عصر ایران - روز ششم جشنواره فیلم فجر دوره چهل و سوم در سینما رسانه (برج میلاد) با نمایش 5 فیلم سینمایی کفایت مذاکرات (سهیل موفق)، پسر دلفینی 2 (محمد خیراندیش)، ناتور دشت (محمدرضا خردمندان) ، مرد آرام (بهنوش صادقی) و رکسانا (پرویز شهبازی) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.
کفایت مذاکرات / سهیل موفق
کارگردان: سهیل موفق
ترکیب بازیگران: مهران غفوریان، محسن کیایی، ایمان صفا، رویا میرعلمی، المیرا دهقانی، حدیث فولادوند، سارا منجزی، محمدرضا داوودنژاد و ...
سهیل موفق سال گذشته فیلم «نوروز» را در بخش مسابقه داشت و پیش از آن هم فیلم های شکلاتی، پاستاریونی و… را برای گروه سنی کودک ونوجوان ساخته بود. فیلم کفایت مذاکرات اولین تجربه او در زمینه ساخت فیلمی برای رده سنی بزرگسال است. این فیلم پنجمین فیلم بلند سینمایی این کارگردان به شمار می‌آید.
«کفایت مذاکرات» از محصولات ابراهیم عامریان است که طی سال‌های اخیر تمامی فیلم‌های پرفروش و رکودشکن را تهیه کرده و مرد رکوردها لقب گرفته است.
واقعا فیلم کفایت مذاکرات فیلمی برای اراده در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر نیست، چون این فیلم یک کمدی دیگر است که فقط برای فروش و جذب مخاطب در گیشه ساخته شده است.
با احتساب این موضوع هم باز به دلیل سطح پایین فیلم به لحاظ فیلمنامه واقعا در مقایسه با فیلم‌های کمدی هم جایگاه چندان خاصی پیدا نمی‌کند و حتی نسبت به فیلم‌های تهیه شده توسط ابراهیم عامریان هم چند گام به عقب رفتن است. به همین دلیل اصلا نمی‌توان با معیار فیلم‌های جشنواره درباره آن بیشتر از این چند خط نوشت.
امتیاز: به این فیلم امتیازی نمی‌دهیم
پسر دلفینی 2
کارگردان: محمد خیراندیش
با عرض پوزش از مخاطبان، متاسفانه هیچکدام از اعضا تیم رصد فیلم‌های جشنواره، موفق به دیدن این فیلم انیمیشن نشدند.
ناتوردشت
کارگردان: سیدمحمدرضا خردمندان
ترکیب بازیگران: هادی حجازی‌فر و میرسعید مولویان، شبنم قربانی، علی صالحی، بابک کریمی، سعید آقاخانی، علی مصفا، امیر دژاکام، اردشیر رستمی، حسین شریفی، ترنم کرمانیان و ...
فیلمنامه فیلم ناتوردشت با الهام از یک داستانی واقعی، توسط سید محمدرضا خردمندان و حمید اکبری خامنه به نگارش درآمده است. البته این فیلم، ربطی به ناطور دشت، رمان معروف و محبوب سلینجر ندارد و تنها نام آن شباهت به این رمان دارد.
در استان گلستان یک دختربچه 5 یا 6 ساله ناپدید شده و ابندا افراد همان منطقه و بعدتر از سراسر ایران افراد زیادی برای پیدا کردن این دختر به شکل داوطلبانه در آن منطقه حمع می‌شوند اما این دختربچه را شخصی دزدیده است که ...
مشکل اساسی فیلم ناتور دشت فیلمنامه آن است که سعی دارد همزمان با هم چند موضوع را جلو ببرد، بحث ناپدید شدن دختربچه که با الهام از اتفاق واقعی اردیبهشت ماه امسال در قصه وجود دارد البته با عوض کردن شکل پایان آن، توجه به محیط زیست و شغل محیط بانی، روابط انسانی بین چند نفر و ...
همه این اتفاقات اگرچه در ظاهر به همدیگر مرتبط هستند اما در واقع فقط باعث شده است که تمرکز از اصل داستان کمتر شود و از اساس گم شدن دختر بچه مدام در حاشیه اتفاقات دیگری قرار بگیرد که فقط شاخ و برگهای اضافی هستند.
بازی بازیگران فیلم هم برخلاف انتطار بسیار معمولی و تکرار همان نقش‌های است که از بازیگران چون هادی حجازی فر، میرسعید مولویان، شبنم قربانی، بابک کریمی، سعید آقاخانی و دیده‌ایم. واقعا هیچ نکته جدیدی از این بازیگران دیده نشد که به عنوان یک نقطه متمایز در کارنامه آنها محسوب شود.
میرسعید مولویان را هم فقط یک تیک عصبی پلک زدن شدید را در صورتش می‌دیدیم که برای بازیگر توانمندی چون او چندان نکته خاصی نیست. فیلم ازلحاظ تدوین هم مدام دچار پرش‌های احساسی می‌شود و ضرباهنگ احساسی آن زیاد جذاب نیست و برخی اوقات حوصله سربر و خسته‌کننده می‌شود.
امتیاز: (1 از 5)
مرد آرام
کارگردان: بهنوش صادقی
ترکیب بازیگران: مهدی هاشمی، شمیلا شیرزاد و ...
بهنوش صادقی سابق بر این به عنوان بازیگر در سینما و تلویزیون فعالیت داشت و از سال 1394 با ساخت فیلم «خانه دیگری» پا به عرصه کارگردانی گذاشت. او بعد از 9 سال با سرمایه گذاری تصویر شهر دومین فیلم بلند خود را کارگردانی کرد.
این فیلم نخستین تجربه تهیه‌کنندگی مهدی هاشمی که پیش از این دو بار و برای فیلم‌های دو فیلم با یک بلیت (1369) و آقایوسف و آلزایمر (1389) برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم فجر شد.
فیلم درباره مردی سالمند افغانستانی است که در تهران زندگی می‌کند و با دختری بسیار جوان (نوبهار) ازدواج می‌کند که او را از کابل به تهران می‌فرستند. نوبهار که پدر و مادرش فوت کرده‌اند و به اصرار شوهرخاله‌اش تن به این ازدواج داده است هنگام دیدن مرد بسیار غمگین و ناراحت می‌شود ولی آرام آرام شیوه برخورد مهربانانه مرد با او باعث تغییر در نگاهش می‌شود اما او خواستگاری جوان در کابل داشته است که حال به دنبال نوبهار به تهران آمده است و می‌خواهد او را با خود ببرد و ...
نگاه تنها کارگردان زن این دوره از جشنواره به موضوع مهاجران افغانستانی درباره یک موضوع شایع است که این بار اتفاقا رویکردی متفاوت به خود گرفته است. شاید بزرگترین مشکل فیلم این است که فیلمنامه آشفتگی ژانر دارد و از یک فیلم روابط انسانی بین 2 انسان با تفاوت سنی به یک مثلث عشقی تبدیل می‌شود که رگه‌های از ملودرام فیلم هندی را هم درخود دارد.
با تمام سعی که مهدی هاشمی در ایفای نقش مرد سالمند افغانستانی به خرج داده است اما باز هم انتخاب او برای این نقش یک اشتباه استراتژیک از جانب کارگردان فیلم است. گریم او انتخاب رنگ آبی چشم هیچ کمکی به این شخصیت نکرده و حتی تا حدودی او را غیر دوست داشتنی کرده است. اما بازی شمیلا شیرزاد در نقش نوبهار یک اتفاق بسیار خوب برای اوست که بعد از فیلم خورشید مجید مجیدی دوباره بر پرده سینما می‌بینیم.
بازی شمیلا شیرزاد کاملا پتانسیل این را دارد که او را در میان نامزدهای سیمرغ بهترین بازیگر زن امسال ببینیم.
امتیاز: (1.5 از 5)
رکسانا (نمایش ویژه / خارج از مسابقه)
کارگردان: پرویز شهیازی
بازیگران: یسنا میرتهماسب، مهسا اکبرآبادیف مائده طهماسبی و ...
قبل‌تر هم ذکر شده است که به فیلم‌های نمایش ویژه بعد از جشنواره خواهیم پرداخت ولی تنها چند نکته خالی از لطف نیست که رکسانا یکی از بهترین فیلم‌های شهبازی است که به شکلی هنرمندانه درباره جوانان امروز و زندگی آنها طرح موضوع می‌کند.
بعد از دیدن فیلم هم این پرسش بسیار پررنگ می‌شود که چرا چنین فیلمی بعد از 2 یا 3 سال از تولید آن، هنوز موفق به دریافت پروانه نمایش نشده است؟
حاشیه‌های روز پنجم در سینما رسانه
*در نشست مطبوعاتی فیلم کمدی «کفایت مذاکرات» مهران غفوریان در پاسخ به سوالی درباره موفقیت سینمای کمدی نسبت به دیگر ژانرها و میزان عمق هنری آنها گفت: این برتری وجود نداشته چون محدودیت در سینمای کمدی ما خیلی زیاد است. همه ما در یکجا زندگی می‌کنیم، با سینمایی که همه می‌شناسیم. ما تلاش خود را انجام می‌دهیم تا از هر آنچه دستمایه نداریم، کار کمدی بسازیم یعنی از هر آنچه که نمی‌توانیم کمدی بسازیم، چون در اینجا نه می‌توانی با آدم‌های خاص شوخی کنی نه با مشاغل. خطوط قرمز بسیار زیادی داریم ولی با تمام این تفاسیر و محدودیت‌ها تمام سعی خود را انجام می‌دهیم که به اندازه کافی کمدی بسازیم.
*همچنین محسن کیایی با اشاره به اینکه بعد از هفت سال به جشنواره فجر آمده این فضا را فراموش کرده بود اما ناراحت است از اینکه برخلاف زمان اکران فیلم، سالن نشست خلوت بود، گفت: اگر فیلم‌های کمدی نباشند سینما ضرر می‌کند، همانطور که چند سال پیش در حال رخ دادن بود.
*محمدرضا داودنژاد هم که در فیلم بازی داشت، در واکنش به سوالی درباره کلمات ناشایست فیلم گفت : آیا این دوستان فکر کردند در هالیوود فیلم نگاه می‌کنند؟ مگر اکران کردن فیلم کمدی در ایران الکی است؟ عجیب است که می‌گویند چرا گفتید:«آشغال» آن هم در شرایطی که هزار گونه اتفاق بد دیگر رخ می‌دهد. در این فیلم هیچ حرکت بدی انجام نشد، حرف بدی زده نشد و من هم از اینکه در این فیلم بازی کردم، خیلی راضیم.
*محمد خیراندیش کارگردان انیمیشن «پسر دلفینی 2» در پاسخ به انتقادی مبنی بر کپی بودن این اثر گفت: برخی معتقدند کار ما از روی یک انیمیشن خارجی کپی شده است در حالی که ما خیلی زودتر و بعد از کرونا کار را کلید زدیم و کار ساختیم و این‌انیمیشن خارجی مدنظر به تازگی ساخته شده است.
*محمدامین همدانی تهیه‌کننده انیمیشن «پسر دلفینی 2» در مورد نبودن اسم شروین حاجی‌پور در تیتراژ پایانی این انیمیشن گفت: تیتراژ امروز موقتی بود که با صدای شروین حاجی‌پور هم نبود اما به دنبال مجوز هستیم و ایشان هم مجوزهای لازم را گرفته و در نسخه اکران نوروزی که 8اسفند خواهد بود، حتما تیتراژ پایانی با صدای شروین حاجی‌پور خواهد بود.
*فیلم ناتور دشت با استقبال خوب تماشاگران مواجه شده بود اما در یک سکانس حساس، ناگهان فیلم قطع شد و پس از حدود 10 دقیقه پخش آن ادامه پیدا کرد. در این زمینه محمدرضا خردمندان کارگردان فیلم در نشست پرسش و پاسخ فیلمش بیان کرد: جای مهمی از فیلم بود و آن حسی که وجود داشت از بین رفت. پخش فیلم در اینجا مهم بود چون برای اهالی فرهنگ نمایش داده می‌شد اما شیرینی آن برای من کمی تلخ شد.
*علی صالحی، یکی از بازیگران فیلم با ابراز خوشنودی از اینکه پس از 30 سال کار حرفه‌ای اولین بار در جشنواره فجر حضور دارد، گفت: اولین بار در سال 77 با رسول ملاقلی‌پور کار کردم ولی بعد از آن در مسیر حرفه‌ای مرا راه ندادند. من قبل از صحبت برای حضور در این پروژه ، در مسیر یک مجموعه کمدی با دستمزدی وسوسه برانگیز بودم ولی قبل از آن به خاطر پیشنهادی که شده بود با آقای خردمندان صحبت کردم و در مدت 10 دقیقه بازی در این نقش را پذیرفتم. بخصوص آنکه وجه مشترکی با این نقش در ارادت به امام رضا(ع) داشتم. من این نقش را تا جایی که امکانش بود زندگی کردم.
*میرسعید مولویان نیز که شخصیت منفی این فیلم را بازی می‌کرد و در نشست حضور داشت، بیان کرد: من ابتدا باید درباره عدم حضورم در گذشته و شاید آینده این را توضیح دهم که نبودنم به این دلیل است که کمی از جمعیت ترس دارم و عذر مرا بپذیرید. او درباره اینکه گفته شد از الان نامزد جایزه بازیگری است، گفت: من بیش از هر چیز امیدوارم فیلم آنطور که باید به حقش برسد ولی به هر حال من هم از نامزد شدم لذت می‌برم.
*در نشست فیلم یک پیام صوتی از هادی حجازی‌فر پخش شد که بابت نبودنش در نشست عذرخواهی کرد و گفت که به دلیل فیلمبرداری و فاصله مکانی نتوانسته خود را به سینمای رسانه برساند.
*بهنوش صادقی، کارگردان فیلم «مرد آرام» در خصوص این فیلم توضیحات کوتاهی داد و گفت: سینما برای بیان مرزها است و ما در این فیلم فقط موضوع‌مان مهاجران افغانستان نبود بلکه به دنبال حقوق اولیه انسان‌ها بودیم.
ما در ایران با حدود 8 میلیون افغانستانی در حال زندگی هستیم که دردها و رنج‌های مشترک زیادی با ما دارند. بنابراین سعی کردیم بخشی از آن را در فیلم نشان دهیم.
این فیلم با یک بودجه مدیریت شده تولید شده است. من این فیلمنامه را به چندین تهیه‌کننده نشان دادم و همه به من گفتند که فیلم شما خیلی خوب است و حتما در جوایز بین‌المللی موفق خواهد بود اما در اکران ایران برگشت سرمایه ندارد و اگر فیلمنامه کمدی دارید ما در خدمت شما هستیم. اما خوشحالم که موسسه تصویر شهر و تهران فیلم پای کار آمدند.
*مهدی هاشمی، بازیگر اصلی این فیلم گفت: شمیلا شیرزاد جزو بازیگران شفاف و تمام احساساتش باز بود و من باید نسبت به بازی او واکنش نشان می‌دادم. این بازیگر تاکید کرد: نمی‌دانم چرا انقدر سینما جدی افت کرده است و خیلی از فیلم‌های کمدی ما هم در حد مهمانی دورهمی است. فیلم «مرد آرام» هم اگر خوب شده است به خاطر نفسی است که پشت آن بود نه پول. من برای این فیلم پول نگرفتم و کل فیلم زیر 10 میلیارد ساخته شده است.
*شمیلا شیرزاد، بازیگر افغانستانی این فیلم نیز در بخشی از این نشست در مورد نقشش گفت: من تعریف آقای هاشمی را زیاد شنیده بودم و می‌دانستم یکی از بهترین بازیگران ایران است، اما در خیلی از سکانس‌ها ایشان من را راهنمایی و به بازی من کمک کردند.
