ترکیبهای غیرمنتظره
ترکیب ابتدایی استقلال در این بازی بیش از حد تدافعی به نظر میرسید. گویا آبیها بر خلاف اظهارات قبل از مسابقه فرهاد مجیدی بیمیل نبودند که برای تساوی وارد میدان شوند. حسین حسینی درون دروازه بود، خط دفاعی از عارف غلامی، رافائل سیلوا و محمد دانشگر تشکیل میشد، روزبه چشمی و مهدی مهدیپور دو هافبک دفاعی تیم بودند، امیرحسین حسینزاده، وریا غفوری و جعفر سلمانی دیگر هافبکهای تیم را تشکیل میدادند و کوین یامگا و ارسلان مطهری هم زوج خط حمله بودند. بازگشت به سیستم سه دفاعه و غیبت بازیکنی مثل آمانوف، نکات مهم ترکیب استقلال بودند. ارنج پرسپولیس اما همه را غافلگیر کرد. درون دروازه این تیم احمد گوهری به حامد لک ترجیح داده شد، در قلب خط دفاعی زوج علی نعمتی و فرشاد فرجی به میدان رفتند، در سمت راست رامین رضاییان و در سمت چپ سعید آقایی بازی کردند، رضا اسدی و میلاد سرلک دو هافبک دفاعی تیم بودند، احسان پهلوان و مهدی ترابی کمی جلوتر از آنها به میدان رفتند و از وحید امیری و شرزود تمیروف در خط حمله استفاده شد. غیبت بازیکنان مهمی همچون لک، جلال حسینی، کمال کامیابینیا و مهدی عبدی از نکات بحثبرانگیز ترکیب پرسپولیس در این مسابقه بود.
نیمه اول به کام سرخها
فرنگیها در مورد مسابقاتی از این دست، از عبارت «اکشن» استفاده میکنند. دربی تهران مخصوصا در نیمه اول بسیار پرحادثه و تماشایی بود. هر دو تیم موقعیتهای زیادی برای گلزنی داشتند. دفاع آسانگیر و متزلزل پرسپولیس به استقلالیها اجازه میداد به راحتی صاحب موقعیت گل شوند. در آن سوی زمین هم عناصر تهاجمی پرسپولیس برای مدافعان استقلال دردسرهای زیادی درست کردند. از جمله موقعیتهای مهم نیمه اول برای استقلال میشود به ضربه ایستگاهی وریا غفوری و دفع توپ از سوی گوهری اشاره کرد. در ادامه بازی هم ارسلان مطهری دو موقعیت خوب دیگر به دست آورد که در اولی ضربه آرامش را گوهری مهار کرد و در دومی توپ او با اختلاف کمی به بیرون رفت. پرسپولیس هم در این نیمه موقعیتهای خوبی داشت؛ از جمله توپی که احسان پهلوان شوت کرد و شرزود تمیروف در ریباند نتوانست دروازه حریف را باز کند. سرانجام در دقیقه 40 ارسال تماشایی رامین رضاییان روی یک توپ کاشته با ضربه سر علی نعمتی همراه شد تا توپ درون دروازه استقلال آرام بگیرد. به این ترتیب نعمتی که حضور غیرمنتظرهای در ترکیب اصلی داشت، با این گل در آستانه رقم زدن یک برد بزرگ برای تیمش قرار گرفت.
فرهاد، با همه توان
نمایش استقلال در نیمه دوم اما خوب نبود و آنها واکنش مناسبی به عقب افتادن از تیم حریف نداشتند. استقلال در خیلی از دقایق این مسابقه سردرگم و بلاتکلیف بازی میکرد و حتی اینطور به نظر میرسید که اعتمادبهنفس کافی برای خروج از مخمصه را ندارد. در نتیجه این پرسپولیس بود که گاهی روی ضدحملات خطرناکتر ظاهر میشد؛ مثل ضربه خودخواهانه سعید آقایی که از روی دروازه بیرون رفت. شاید اگر او در این صحنه پاس میداد، سرنوشت مسابقه عوض میشد. در این دقایق اما فرهاد مجیدی تلاش کرد با استفاده از تمام توانش نتیجه بازی را برگرداند. سرمربی استقلال از هر پنج تعویض تیمش استفاده کرد. او زبیر نیکنفس را به جای محمد دانشگر به زمین فرستاد، صالح حردانی و عزیزبیک آمانوف را جانشین روزبه چشمی و وریا غفوری کرد و در آخرین تیر ترکش خود هم رودی ژستد و آرمان رمضانی را به جای حسینزاده و مطهری راهی زمین کرد. از قضا همین تیر آخر به ثمر نشست و ژستد روی سانتر ارسالی حردانی گل مساوی را زد تا دو تعویضی فرهاد مجیدی سرنوشت مسابقه و شاید حتی کل فصل را عوض کرده باشند. به این ترتیب ژستد به نخستین گلزن خارجی تاریخ استقلال در دربیها تبدیل شد.
خشم بیسابقه یحیی
این مسابقه اما بیش از هر چیز دیگری تحت تاثیر خشم و فریادهای بیسابقه یحیی گلمحمدی پس از گل مساوی استقلال قرار گرفت. دلیل این شورش برای بیننده تلویزیونی مشخص نبود و ابتدا به نظر میرسید سرمربی پرسپولیس به آفساید بودن گل ژستد اعتراض دارد. تصاویر آهسته اما نشان میداد گل آبیها در شرایط سالم به ثمر رسیده است. پس مشکل چه بود؟ اینکه یحیی اعتقاد داشت کادر داوری مسابقه بعد از مصدومیت و بیرون رفتن سعید آقایی اجازه تعویض را به تیم او نداده و پرسپولیس در شرایط 10 نفره گل مساوی را خورده است. دیدن این رفتارهای پرخاشگرانه از سرمربی پرسپولیس به معنای واقعی کلمه حیرتانگیز بود و هماکنون بحث اصلی در شبکههای اجتماعی به همین موضوع اختصاص یافته است. متاسفانه مدتهاست که حجم خشم و خشونت در فوتبال ایران به شکل روزافزون بیشتر و بیشتر میشود. همین دو هفته پیش بود که فرهاد مجیدی، سرمربی گلگهر در اعتراض به یک تصمیم داور تا وسط زمین پیش آمد و صحنهای عجیب خلق کرد. بیپاسخ ماندن آن رفتار مجیدی، حالا باعث میشود یکی مثل یحیی گلمحمدی حتی اجازه لمس فیزیکی داور را به خودش بدهد. در هر صورت سیدعلی داور مسابقه رسما از گلمحمدی شکایت کرده است.