حسین عسگری در گفتوگو با ایسنا، درباره وضعیت داوریها در هفتههای اخیر که اعتراض بسیاری از مربیان و باشگاهها را به همراه داشته اظهار کرد: امروز دیگر نمیشود مسائل را پوشیده نگه داشت، باید اشتباههایی که رخ میدهد بررسی شوند تا در ادامه نیمفصل دوم که بازیها بسیار حساستر میشود، مشکلی پیش نیاید.
او درباره اعتراضهای شدید برخی مربیان که از دامنه اعتراض فراتر رفته و اشتباههای داوری را برنامهریزی شده با هدف خاص تلقی میکنند هم گفت: فدراسیون باید با این حرفها برخورد کند. وقتی میگویند باید فشار و هجمه روی داوران نباشد، یعنی جلوی همین حرفها گرفته شود. همه جای دنیا اشتباه داوری رخ میدهد اما این طور روی سیستم فکری و روانی داوران فشار نمیآورند.
عسگری ادامه داد: باید اشتباهها را کم کنند و دلیل وقوع این اشتباهها شناسایی شوند. داوران لیگ برتری چند سال است که داوری میکنند و کم تجربه نیستند. جوانترین داور لیگ برتر هم دو، سه سال است قضاوت میکند بنابراین حداقل نباید وضعیت این طور باشد.
حسن کامرانیفر گفته که برخی از داوران از جامعه داوران با داورها تماسهایی میگیرند و ذهن آنها را خراب میکنند، عسگری در این باره گفت: فکر نمیکنم کسی از داخل جامعه داوری آن قدر «نامرد» باشد که این کار را بکند، البته اصلا دوست ندارم این واژه را به کار ببرم. مطمئنم که این تماسها از طرف جامعه داوری نیست ولی خیلی راحت میشود آن را پیگیری کرد.
او ادامه داد: یک سال و نیم است که من از دپارتمان داوری رفتهام و بعد از من هم مسعود عنایت سر کار بود تا کامرانیفر آمد اما در این مدت حتی یک مصاحبه از من علیه عنایت یا از عنایت علیه تیم جدید نمیبینید. کسی از داخل جامعه داوری به داوران زنگ نمیزند که آنها را تخریب یا تهدید کند.
رئیس پیشین دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال درباره چیدمان داورها که مورد نقد مربیان هم قرار دارد، اظهار کرد: اگر من یا امثال من دوستدار جامعه داوران باشیم و درباره چیدمانها یا کار دپارتمان، نظری داشته باشیم، بهتر است اول آن را به فدراسیون و دپارتمان داوری اعلام کنیم نه این که در رسانهها مطرحش کنیم. این کار فقط هجمه ها به داوران را بیشتر میکند.
او در پاسخ به این سوال که آیا کامرانیفر برای چیدن داورها از او نظر مشورتی خواسته یا خیر هم گفت: اگر قرار به مشورت باشد باید رسمی و دائمی باشد نه مقطعی. اگر قرار به مشورتخواهی باشد، فدراسیون باید جلسههایی ترتیب دهد تا کسانی که تجربه دارند، دور هم بنشینند و نظرشان را بگویند. به هر حال در کل جامعه داوری چند پیشکسوت بیشتر نیستند که تجربه چیدمان دارند.