به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این کنسرت که قرار بود ساعت 19 روز یکشنبه - 28 بهمن‌ماه - برگزار شود، با 45 دقیقه تاخیر در سالنی که هنوز صندلی‌های خالی در میان آن به چشم می‌آمد، آغاز شد.
به گزارش ایسنا، بر اساس اعلام قبلی ستاد جشنواره قرار بود اجراهای روز پایانی جشنواره موسیقی فجر به سیمین غانم تقدیم شود؛ روندی که شب‌های گذشته با پخش تصاویر خواننده مورد نظر اتفاق می‌افتد، اما در این کنسرت این اتقاق رخ نداد.
«چی شده» نخستین آهنگی بود که بابک جهانبخش ضمن خواندن آن به روی صحنه آمد و با تشویق حاضران روبرو شد. او پس از پایان این قطعه با ابراز خوشحالی از برگزاری این کنسرت گفت: «یک بخش از حال خوبِ امشب وابسته به اجرای من و گروهم و یک بخش دیگر وابسته به انرژی خوب شماست، امیدوارم شب خوبی داشته باشیم.»
قطعه دوم ترکیبی از دو آهنگ «منو بارون» و «دوسِت دارم» بود که جهانبخش پیش از آغاز آهنگ تاکید کرد: «این دوتا آهنگ هیچ‌وقت از لیست آهنگ‌هایی که در کنسرت‌ها می‌خوانم حذف نمی‌شود و حتی می‌توانم بگویم در کارنامه کاری من هم پیشتاز هستند.»
«از خوشی می‌میرم» آهنگ دیگری بود که جهانبخش اجرا کرد و برای قطعه بعدی مجددا قطعه‌ای ترکیبی از دو آهنگ «من هستم» و «زیبای بیتاب» که تیتراژ سریال رقص روی شیشه بود را با تشکر از ترانه‌سرای این دو قطعه یعنی محسن شیرالی اجرا کرد.
هرچند اجرای ترکیبی آهنگ‌ها سبب شد تا جهانبخش بتواند قطعات بیشتری را برای هوادارن خود اجرا کند، اما انتخاب بخش اوج آهنگ‌هایی که قرار بود به شکل ترکیبی خوانده شوند، سبب شد برخی آهنگ‌های پرطرفدار این خواننده از جمله «برف» که از ابتدای کنسرت هواداران تقاضای خواندن آن را داشتند به شکل کامل خوانده نشود و به سرعت با تغییر ملودی، قطعه بعدی آغاز شود و قطعات نصفه و نیمه اجرا شوند. «برف»، «مدار بی‌قراری»، «تو منو کِی کشتی؟» و «بی تو می‌میرم» از جمله قطعاتی بودند که به صورت ترکیبی (و نه ریمیکس) خوانده شدند.
او همچنین پیش از اجرای قطعه «حاضر جواب» که یکی از آهنگ‌های آلبوم جدیدش است، گفت: «الان دیگر آلبوم منتشر کردن مُد نیست. اوایل شروع کارم که سالی یک‌بار آلبوم منتشر می‌کردم به نظرم خیلی بهتر بود. خیلی‌ها می‌گویند آهنگ‌هایی که قدیما می‌ساختید بهتر بود، اما به نظرم این‌طور نیست. آن زمان فرصت کافی برای آشنایی و خاطره ساختن با آهنگ داشتیم، آهنگ‌ها را حفظ می‌کردیم و احساساتمان هم با امروز متفاوت بود. در آلبوم «مشهور» هفت قطعه منتشر شد، اما توقعی که از میزان شنیده شدن آن داشتم برآورده نشد، با اینکه خیلی از آهنگ‌ها کارهای خوبی بودند، اما فرصت شنیده شدن پیدا نکردند.»
آرین خاچاطوریان (نوازنده پرکاشن)، مهدی نظری (ویلن)، فرید هلالی (بیس)، انوشیروان تقوی (کیبورد)، محمد حقیقی (درامز)، امیرحسین اویسی (رهبر ارکستر) و آرمن کشیشی و امین قربانی (نورپرداز) بابک جهانبخش را در این کنسرت همراهی می‌کردند که او در میانه اجرای قطعات آنها را به حضار معرفی کرد.
یکی از مواردی که جهانبخش در کنسرت خود رعایت کرد، توازن میان اجرای قطعات شاد و احساسی بود و در همین رابطه گفت: «سلیقه خودم به کارهای احساسی نزدیک‌تر است، اما از آنجایی که حس و حالمان دائما یکسان نیست باید هر دو مدل کار کنار هم خوانده شود.»
«زندگی ادامه داره» قطعه دیگری بود که جهانبخش تاکید کرد خیلی آن را دوست دارد و قبل از اجرای آن، گفت: «آهنگ احساسی نمی‌خوانیم که کسی را ناراحت کنیم، اما گاهی آدم‌ها دوست دارند حرف‌های دلشان رو یک نفر بنویسد یا بخواند.»
«پریزاد»، «می‌ریم جنوب»، «دیوانه جان»، «ای وای»، «با من باش» و «عاشقتم که» قطعات دیگری بودند که جهانبخش در کنسرت شب گذشته خود اجرا کرد.
البته قطعات دیگری هم بودند که هواداران از جهانبخش می‌خواستند بخواند که او در واکنش به این درخواست‌ها، گفت: «170 تا آهنگ دارم که خیلی‌هایش رو حتی خودم هم یادم نیست و باید شعرشان را از روی کاغذ بخوانم، اما اگر شعر کاری یادم مانده باشد، برایتان می‌خوانم.»
از نکات قابل توجه اجرای کنسرت در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی در طول 5 شب گذشته این بود که خودروهایی برای حمل و نقل تماشاگران در مسیر پارکینگ تا سالن کنسرت وجود ندارد و افراد باید مسافت قابل توجهی را پیاده طی کنند تا به سالن کنسرت برسند؛ موضوعی که برخلاف شرایط برگزاری یک کنسرت عادی است و علی‌رغم اینکه هر شب به این موضوع اشاره شد، اما عوامل اجرایی این چالش را برطرف نکردند.
هرچند نظم حضور تماشاگران در کنسرت شب گذشته نسبت به کنسرت مسعود صادقلو و معین زندی بیشتر بود، اما باز هم صندلی‌های خالی ردیف‌های نخست برای کسانی که بلیت‌هایشان در ردیف‌های انتهایی بود جذاب به نظر می‌رسید و همین امر هم سبب شد افرادی پیش از آغاز اجرا صندلی خود را ترک کنند و به ردیف‌های نخست بیایند. البته این همه ماجرا نبود چرا که حتی پس از اجرای قطعه اول عوامل اجرایی سالن کنسرت نیز دوستان و آشنایان خود را می‌آوردند و در صندلی‌های خالی ردیف‌های جلو می‌نشاندند.
244245
