به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی حسین وحید خراسانی، امروز 19 فروردین در درس تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر آیه «وَ إِذَا قِیلَ لهَمُ اتَّقُوا مَا بَینَ أَیْدِیکُمْ وَ مَا خَلْفَکمْ لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ»(آیه 45 یاسین) گفت: مراد از «ما بین ایدیهم» پیش رو و مراد از «ماخلفکم» برزخ و قیامت کبری است.
وی افزود: مرحله اول، مرگ است و مرحله بعدی را برزخ تشکیل میدهد و برزخ سه امر را شامل می‌شود؛ اول وحشت، دوم وحدت و سوم غربت و البته باید دانست در اینجا، منتهی علیه، یوم البعث است و خداوند دارای دو رحمت مطلقه و خاصه است.
بسم الله؛ سه اسم از هزار اسم خدا
وی گفت: ذات قدوس او نیز دو اسم دارد، اول الرحمن و دوم الرحیم؛ در بسم الله از هزار اسم خداوند فقط سه اسم ذکر شده است. یعنی الله، رحمن و رحیم ولی رحمت عامه لابشرط است.
این مرجع تقلید بیان کرد: رحمت خدا ارجی از عمل ماست. دلیل این رجا آن است که آن رحمت عامه به تعبیر قرآن، وسعت کل شی است و همه انسانها در روز اول از یک نطفه نجس و پلید بوجود آمدند و خدا بود که این نعم و اعضا را به انسان هدیه کرد که به این رحمت رحمت عامه می‌گویند ولی رحمت خاصه بشرط است.
وی گفت: شرط در قرآن و در سوره یاسین بیان شده است. پس از اینکه دو تقوای پیش و پس از رو خاص شد انسان را شامل رحمت میکند. بشر چندین هزار سال است که در تشریح بدن بحث و تحقیق میکند ولی هنوز اسرار پیاز مو که بر سر ما میروید کشف نشده است که چرا روزی سیاه است و روزی سفید.
رحمت خاصه خدا اکسیر اعظم است
آیت الله وحید خراسانی اظهار کرد: اگر این رحمت این چنین است رحمت خاصه چیست؟ رحمت خاصه، اکسیر اعظم است که یک قطره اش انسان را متحیر میکند. امام صادق(ع) به جابربن حیان این اصل را یاد دادند و جابر به این حقیقت رسید که از تار موی انسان اکسیر اعظم را مهیا کند؛ یعنی آیا این رحمتی که مشروط و خاص است،
وی گفت: مرجع رفتار و علم انسان کتاب و سنت است. ما تنها از قیامت خبری شنیدهایم اولا این امر به حدی مهم است که احدی، حتی عقل کل نیز از آن روز و ساعت و هنگام بروز و ظهور آن خبر ندارد؛ اگر بخواهیم طلیعه آن را بیابیم باید به قرآن رجوع کنیم.
قیامت یوم عظیم و کبیر است
این مفسر قرآن عنوان کرد: دو تعبیر در قرآن وجود دارد که یکی تعبیر عظیم است و دیگری تعبیر کبیر؛ در حقیقت آن ذات قدوسی که همه چیز ما در مقابل او حقیر است و هر بزرگ و عظیمی در نظر او صغیر است، از آن روز بزرگ چنین یاد میکند که«إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ»(آیه 15 سوره انعام) یا این آیه که میفرماید «وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ؛(آیه3سوره هود)این روز عندالله عظیم و عندالله کبیر است.
این مفسر قرآن بیان کرد: آن وقت این عظمت در خود قرآن بیان شده است که «یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ؛(آیه یک حج)» خود زلزله او که فاتحه روز قیامت است شی عظیم است و پس از آن نوبت به خود آن روز می‌رسد.
وی گفت: عظمت و وحشت این روز به حدی است که وقتی تعلق مادر به فرزند یک امر ذاتی و فطری است دیگر در آنجا این امر صدق نمیکند و مادران فرزندان خود را فراموش میکنند.
این مرجع تقلید در تفسیر آیه «یومَ تشهَدُ علیهم ألْسِنَتُهُمْ و أیدیهم»(آیه 24 نور) تصریح کرد: آن روز، روزی است که دست و زبان و پا و چشم ما علیه ما شهادت میدهند و این شهادت دیگر جزیی و مقطعی نیست بلکه کل کارهایی که با اراده ما توسط این اعضا انجام شده است توسط این اعضا بیان می‌شود.
وی یادآور شد: بعد از این هم کار به اینجا ختم نمیشود بلکه همه انسانها تا دین خود را ادا نکنند آن رهن آزاد نمیشود و هر شخصی به آن چه کرده است رهین است و متاسفانه همه ما در خواب به سر میبریم و از این رهن و دین آگاه نیستیم.
