حجت‌الاسلام محمدعلی مطلبی فشارکی، مدیر حوزه علمیه حجت ابن الحسن، در گفت‌وگو با
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، گفت: تاریخ ولادت یا وفات افراد تاثیر چندانی در روش و منش انسان‌های تاریخ‌ساز ایجاد نمی‌کند. اما ما می‌توانیم در روزهای ولادت بزرگان با انجام اعمالی به خداوند متعال نزدیک شویم.
وی در ادامه گفت: اباعبدالله حسین(ع) در3 شعبان، سال 4 هجری در مدینه متولد شدند.« ربابه» قبل از تولد امام حسین(ع) در خواب دید که تکه‌ای از بدن پیغمبر(ص) را از بدن ایشان جدا کردند و در دامن او گذاشتند. زمانی‌که ربابه برای تعبیر خواب پیش پیغمبر (ص) رفت و رویایی خود را با ایشان در میان گذاشت حضرت فرمودند: « چه رویای خوبی. به زودی پسری از فاطمه متولد خواهد شد و دامن تو بزرگ می‌شود». بعد از مدتی امام حسین(ع) متولد می‌شوند و همان‌گونه که پیغمبر(ص) خبر داده بودند تربیت و بزرگ شدن امام به عهده ربابه واگذار شد.
مطلبی فشارکی اظهار کرد: «ابن‌ابی‌الحدید» از شخصیت‌های برجسته اهل تسنن است وی درباره ابا عبدالله حسین می‌نویسد: «حسین شخصیتی است که خواری و ذلت را نپذیرفت و شهادت با شمشیر را انتخاب کرد. او و یارانش را امان دادند اما خواری و ذلت را نپذیرفت».
وی افزود: امام حسین(ع) را اگر بخواهیم بشناسیم باید ببینیم که قرآن ایشان را چگونه معرفی می‌کند. در قرآن کریم، آیات فراوانی تلویحاٌ به خاندان پیامبر(ص) اشاره می‌کند به عنوان نمونه قرآن می‌فرماید: « ذَلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ : این همان [پاداشى] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم مگر دوستى درباره خویشاوندان و هر کس نیکى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است » (شوری/23) ابن‌عباس می‌گوید: « زمانی‌که این آیه بر پیغمبر(ص) نازل شد از ایشان پرسیدند نزدیکان شما چه کسانی هستند که محبت آن‌ها بر ما واجب است؟ پیغمبر(ص) در پاسخ فرمودند: علی، فاطمه و 2 فرزند آن‌ها»
وی در ادامه گفت: بنا به تاکید شیعیان و اهل تسنن آیه تطهیر مصداق اهل‌بیت(ع) است. ام‌سلمه می‌گوید من شاهد این ماجرا بودم که پیامبر اهل‌بیت خود را زیر عبا خود جمع کردند.
مدیر حوزه علمیه حجت ابن الحسن گفت: سراسر قیام امام حسین(ع) با اهداف معنوی همراه بود؛ شجاعت، استقامت در
برابر دشمنان و پایبندی به اخلاق مهم‌ترین پیامدهای قیام عاشورا هستند. به عبارت
دیگر امام حسین(ع) تمام هنرهای اسلام را در قیام عاشورا به ظهور رساندند.
وی در ادامه گفت: وقتی لشکر «حر» به امام حسین(ع) نزدیک شد امام(ع) در اولین برخورد خطاب به یاران خود فرمودند: «این سربازان تازه از راه رسیده‌اند اگر آب دارید در اختیار آن‌ها بگذارید» اینجا این پرسش مطرح می‌شود که چه کسی با دشمنان خود چنین می‌کند؟ در سیره و منش امام حسین(ع) بحث جنگ و پایبندی به اخلاق از هم جدا هستند. به نظر من پایبندی به اخلاق حسینی باب نجات امت را فراهم می‌کند.
مطلبی فشارکی افزود: یکی از لشکریان حر می‌گوید: «کسی بالای سر من آمد و مشک آب در دهان من گرفت او کسی نبود جزء ابا عبدالله». از این نمونه‌ها بسیار می‌توانیم اشاره کنیم. امام حسین(ع) در اوج جنگ و مبارزه زمانی‌که هنگام نماز خواندن فرا رسید اولویت را به خواندن نماز می‌گذارند چرا که در نماز خواندن عدالت، صراط مستقیم و نزدیکی با خداوند وجود دارد.
وی در ادامه اظهار کرد: در قیام امام حسین(ع) اخلاقیات، عبادات و مبارزه علیه باطل وجود دارد. وقتی نامه «عمرسعد» را به امام حسین(ع) دادند امام نامه را زیر پا گذاشت و فرمودند:«هیهات من الذله» چرا که معتقد بودند پیشنهادات دشمن برای ما قابل مطالعه نیست و همگی به خواری و ذلت منتهی می‌شود.
مطلبی فشارکی افزود: پیام «استقامت» قیام عاشورا محدود به انسان‌ها آن زمان نبود؛ اگر مردم عزیز ایران از این قیام درس نمی‌گرفتند چگونه می‌توانستند در برابر تحریم‌های استکبار جهانی از خود مقاومت نشان بدهند.
وی در آخر گفت: البته این تاثیر و تاثر تنها در مردم ایران محدود نمی‌شود؛ «گاندی» رهبر هند زمانی که می‌خواست هندیان را از زیر یوغ انگلیسی‌ها نجات بدهند گفت: « ما هیچ راهی جز پیروی از راه و روش حسین نداریم». امام حسین(ع) خود در خط مقدم مبارزه بودند و خانواده ایشان در همین مسیر ماندند تا دیگران از این مسیر منحرف نشوند به همین خاطر در شب شوم عاشورا حضرت زینب(س) دست از عبادات خود برنمی‌دارند و نماز شب خود را ترک نکردند.
