سریال اندور (Andor) جدیدترین سریال از دنیای جنگ ستارگان به شمار می‌رود که توسط تونی گیلروی (Tony Gilroy) برای پخش از سرویس آنلاین دیزنی پلاس ساخته شده است. این سریال برخلاف سریال‌های دیگری همچون اوبی وان کنوبی (Obi-Wan Kenobi) و کتاب بوبا فت (The Book of Boba Fett) که سرشار از حس نوستالژی و کاراکترهای آشنا هستند، سریال «اندور» بیشتر سعی در گسترش دنیای جنگ ستارگان دارد.
سریال «اندور» پیش‌درآمدی برای فیلم روگ وان (Rogue One) محسوب می‌شود که آن حس و حال نوستالژی در آن دیده نمی‌شود اما در کل، نسخه‌فرعی‌ای از یکی از فیلم‌های کلاسیک دنیای جنگ ستارگان به شمار می‌رود که تا به امروز بهترین سریال این فرنچایز محسوب می‌شود. این سریال از لحاظ بصری بسیار خیره‌کننده است و داستان جاسوسی و سیاسی آن نیز بسیار جالب‌توجه به نظر می‌رسد که با نقش‌آفرینی درخشانی از سوی دیگو لونا (Diego Luna) در نقش کاسین همراه شده است.
سریال «اندور» از همان ابتدای خودش با دیگر سریال‌های جنگ ستارگان بسیار متفاوت احساس می‌شود. این اثر احتمالا برجسته‌ترین سریال جنگ ستارگان از لحاظ بصری تا به امروز به شمار می‌رود و در آن جلوه‌های ویژه بسیار خوبی به کار گرفته شده است. از سوی دیگر، فیلمبرداری سریال در مکان‌های واقعی سبب شده تا حس بهتری داشته باشد.
مناظره گسترده از سیارات مختلف و ناشناخته در سریال «اندور» حسی عظیم و تماشایی به این سریال بخشیده که دیگر سریال‌های این فرنچایز اغلب فاقد آن هستند. این لوکیشن‌ها حسی ماجراجویی به داستان داده‌اند که در آثار اخیر کمپانی لوکاس‌فیلم دیده نشده و علاوه بر آن، زمینه‌سازی برای معرفی کاراکترهای تازه در آینده این فرنچایز را انجام داده است.
اکشن نیز فوریتی به سریال «اندور» بخشیده است که تاکیدی بر زمان‌های ناامیدکننده درون سریال به شمار می‌رود. در همان ابتدای سریال نیز مبارزه تن به تنی به تصویر کشیده می‌شود که به جای فرنچایز جنگ ستارگان بیشتر حس و حال دیگر آثار علمی-تخیلی را دارد. سکانس‌های تعقیب و گریز جذاب در قسمت‌های ابتدایی فصل اول و همچنین فقدان زره‌های بسکار، شمشیرهای نوری و جدای‌ها نیز حسی آسیب‌پذیر و غیر قابل پیش‌بینی به این مبارزات اضافه کرده که در آن‌ها حس خطر به خوبی حفظ می‌شود.
با وجود نکات مثبت موجود در سریال «اندور»، انتقادهایی نیز نسبت به آن وارد است. این اثر بزرگترین سریال جنگ ستارگان تا به امروز به شمار می‌رود که فصل اول آن 12 قسمت دارد اما سرعت آن در قسمت‌های ابتدایی اندکی کُند است. البته باید دید که در قسمت‌های بعدی سرعت سریال چگونه خواهد بود و احتمالا پس از اینکه سریال جریان خود را پیدا کند، مشکل سرعت داستانی آن نیز حل خواهد شد.
یکی دیگر از مشکلات اولیه در سریال «اندور»، شخصیت شرور آن است. به جای تمرکز روی شخصیت‌های شوم و شروری همچون دارث ویدر یا اورسون کرنیک با بازی بن مندلسون (Ben Mendelsohn) از فیلم «روگ وان»، این سریال بیشتر روی امپراتوری به عنوان نیروی شرور و همه‌جانبه‌ای تمرکز کرده است.
با وجود این مورد نیز بازیگران مکمل سریال «اندور» توانستند به خوبی نقش‌های خودشان را به نمایش بگذارند. فیونا شاو (Fiona Shaw) در نقش مادرخوانده کاسین به نام ماروا و همچنین استلن اسکاشگورد (Stellan Skarsgård) در نقش لوثن رائل نقش‌آفرینی بسیار تماشایی و خیره‌کننده‌ای داشته‌اند. جنویو اورایلی (Genevieve O’Reilly) نیز توانسته همچنان نقش‌آفرینی قابل قبولی در نقش مون موتما داشته باشد.
در پایان، سریال «اندور» ثابت کرده که فرنچایز «جنگ ستارگان» هر گاه چیزی تازه را به نمایش در می‌آورد، بسیار موفق عمل می‌کند و می‌تواند اثری جذاب و تماشایی را برای مخاطبان و طرفداران به نمایش بگذارند. فیلم «روگ وان» نیز با وجود اینکه به دوره زمانی آشنایی از دنیای جنگ ستارگان می‌پردازد اما همچنان بهترین فیلم لایو اکشن از این فرنچایز در دهه اخیر به شمار می‌رود.
در سریال «اندور» آن مناظر سیاره‌های بیابانی، فن سرویس‌ها و همچنین حس امنیت خود فرنچایز دیده نمی‌شود و به جای آن‌ها، اثری بالغانه، سیاسی و جسورانه را از دنیای جنگ ستارگان به نمایش در می‌آورد که بیننده‌ها و طرفداران را به قلمروهای تازه‌ای از این فرنچایز می‌برد.