کره جنوبی یکی از پایین ترین نرخ های تولد در دنیا را دارا است و این امر به متروکه شدن صدها مدرسه در سرتاسر این کشور انجامیده است.
این مدارس طی چهار دهه ی گذشته به تدریج خالی از دانش آموز شده اند.
در برخی استان های کره جنوبی روح تازه ای به این مدارس متروکه داده اند و آن ها را با تبدیل به گالری و سالن های اجتماع، تغییر کاربری داده اند.
نرخ باروری در کره جنوبی سال ها است که در سراشیبی سقوط قرار گرفته است و این کشور دیگر بچه ی کافی برای پر کردن مدارس خود را ندارد.
طبق گزارش منتشره از سوی دولت کره جنوبی در خصوص نرخ تولد و مرگ و میر در سال 2021، نرخ باروری در این کشور به کمترین مقدار یعنی 0/84 نوزاد به ازای هر زن کره ای رسیده است.
این میزان فاصله ی بسیار زیادی با نرخ باروری در کره جنوبی در دهه ی 1960 دارد. در این دهه نرخ باروری در این کشور به بالاترین میزان رسید که 6 تولد به ازای هر زن بود. کره جنوبی حالا پایین ترین نرخ باروری را در دنیا دارد.
در باقی کشورهای آسیای شرقی و اقیانوس آرام، متوسط نرخ باروری 1/8 کودک به ازای هر زن است. در آمریکا نرخ باروری در حدود 1/7 کودک به ازای هر زن است.
دبیرستان دخترانه ی چونگ-ایل یکی از هزاران مدرسه ی کره جنوبی است که متروکه مانده است.
این دبیرستان در سال 2005 بعد از فارغ التحصیل شدن آخرین گروه از دانش آموزانش در سال 2004 تعطیل شد. این مدرسه حالا به مکانی برای افراد ماجراجو، شکارچیان شبح و شهرگردهایی بدل شده که برای دیدن ویرانه های آن به آنجا می روند.
دبیرستان دخترانه چونگ-ایل یکی از هزاران مدرسه کره جنوبی است که به دلیل کمبود دانش آموز طی چهار دهه ی گذشته مجبور به تعطیلی شده اند.
از سال 1982 تا 2016، 3،725 مدرسه در سرتاسر این کشور به همین دلیل تعطیل شدند. این امر بدان معنی است که سالانه به طور متوسط 113 مدرسه در کره جنوبی تعطیل شده است.
ملک 62/7 درصد مدارس تعطیل شده برای تخریب به شرکت های ساختمان سازی فروخته شدند. اما حدود 1،350 مدرسه باقی مانده که هیچ استفاده ای از آن ها نمی شود.
مرگ مدارس کره جنوبی به طور آهسته اما پیوسته در حال وقوع است. جمعیت این کشور به سرعت در حال کاهش است و این بدان معنی است که دانش آموز کافی برای پر کردن مراکز آموزشی وجود ندارد.
امسال نقطه عطف جدید اما هولناکی برای این کشور رقم خورد: امسال برای اولین بار در تاریخ ثبت شده ی این کشور، تعداد مرگ و میر از تعداد تولدها پیشی گرفت.
طی 60 سال گذشته نرخ رشد سالیانه ی جمعیت این کشور به طور پیوسته روندی کاهشی داشته، به طوری که نرخ رشد از 2/96 درصد در سال 1961 به 0/13 درصد در سال 2020 رسید.
ساکنان شهرهای کره جنوبی می گویند این مدارس متروکه به منظره ای آزاردهنده بدل شده اند.
مسأله ی مدارس متروکه به ویژه در مناطق روستایی مشکل ساز شده است. خانواده هایی که تصمیم به ماندن در خانه ی روستایی خود می گیرند، حالا برای پیدا کردن مدرسه برای فرزندان خود دچار مشکل شده اند.
در کره جنوبی جزیره ای به نام نوکدو هست که زمانی یک روستای ماهیگیری پر جنب و جوش بود اما حالا کمتر از 5 بچه در آن زندگی می کند.
کودکان باقی مانده مدرسه ای ندارند چون آخرین مدرسه ی باقیمانده ی نوکدو در سال 2006 تعطیل شد. به این بچه ها یک معلم درس می دهد که خود را با قایق به نوکدو می رساند.
اما در همه ی استان های کره جنوبی ساختمان مدارس متروکه رها نشده تا چیزی جز یک مخروبه از آن ها باقی نماند.
برخی استان ها ترجیح می دهند این مدارس متروکه را تغییر کاربری دهند. ساختمان یکی از این مدارس به یک کافه و سالن اجتماع بدل شده است.
دبستان میونگ وول هم که در سال 1993 تعطیل شد، به یک کافه و گالری بدل شد که در سال 2018 افتتاح شد.
برخی استان ها هم اجازه ی تبدیل ساختمان مدارس متروکه به موزه را داده اند.
در استان گیونگ سانگ جنوبی 584 مدرسه ی متروکه وجود دارد. برخی از این مدارس به مستأجرین اجاره داده شده اند. آن ها هم این ساختمان ها را به گالری، مراکز فرهنگی و پناهگاه گربه ها بدل کرده اند.
یکی از آن ها یک گالری هنری است که در سال 2010 افتتاح شد و در زمین دبستان قدیمی سونگ نام بنا شد که در سال 1999 تعطیل شده بود.
در این گالری هنری که بیشتر ویژگی های ساختمان اصلی مدرسه در آن حفظ شده، برای دانش آموزان، ساکنین منطقه و سالمندان برنامه های آموزش هنر برگزار می شود.
ساختمان مدرسه ی دیگری در استان گیونگ سانگ جنوبی به یک محل اجتماع بدل شده که در آنجا بچه ها می توانند به اردوی تابستانی بروند.
این مرکز که کتابخانه ای هم برای کودکان دارد، در محوطه ی مدرسه ای بنا شده که در سال 2019 تعطیل شد.
اما کره جنوبی تنها کشور آسیایی نیست که با مشکلات جمعیتی دست و پنجه نرم می کند.
در ژاپن، کاهش جمعیت در مناطق روستایی باعث متروکه ماندن 8 میلیون خانه شده است. دولت های محلی سخت در تلاش اند تا این خانه ها را پر کنند. اما کارشناسان این تلاش ها را بی فایده می دانند، چون ژاپن جمعیت کافی ندارد.
چین هم برای پرداختن به مشکل نرخ تولد رو به کاهش خود، امسال دست به چرخشی عظیم از سیاست جمعیتی خود زد. به طوری که سیاست دو فرزندی را لغو و سیاست سه فرزندی را ارائه کرد.