به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، تصرف عدوانی از جمله جرایم شایع علیه اموال و مالکیت است.
تصرف عبارت است از تصرفات قانونی و غیر قانونی. تصرف قانونی تصرفات مالک حقیقی یا ذی حق یا افراد ماذون از سوی آن‌ها را شامل می‌شود و تصرف غیر قانونی که از آن به تصرف عدوانی یا ید عاریه تعبیر می‌گردد، «تصرف در مال غیر بدون اذن مالک و قانون است» (2) و در خصوص واژه عدوان آمده است: «صفت تصرف بدون مجوز قانونی است». (3) موضوعیت داشته باشد صرفاً خارج کردن مال از ید مالک یا ذی حق منظور نظر بوده است نه خارج کردن مال از ید متصرف سابق.
علی رغم بار معنایی سابق الذکر ماده 158 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی تصرف عدوانی را اینگونه تعریف می‌کند:
«ادعای متصرف سابق مبنی بر اینکه دیگری بدون رضایت او مال غیر منقول را از تصرف وی خارج کرده و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال درخواست می‌نماید.» در تعریف بالا بر خلاف معنای حقیقی تصرف عدوانی سخن از تصرف در مال غیرمنقول بدون رضایت متصرف سابق به میان می‌آید و قانونگذار عدوانی بودن را نیز در این دعوی عدم رضایت متصرف سابق دانسته است. (4) گویی قانونگذار در دعوای تصرف عدوانی به معنای واقعی تصرف عدوانی که در حقوق مدنی و فقه مطرح بوده نظر نداشته و صرفاً به حمایت از تصرفات، متصرفان سابق در اموال غیرمنقول پرداخته است لذا انتخاب و کاربرد عبارت تصرف عدوانی بر این دعوی را باید به حساب تسامح قانونگذار گذاشت.
