چگونه با عوارض روانی ناشی از سقط خودبخودی جنین کنار بیاییم؟
از دست رفتن بارداری، بدون توجه به اینکه در چه هنگامی یا در چه شرایطی رخ دهد، ناراحت‌کننده است. امیدها و رویاهای شما برای کودک متولد نشده‌تان به باد می‌رود. ممکن است احساس کنید دیگر فرصتی برای بچه‌دار شدن‌تان پیش نمی‌آید و با این تصور، دچار نومیدی شوید. تجربه سقط جنین از جهات مختلفی بر شما تاثیر می‌گذارد. اما به هر حال، باید این مرحله را پشت سر بگذارید و با احساس غم وسوگواری‌تان کنار بیایید.
عواطف شما در قبال این حادثه ممکن است از خشم تا نومیدی متفاوت باشد. به خودتان وقت بدهید تا این دوران داغدیدگی را طی کنید و آنچه را که رخ داده است، بپذیرید. داغدیدگی در چند مرحله رخ می‌دهد. ممکن است هر مرحله از آن را به سرعت بگذرانید؛ در برخی مراحل بیشتر باقی بمانید یا برخی از مراحل اصلا برای شما رخ ندهد.
راحل رایج داغدیدگی اینها هستند:
• انکار: در ابتدا ممکن است پذیرفتن واقعه برای شما ناممکن باشد. ممکن است خودتان را در ناباوری نسبت به آن بیابید.
• خشم: ممکن است نسبت به خودتان، همسرتان یا تقدیر و مانند آنها که اجازه دادند این واقعه رخ دهد، احساس خشم داشته باشید.
• احساس گناه: ممکن است فکر کنید اگر دقت بیشتری کرده بودید، بچه‌تان سقط نمی‌شد.
• افسردگی: رنج و غم شما ممکن است به علایم افسردگی بینجامد. این احساسات معمولا با گذر زمان برطرف می‌شود. اگر افسردگی شما مدت زیادی به طول انجامد، ممکن است نیاز به کمک روان‌پزشکی داشته باشید.
• پذیرش: هر گامی در مسیر داغداری برمی‌دارید، شما را به مرحله پذیرش نزدیک می‌کند. شما هرگز کودک‌تان را فراموش نخواهید کرد، اما پذیرش ممکن است درد شما را تسکین دهد.
در مسیر پذیرش از دست دادن بچه‌تان، ممکن است به موانعی بر بخورید. برای مثال احساس خشم و گناه‌تان که فکر می‌کردید فروکش کرده‌اند، دوباره بازگردند. برخی عوامل محرک مانند دیدن کودکان در پارک بازی یا دیدن یک نوزاد در آغوش مادر، ممکن است خاطرات شما را زنده کند و مواجهه با آن برای شما مشکل باشد. تا هنگامی که آمادگی لازم را کسب نکرده‌اید، خودتان را از قرار دادن در این موقعیت‌های بالقوه دردناک دور نگه دارید.
دنبال تسلی می‌گردید؟
برای اینکه کمی آسا‌‌‌ن‌تر تسلا پیدا کنید، این توصیه‌های عملی می‌تواند به شما کمک کند. توصیه‌هایی را که فکر می‌کنید می‌تواند به شما کمک کند انتخاب کنید و آنها را به کار ببندید:
• خودتان در این مورد تصمیم بگیرید: دوستان و نزدیکان‌تان ممکن است به شما توصیه کنند که تمام چیزهایی که یادآور وجود بچه است مانند لباس‌های بارداری یا وسایل بچه را از جلوی چشم‌تان دور کنید اما تصمیم در این مورد با خود شماست. اگر آماده نیستید که چنین کارهایی را انجام دهید، به خودتان زمان مورد نیاز را بدهید.
• خاطراتی از بچه‌تان ایجاد کنید: ممکن است بخواهید نامی برای بچه فوت‌کرده انتخاب کنید یا سوگواری برای او ترتیب دهید. ممکن است با اختصاص دادن یک قطعه جواهر یا کاشتن درخت یا ایجاد یک یادبود دیگر خاطره او را گرامی بدارید.
• عجله نداشته باشید: حال شما در برخی از روزها ممکن است بهتر از روزهای دیگر باشد. اگر فکر کردن در مورد آینده ذهن شما را اشغال کرده است، ذهن‌تان را بر گذر از همان روز متمرکز کنید.
• از خودتان مراقبت کنید: به مقدار کافی استراحت کنید و غذاهای سالم بخورید. برای ورزش و فعالیت جسمی زمانی کنار بگذارید.
• تصمیمات عمده را عقب بیندازید: شما مسایل عاطفی و جسمی بسیاری را پشت سر خواهید گذاشت. اگر ممکن است، گرفتن تصمیمات عمده مانند خریدن خانه یا تغییر شغل را عقب بیندازید.
• با همسرتان صحبت کنید: مردان وزنان به شیوه‌های متفاوت داغداری را از سر می‌گذرانند. انتظار نداشته باشید که همسر شما به همان طریق شما داغداری کند. با یکدیگر در مورد نحوه کنار آمدن با احساسات‌تان صریح و صادق باشید.
• یادداشت روزانه بردارید: نوشتن افکار و احساسات‌تان ممکن است راهی موثر برای تسکین درد و رنج‌تان باشد.
• از دیگران کمک بخواهید: دوستان و نزدیکان ممکن است بهترین راه کمک به شما را ندانند و ممکن است همیشه ندانند چه حرفی باید به شما بزنند. هنگامی که نیاز به کمک آنها دارید، به آنها بگویید. اگر می‌خواهید در مورد کودک از دست‌رفته‌تان صحبت کنید یا می‌خواهید خاطره کودک را زنده نگه دارید، احساسات خودتان را با دوستان و نزدیکان‌تان در میان بگذارید.
• به یک گروه حمایتی بپیوندید: شریک شدن تجربه از دست دادن کودک با دیگرانی که حادثه مشابهی را از سر گذرانده‌اند یا در جلسات رو در رو یا به صورت آنلاین، ممکن است آرام‌بخش باشد. مراجعه به یک مشاور روحانی نیز ممکن است منبع خوبی برای گرفتن توصیه یا مشاوره باشد.
5 توصیه بعد از سقط خودبه‌خودی
زندگی بعد از سقط خودبه‌خودی جنین بسیار مشکل است اما توصیه‌هایی وجود دارد که می‌تواند به زن و شوهر برای کنارآمدن با این مشکل کمک کند:
• خودتان و همسرتان می‌توانید از مشاوره‌های یک روان‌شناس‌بهره بگیرید.
• از همسر، دوستان و افراد خانواده‌تان کمک و حمایت بگیرید.
• به خودتان امکان داغداری بدهید و به اندازه کافی، زمان برای بهبود عاطفی خودتان اختصاص دهید.
• به احساسات، نیازها و عواطف همسرتان توجه داشته باشید.
• با همسرتان صریح و صادقانه حرف بزنید و ابراز احساسات کنید و از او همدلی بخواهید اما به این نکته هم توجه داشته باشید که سوگواری هرکسی با دیگری متفاوت است. پس به شیوه‌های یکدیگر برای کنارآمدن با این واقعه احترام بگذارید.
منبع:www.salamat.com