اما در کنار این اتفاق‌ها، حالا هند هم تصمیم دارد با تکیه بر جمعیت بالای خود، بازار سینمایش را گسترش دهد. هند با وجود داشتن بزرگ‌ترین صنعت فیلم در جهان از نظر تولید، یکی از کم‌ترین تعداد پرده‌های سینما را دارد، اما قصد دارد این امر را تغییر دهد.
مقایسه تعداد سالنها
پیش از پاندمی کرونا هند سالی حدود 2هزار فیلم تولید می‌کرد اما تنها 7 پرده برای هر یک میلیون جمعیتش داشت که در مقایسه با 30 پرده سینما در چین، 68 پرده سینما در بریتانیا و 125 پرده سینما در آمریکا به ازای یک میلیون نفر، رقم بسیار پایینی است. با بسته شدن 1500 سالن سینما در طی دوران پاندمی، شمار کل پرده‌های سینما در هند به 9423 پرده کاهش یافته که باید به جمعیت 3/ 1میلیاردنفری کشور سرویس بدهند.
برای رفع این مشکل، وزارت اطلاعات و مطبوعات هند وظیفه ساده‌سازی روند افتتاح سالنهای جدید را از طریق یک سیستم آنلاین فراهم کرده است.
گفته شده وجود مقامات نظارتی متعدد تاکنون موجب می‌شد زمان‌بندی برای افتتاح یک سالن جدید با مشکل روبه‌رو شود؛ اما حالا دولت قصد دارد از طریق این پنجره آنلاین این مشکل را برطرف کند تا دادن مجوز به علاقه‌مندان تاسیس سالن سینما راحت‌تر شود.
پاندمی موجب کند شدن گسترش سالنهای چندمنظوره در هند هم شد و در حالی که دو زنجیره بزرگ مالتی‌پلکس‌ها در هند در سال 2019 هر یک 69 پرده سینمای جدید تاسیس کرده بودند، اما این تعداد در سال 2021 به 27 و 41 مورد کاهش یافت. با ترکیب این دو زنجیره بزرگ با هم، قرار است از این پس سالانه 200 پرده نمایش به پرده‌های نمایش هند افزوده شود.
کرونا به روند تولید فیلم نیز لطمات جدی وارد کرد و در طول این مدت تماشاگران از داشتن فیلم محروم شدند و در دو سال گذشته تنها حدود 200 فیلم هندی تولید شد که هرچند ابتدا برای اکران در سینما طراحی شده بودند اما به صورت دیجیتالی اکران شدند.
در حالی که مستندها و سریال‌ها به صورت دیجیتالی مخاطبان خود را دارند اما مردم بیشتر دوست دارند فیلم‌های سینمایی را روی پرده بزرگ ببینند.
با بازگشایی کامل سینماهای هند، فیلم‌های سینمایی با اقبال زیادی روبه‌رو شده‌اند و فیلم RRR ساخته راجامولی در این مدت 146میلیون دلار فروش کرده است. فیلمKGF بخش دوم ساخته پراشانت نیل نیز 134میلیون دلار فروخته است.
مقامات می‌گویند بازگشت مردم با این علاقه به سینماها ما را تشویق کرده تا با استفاده از تجربیات جهانی خود را به خواست مردم نزدیک‌تر کنیم.
چرخش آسیایی
بازار سینمای جهان در دو سال اخیر و به واسطه شیوع کرونا، تحولات بسیاری را از سر گذراند. بازارهای اروپایی سینما محتاطانه سالنها را تعطیل کردند و فرآیند تولید آثار سینمایی تقریبا متوقف شد. بازار سینمای اروپا در سه سال گذشته با بحران بزرگی دست و پنجه نرم کرد. اما در مقابل، بازارهای آسیایی رونق پیدا کردند. بازارهای سینمایی در کره‌جنوبی، ترکیه، هند، ژاپن و حتی عربستان با برنامه‌‌‌های توسعه از سوی دولت‌‌‌ها و بخش خصوصی همراه شدند و تولید آثار سینمایی هم اوج گرفت. به نظر می‌رسد با رونق ساخت‌وساز سالنهای سینمایی در بازارهای آسیایی و تغییر رویکرد کمپانی‌‌‌های بزرگ آمریکایی و اروپایی به سریال‌سازی، صنعت سینما در جهان آینده در دست کشورهای آسیایی باشد. البته باید منتظر ماند و دید که جهان دیجیتالی آینده فرصتی برای همنشینی مخاطبان سینما در کنار هم و در سالنهای سینما باقی می‌‌‌گذارد یا خیر؟!
چنان که پیداست توسعه بازارهای سینمایی نیازمند ایجاد تحولات اساسی در ساختار سالنهای سینمایی و ایجاد فضاها و نیازهای متفاوت برای مخاطبان سینماست.
و ایران
در ایران به‌ویژه در دو سال اخیر تلاش بسیاری برای توسعه سالنهای سینمایی انجام شده است. با این همه بازار سینما با توجه به شرایط اقتصادی خاص کشور و افزایش قیمت بلیت، رونق چندانی ندارد. آیا ساخت‌وساز سالنها در چنین شرایطی می‌تواند نویدبخش توسعه بازار باشد؟ آیا ساخت سالنهای جدید آینده‌نگرانه و مبتنی بر نیازهای مخاطبان در ده بیست سال آینده است؟ این‌‌‌ها پرسشهایی است که در مسیر توسعه بازارهای سینمای ایران و فتح بازارهای سینمایی منطقه و جهان پیش روی مسوولان و مدیران تصمیم‌گیر در حوزه فرهنگ و هنر است.
