روابط و دوستی های کودکان با یکدیگر پستی و بلندی های اجتناب ناپذیر دارد. احساس رضایت و امنیت در دوستی ها برای اکثر بچه ها با تاثیرگذاری از یکدیگر در مسایل و مشکلات این روابط تشکیل می شود. به هر حال برای تعدادی از بچه ها ارتباطات و دوستی ها دشوار و مشکل ساز است.
تعدادی از بچه ها عملا توسط هم سالان خود طرد می شوند و بعضی دیگر به سادگی فراموش شده یا نادیده گرفته می شوند و تعداد زیادی که با یکدیگر دوست هستند احساس تنهایی و ناخشنودی می کنند.
چرا ارتباطات و دوستی ها مهم هستند؟
بچه هایی که قادر به برقراری دوستی های امن و رضایت بخش با هم سن و سالان خود نیستند به پدر و مادر و آموزگار خویش گرایش دارند در کل این بچه ها فرصت های مناسب برای یادگیری مهارت های اجتماعی را که در تمام دوران زندگی برایشان دارای حایز اهمیت می باشد. را از دست می دهند. به خصوص مهارت های مهم و حساسی که برای شروع یک ارتباط دوستانه و حفظ روابط اجتماعی و حل ناهنجاری های اجتماعی لازم است شامل محاوره و گفتگو، مصالحه با یکدیگر و ظرافت کلام که باید به آنها اتکا کرد را از دست می دهند.
بچه هایی که فاقد این ارتباطات هستند همچنین فرصت های ایجاد و یادگیری مهارت های خوداتکایی را نیز از دست خواهند داد. بنابراین دچار ضعف و سستی اراده در توانایی های خود خواهند شد و بدین گونه درگیر فعل و انفعالات طبیعی و اجتماعی می شوند. این درگیری ها برای شکل گیری شخصیت آن ها و آینده شان مشکل ساز می شود. سرانجام بچه های فاقد دوستی های رضایت بخش و امن ممکن است از احساس دردناک انزوا رنج ببرند ممکن است مدرسه یک مکان ناخوشایند برای بچه ها باشد، که در نهایت باعث می شود کودک مدرسه گریز شده یا ترک تحصیل کند. بنابراین بچه ها در جستجوی شان برای حس تعلق گروهی، ممکن است به گروه های بزهکاران یا مواد مخدر و نظیر اینها گرایش پیدا کنند.
عوامل دخیل در مسایل و مشکلات روابط بچه های هم سن و سال
خوشبختانه پژوهش های اخیر عوامل ذیل و سهم آن در مسایل و مشکلات روابط کودکان را نشان می دهد:
رفتار اجتماعی بچه ها از عکس العمل های متقابل استفاده می کنند و در این راه به حد توانایی شان در پذیرش دوستی دست می یابند. هر نوع نمونه اجتماعی تاثیرگذار رفتاری می تواند ناشی از ریشه ای متفاوت باشد. فقدان دانش نسبت به راهبردهای کنش متقابل و روابط عاطفی بچه ها با یکدیگر در رفتار اجتماعی شان موثر است. مسئله های آموزشی نیز می تواند در رفتار اجتماعی تاثیرگذار باشد. بچه هایی که نگران هستند یا هولناک راجع به ارتباطات دوستانه می نگرند نمی توانند به طرز موثر رفتار کنند. بچه هایی که نمی توانند خودشان کار در کلاس یا خود را با انجام تکالیف در منزل وفق دهند، تحت فشار قرار گرفته و عصبی گونه رفتار می کنند.
منبع: ماهنامه آموزشی کودک شماره 50