه کسی شادتر باشد احتمال اعتماد دیگران و جلب آن‌ها بیشتر است.
پستانداران
دکتر لیزا روکس، محقق در انستیتوی بینا رشته‌ای علوم اعصاب در فرانسه می‌گوید: در پستانداران، حس بویایی به طور منحصر به فردی با بخشی از مغز مرتبط با احساسات و ایجاد خاطرات مرتبط است.
او بیان دارد که بویایی برای شناخت بین افراد مهم است. مادر می‌تواند بوی کودک خود را تشخیص دهد و این ممکن است قسمت مهمی از همین پیوند باشد. ما انسان‌ها بیش از آنچه فکر می‌کنیم از حس بویایی خود استفاده می‌کنیم. شاید عرف نباشد، اما شواهد بیشتری وجود دارد که بویایی در رفتار‌های اجتماعی مهم است.
اولین منطقه از مغز که فرآیند شیمیایی را پردازش می‌کند - لامپ بویایی - مستقیماً به سیستم لیمبیک متصل است که توانایی شناسایی فرد دیگر، شکل گیری خاطرات را کنترل می‌کند و پاسخ‌های احساسی را مدیریت می‌کند.
تمام حس‌های دیگر - چشایی، شنوایی، بینایی و لامسه - قبل از اینکه به سیستم لیمبیک متصل شوند، توسط مناطق دیگر مغز پردازش می‌گردند.
این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که بو مهمترین حس برای بقای گونه‌ها بوده است. سیگنال‌های شیمیایی حتی برای باکتری‌ها نیز بسیار مهم هستند. این یک روش بسیار باستانیِ کلیدی است.
لذت و درد
حس بویایی احتمالاً به دلیل پیوند بی نظیر آن با سیستم لیمبیک با لذت و افسردگی در ارتباط است. طبق یک مقاله تحقیقاتی که در سال 2014 منتشر شده است، تا یک سوم از افراد دارای حس بویایی معیوب علائم افسردگی را تجربه می‌کنند.
نویسندگان این مقاله بیان داشته‌اند که این موضوع ممکن است تا حدی به دلیل از دست دادن حس چشایی و نگرانی در مورد بهداشت شخصی و تعاملات اجتماعی باشد. اما همچنین احتمال دارد که از دست دادن بویایی بر عملکرد مغز و به ویژه کنترل عاطفی آن تأثیر بگذارد.
دکتر روکس در این باره می‌گوید "این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که سیستم بویایی به طور مستقیم با مناطق لیمبیک مرتبط است - که شامل آمیگدالا است که برای کنترل احساسات بسیار مهم است. "
موش‌ها
دکتر روکس محقق اصلی sociOlfa است. پروژه‌ای که به بررسی چگونگی پردازش مغز موش در هنگام مواجهه با فرد جدید، به پردازش سیگنال‌های شیمایی می‌پردازد و سپس از آن‌ها برای ایجاد خاطرات استفاده می‌کند.
دکتر روکس می‌گوید: "موش‌ها با بوییدن قسمت‌های مختلف بدن موش‌های دیگر ارتباط زیادی برقرار می‌کنند و ماهیت بو باعث انتقال اطلاعات غنی (مانند) وضعیت اجتماعی فرد دیگر می‌شود. "
حیوانات از بو برای علامت گذاری - و تشخیص - قلمرو استفاده می‌کنند. در شرایط آزمایشی، اگر دو موش با هم مبارزه کنند، موشی که برنده می‌شود با استفاده از ادرار ناحیه‌ای را با رایحه خود مشخص می‌کند. موش شکست خورده نیز رایحه‌ای آزاد می‌کند، اما فقط در یک نقطه‌ی محدود.
موش غالب (موش برنده) دارای مولکول‌های خاصی است که نشان میدهد مولکول‌های غالب هستند. دکتر روکس بیان دارد که یک حیوان بیمار در این مخلوط بو، علائمی از بیماری خواهد داشت.
تحقیقات روکس و همکارانش به این نتیجه رسیده است که موش‌های ماده برای انتخاب همسر از رایحه استفاده می‌کنند - ماده‌ها معمولاً یک موش نرِ ناآشنا را ترجیح می‌دهند، زیرا باعث ایجاد تنوع ژنتیکی می‌شود.
به عقیده‌ی روکس، این یک نوع زبان (شکل) است. روشی برای برقراری ارتباط با اطلاعات مهم در یک گروه اجتماعی است که برای حفظ سلسله مراتب درون گروه مهم است و برای تولید مثل بسیار مهم است.
دکتر روکس می‌گوید، مطالعه چگونگی پردازش مغز موش به عنوان ماده شیمیایی به محققان کمک می‌کند تا اصول کلی نحوه مغز آن‌ها را در شکل گیری خاطرات اجتماعی درک کنند.
نتایج ممکن است درمورد انسان‌ها نیز مرتبط باشد. درک نحوه مغز موش در پردازش‌های شیمیایی در طی تعاملات اجتماعی و هنگام ایجاد خاطرات از یک فرد، می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا تشخیص دهند چه اتفاقی می‌افتد در صورت اشتباه بودن این عملکرد‌ها - به عنوان مثال، در مدل‌های اوتیسم موش.
سرانجام این نتایج می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک کنند در افرادی که توانایی تشخیص دیگران مختل شده است - به عنوان مثال مبتلایان به آلزایمر - یا کسانی که در تعاملات اجتماعی ناشی از اوتیسم مشکل دارند، چه اتفاقی می‌افتد.
منبع: Technology.org
