آیت عدل

فرشته نغمه اللَّه و اکبر مى زند امشب
ز نام پنج تن بر عرش زیور مى زند امشب
مگر بار دگر معراج خواهد رفت پیغمبر
که رضوان گل به سر زیور به پیکر مى زند امشب
پى امیرى مهم جبریل در آفاق مى گردد
بعرش و فرش و فردوس برین سر مى زند امشب
چه رخ داده است اندر خانه احمد که مى بینم
امین وحى آنجا حلقه بر در مى زند امشب
عروس آسمان بااختران آهسته مى گوید
که خورشید ولایت از افق سر مى زند امشب
جهان مى گرید از شوق و زمان مى خندد از شادى
که طفلى خنده بر رخسار مادر مى زند امشب
حسن را خاطرى شادان ز میلاد حسین است
برادر بوسه بر روى برادر مى زند امشب
الا اى باغبان باغ آزادى که از خوبى
گلت بس طعنه بر گلهاى دیگر مى زند امشب
حسین را مى شود رخسار غرق از بوسه زهرا
که اول بوسه بر فرزند مادر مى زند امشب
نه تنها هاجر و مریم پرستارى کنند او را
به گرد مهدى جبریل هم پر مى زند امشب
به حالى در میان شرم و شادى عصمت کبرى
عجب لبخند بر رخسار شوهر مى زند امشب
چو مى بیند حسین ابن على را در برمادر
پیمبر بوسه بر سیماى دختر مى زند امشب
برآید آیت عدل و از آن افراشته وجدان
نهانى زخم بر جان ستمگر مى زند امشب
بیامد نور چشمان على و حضرت زهرا
حسین لبخند بر رخسار مادر مى زند امشب
شب عید است و مى خواهد(مؤید) از کفش عیدى
بدرگاه رفیعش حلقه بر در مى زند امشب