به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی شامگاه پنج شنبه، 14 آذرماه، در مراسم اختتامیه نهمین همایش اساتید تفسیر قرآن حوزه در دارالقرآن علامه طباطبایی قم ابراز کرد: انس علامه طباطبایی با قرآن آن طوری بود که قرآن را مظهر «لیس کمثله شیء» خداوند می‌دانست و او همواره تبیین می‌کرد که قرآن کتابی خودکفا در مقام اثبات است.
وی ابراز کرد: قرآن با برهان عقلی خدا را اثبات میکند و با تحدی و مبارزه‌طلبی معجزه بودن خود را ثابت کرده و لازمه اعجاز قرآن آن است که هم چنین نبوت حضرت محمد(ص) را ثابت میکند.
قرآن پایداری اسلام را در سایه هماهنگی قرآن و عترت می‌داند
مفسر بزرگ قرآن کریم ادامه داد: قرآن پایداری اسلام را در سایه هماهنگی قرآن و عترت بیان کرده و این کتاب آسمانی می‌تواند همه نیازهای بشر را برآورده کند.
وی اظهار کرد: اگر کسی منکر نظام علّی بوده و قائل به تصادف باشد تکوین نخواهد داشت، تشریع نخواهد داشت و منکر علیت نه تنها برای جهان خارج، به علت معتقد نیست قدرت فکر هم نخواهد داشت.
آیتالله العظمی جوادی آملی افزود: اگر رابطه علی و معلولی را نپذیریم علمی نخواهیم داشت، نفی و اثبات و شک هم نخواهیم داشت، شک نیاز به اقامه دلیل دارد. اگر کسی حرفی را بزند باید دلیل بیاورد و رابطه صغری و کبری که رابطه‌ای ضروری است را قبول داشته باشد.
وی تصریح کرد: در سوره مبارکه حشر آمده است که هر چه پیامبر(ص) گفت مردم در مقابل آن سخن باید چشم بگویند لذا تفسیر می‌شود زمانی که پیامبر اکرم(ص) حدیث ثقلین را فرمودند، مردم باید چشم بگویند.
مرجع تقلید شیعیان ابراز کرد: جامع‌ترین تعبیری که در سوره نساء است این است که کل نظام ساخته خدا بوده و در کل آیات قرآن نظام جهان ساخته خداوند است، تمام کتاب‌هایی که انبیاء دارند از خدا است و برهان سوره نساء این است که هر چه از سوی خدا است یکسان بوده و هیچ افتراقی در احکام، گفته‌ها، و اوصاف و آثار خدا نیست.
عدم اختلاف بین معارف بیان شده از سوی پیامبران
وی ادامه داد: خداوند علم محض و مصون از خطای فکری و مصون از جهل است؛ لذا ممکن نیست آن چه که از خدا است با یکدیگر ناهماهنگ باشد، نه تنها در قرآن اختلافی نیست بلکه هیچ کدام از کتاب‌های آسمانی با کتاب‌های دیگر ناهماهنگ نیستند و همانطور هیچ پیامبری با پیامبر دیگر و ائمه با ائمه دیگر ناهماهنگ نخواهند بود.
آیتالله العظمی جوادی آملی افزود: همه کتب انبیاء الهی با یکدیگر و نظام تکوین هماهنگ هستند و علامه طباطبایی با این گونه جهان‌بینی کار تفسیری می‌کرد و در این بین وقوع جنگ جهانی دوم و مشروطیت در کار او سهم تعیین کننده داشت.
علامه طباطبایی به شرایط سیاسی ایران و جهان توجه داشت
وی ادامه داد: مردم‌سالاری، انواع حکومت، معرفت‌شناسی حسی، تجریدی، عرفان نظری، معرفت‌شناسی شهودی همه در تفسیر علامه آمده است و حتی ایشان به شرایط سیاسی آن روز جهان و ایران چون مردم‌سالاری توجه داشته است.
وی اظهار کرد: قرآن کریم کتابی است که از کف سواد که همان حس و تجربه است برهان اقامه کرده و برهان‌های آن به علوم تجربی ادامه پیدا کرده، سپس به ریاضیات توجه کرده و به علم کلامی رسیده است و علامه عقیده داشت هر چه حق بود قرآن آن را امضا کرده است.
تقوا سهم تعیین کننده‌ای در دست‌یابی انسان به دانش دارد
مرجع تقلید شیعیان گفت: قرآن به حس و تجربه در علم احترام گذاشته است، نمی‌گوییم گوش و چشم لازم نیست و نمی‌گوییم بویایی لازم نیست، اما حرف علامه طباطبایی این بود که تقوا سهم تعیین کننده‌ای در باسواد شدن دارد.
وی ادامه داد: علامه طباطبایی می‌فرمود با درس و بحث تنها، کسی عالم نمی‌شود و قرآن آن قدر طیب و طاهر است که در هر قلبی جای نمی‌گیرد و دست ناپاک به آن نمی‌رسد لذا قرآن در قلب ناپاک نزول ندارد و تفسیر المیزان محصول فکر و قلب پاک علامه طباطبایی است.
وی عنوان کرد:در فضای باز سیاسی سال‌های 1320 تا 1325 آزادی کاذب رواج داشت و مسئله نفی توحید امری علنی شده بود، یکی از منکران توحید به درکه تهران آمده بود و هشت ساعت با علامه سخن گفت، فردا همان منکر توحید در خیابان گفت که علامه مرا با توحید همراه کرد.
آیتالله العظمی جوادی آملی اظهار کرد: آن چه شهید مطهری گفت همان تقریرات درس علامه است و علامه می‌فرمود هر چه در عالم است فعل خدا است، هیچ چیزی در عالم نیست مگر این که اثر خدا در آن باشد؛ لذا در مورد هر علمی هم بخواهیم سخن بگوییم فعل یا اثر خدا در آن موجود است و تمایز علوم هم به تمایز موضوعات است.
وجود علم غیر دینی محال است
وی ابراز کرد: اگر موضوع علم، دینی بود بحث دینی است همان طور که در حوزه‌های علمیه بحث درباره فعل و قول معصوم بوده و علمی دینی است، لذا بحث درباره فعل خدا نیز دینی خواهد بود و در ایمان و کفر علم کاری به عالم نیست و علم غیر دینی نداریم و با گردن فرازی باید بگوییم علم غیر دینی محال است.
وی تاکید کرد:هر چه در عالم هست قول یا فعل خدا است و اگر این امر را ثابت کنیم معرفت‌شناسی‌های چندگانه، مبانی و مبادی علوم اسلامی و غیر اسلامی نیز ثابت خواهد شد و با اطمینان می‌گوییم چون موضوع غیر دینی نداریم وجود علم غیر دینی محال است.
