امام عاشقان

اى دل دوباره قلب ما را شاد کردند
مرغ دل ما را زغم آزاد کردند
گفتند میلاد امام عاشقانست
زین مژده خیل عاشقان را شاد کردند
وقتى شکوفا شد گل رویش ملائک
جشن طرب برپا در این میلاد کردند
امشب خطیبان فلک بر منبر نور
در وصف و مدحش خطبه ها ایراد کردند
وارستگان عشق با نور ولایش
بنیان عشق و معرفت بنیاد کردند
از تابش مهر هدایت بود از اول
گم کرده راهان را اگر ارشاد کردند
هر کس چو فطرس روى بر این آستان کرد
او را ز بند درد و غم آزاد کردند
بوسید تا زیر گلویش را محمد
قدوسیان از کربلایش یاد کردند
آن دم که زهرا بر حسینش گریه مى کرد
پیغمبر و حیدر ورا امداد کردند
قنداقه اش را تا خدا بردند و در عرش
خاصان درگاه خدا را شاد کردند
روزى که او را باز هم بر عرش بردند
کروبیان ناله کنان فریادکردند
یک قطره از دریاى وصف او نگفتند
هر چه »وفائى« شاعران انشاء کردند