«ابن هشام» می نویسد: پس از رفتن رسول خدا، علی بن ابیطالب سه شبانه روز در مکه باقی ماند، و امانتهائی را که پیغمبر (ص) باو سپرده بود، به صاحبانش برگردانید و آنگاه، روانه مدینه شد. (1)
«یعقوبی» می نویسد: فاطمه علیها السلام دختر رسول خدا، را علی بن ابیطالب از مکه به مدینه آورد، و پس از دو ماه اقامت در مدینه با وی ازدواج کرد. (2)
افراد دیگر هم در مکه خانه و زندگی خود را رها می کردند، و دسته دسته و بصورت خانوادگی به مدینه هجرت می کردند، و به قول «ابن اسحاق» هر کس از مسلمانان هم در مکه باقی مانده بود، به بند و زندان دشمنان در آمد. (3)
دیگران هم نوشته اند: علی علیه السلام سه فاطمه را از مکه به طرف مدینه حرکت داد: فاطمه زهراء دختر پیامبر (ص) فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمؤمنین و فاطمه دختر «زبیر بن عبدالمطلب» که اتفاقا دشمنان هم که با صد شتر برای ردیابی و دستگیری پیغمبر (ص) همه راههای خروجی و اطراف مکه را جستجو می کردند (4) با علی علیه السلام و همراهان او برخورد نمودند و مانع حرکت و هجرت آنان شدند، برای آنان شرائط سخت و هولناکی به وجود آمد و فاطمه ها مرعوب و ناراحت شدند، اما عنایت خداوندی و شجاعت و کیاست علی علیه السلام آنان را از تعرض دشمنان مصون داشت، و سرانجام فاطمه زهرا و سایر بانوان به سلامت به مدینه رسیدند و در خانه «ابو ایوب انصاری» به رسول خدا ملحق شدند. (5)
بدین ترتیب، فاطمه ایکه حدود 10 سال داشت، به عنوان یک عنصر مقاوم و معصوم، و یک الگوی رفتاری سرفراز، هجرت خویش را از مکه به مدینه، با نهایت مقاومت و سربلندی به انجام رسانید، تا در سنگرهای جدید رسالت، مبارزه و مسئولیت الهی خویش را ادامه دهد.
پی نوشتها:
.1 سیره ابن هشام، ج 2، ص .138
.2 تاریخ یعقوبی، ج 2، ص .41
.3 تاریخ پیامبر اسلام، ص 231
.4 سیره ابن هشام، ج 2، ص 134
.5 فاطمة الزهراء من المهد الی اللحد، ص .154