اگر دل شیر داشته باشید و سری به بوستان «امیریه» در محدوده میدان «راه‌آهن» بزنید حس می‌کنید وارد عالم دیگری شده‌اید...
به گزارش به نقل از همشهری، اگر دل شیر داشته باشید و سری به بوستان «امیریه» در محدوده میدان «راه‌آهن» بزنید حس می‌کنید وارد عالم دیگری شده‌اید. ازمسافران ایستگاه قطار راه‌آهن که مهمانان یکی دو ساعته بوستان هستند که بگذریم دسته‌های چند نفره در گوشه و کنار بوستان جلب توجه می‌کنند که هرکدام برای خود داستانی دارند؛ از معتادانی که از فضای بوستان برای استعمال آزادانه موادمخدر استفاده می‌کنند تا کارتن‌خواب‌هایی که صندلی‌های بوستان در زمستان و تابستان تختخواب گرم و نرمشان محسوب می‌شود، در این میان خانواده‌ها از تنها بوستان محله‌شان بی‌نصیب مانده‌اند. با وجود حضور دائمی نیروی انتظامی در بوستان و جمع‌آوری پی در پی معتادان و کارتن‌خواب‌ها اما این بوستان کمتر روزی را بدون حضور این افراد تجربه کرده است. در روزهایی که به نام مبارزه با موادمخدر نامگذاری شده برای بررسی وضع بوستان امیریه و شنیدن حرف‌ها و گلایه‌های اهالی محله راه‌آهن همراه با سرکلانتر منطقه، شهردار ناحیه4 و دبیر شورایاری محله به این بوستان رفتیم.
پاتوق معتادان و قمار‌بازان!
عده‌ای‌آلات قمارشان را بدون ترس در پیاده‌رو بوستان باز کرده‌اند و به قول خودشان «تُرنا بازی» می‌کنند! عده‌ای دیگر پشت بوته‌ها و روی چمن پایپ به دست در حال استعمال موادمخدرند. بینشان چند زن هم هست که با صدای آرام و لباس‌هایی ژولیده برای مصرف مواد نوبت می‌گیرند! رد سرنگ‌های استفاده شده روی چمن‌ها را هم که بگیرید به عده‌ای می‌رسید که بی‌خبر از دنیای اطراف در حال تزریق مواد هستند. این نه یک توصیف مبالغه‌آمیز بلکه واقعیت هر روزه بوستان امیریه است. بخش عمده این بوستان سال‌هاست در قرق این افراد است و خانواده‌های محله عطای حضور در بوستان را به لقایش بخشیده‌اند در محله‌ای که ورودی پایتخت محسوب می‌شود برای کسانی که با قطار وارد تهران می‌شوند.
بوستان یا خوابگاه مسافران راه‌آهن؟
مشکلات بوستان منحصر به وجود معتادان و فروشندگان موادمخدر نیست. برخی افرادی که در بوستان بیتوته کرده‌اند کسانی هستند که تازه وارد تهران شده‌اند و جایی برای رفتن ندارند. تعدادشان هم کم نیست و در هر ساعت از روز می‌شود آنها را که برای رفع خستگی روی نیمکت‌های بوستان دراز کشیده‌اند پیدا کرد. برخی از این افراد مدت‌هاست مهمان ناخوانده بوستان و نیمکت‌هایش شده‌اند و به گفته اهالی عده‌ای از آنها عملاً چند ماهی است در بوستان زندگی می‌کنند. «عباس هاشمی» یکی از همین ساکنان موقت بوستان می‌گوید: «3ماه است در بوستان زندگی می‌کنم. پول ندارم به مسافرخانه بروم. هر وقت پولی به دست بیاورم یکی دو شب به مسافرخانه می‌روم. فقط می‌توانم هزینه خوراک و حمام را جور کنم. پولی نمی‌ماند که بخواهم با آن کرایه خانه بدهم.» او یکی دو بار هم به گرمخانه‌های شهرداری رفته است اما دوست ندارد دوباره آنجا را تجربه کند: «دنبالم آمده‌اند که مرا به گرمخانه ببرند اما نرفتم. چون گرمخانه تا اینجا فاصله زیادی دارد و بیشتر افراد آنجا معتادند. دوست ندارم آنجا بروم. من هیچ نوع اعتیادی ندارم و فقط آواره خیابان شده‌ام و حقم نیست کنار معتادها باشم. مأموران نیروی انتظامی مرا می‌شناسند و می‌دانند نه اهل خلاف هستم و نه معتادم. به همین دلیل با من‌کاری ندارند.»
خدا به داد اهالی برسد
گرمای هوا و نبود سایه در اطراف میدان راه‌آهن باعث شده بوستان امیریه به دلیل داشتن سرویس بهداشتی و آبخوری محل مناسبی برای مسافران بلیت به دستی باشد که باید ساعتی را تا موعد حرکت قطارشان منتظر بمانند. بیشترشان اهل شهرستان هستند و برای استفاده ازفرصت تعطیلات آخرهفته، قطار را برای رفتن به شهرشان انتخاب کرده‌اند. گاهی این افراد هم در طرح‌های ساماندهی بوستان توسط نیروی انتظامی، همراه معتادان جمع‌آوری می‌شوند اما با نشان دادن بلیت رها می‌شوند. «مهدی آقارضایی» 34 ساله بلیت قطار در دست می‌گوید نخستین باری است که به بوستان آمده و در آن استراحت می‌کند: «داخل ایستگاه راه‌آهن پر از جمعیت است و در نمازخانه آن هم امکان استراحت نیست. برای خوردن ساندویچ به محدوده میدان راه‌آهن آمدم و دیدم بوستانی هست که افراد زیادی در آن استراحت می‌کنند. من هم چند دقیقه است داخل بوستان آمده‌ام و در موعد حرکت قطار به ایستگاه برمی‌گردم.» او با اشاره به افرادی که سر و وضع نامرتبی دارند و با صدای بلند با هم حرف می‌زنند می‌افزاید: «وقتی وارد بوستان شدم دیدم این معتادان در حال خرید و فروش موادمخدرند. فکر کردند من هم مواد می‌خواهم. وقتی جواب منفی دادم راهشان را گرفتند و رفتند. نمی‌دانم این افراد چطور در این بوستان آزادند و هر‌کاری دلشان می‌خواهد انجام می‌دهند؟ من که یکی دو ساعت بیشتر اینجا نیستم اما خدا به داد مردمی برسد که این اطراف زندگی می‌کنند.»
وقتی معتادان از دستگیری خوشحال می‌شوند!
حضورمسئولان انتظامی و اهالی در بوستان امیریه باعث شده معتادان و قماربازانی که تا چند دقیقه قبل با خیال آسوده مشغول کار خود بودند، سراسیمه قصد ترک بوستان کنند. اما مأموران با محاصره محل، مانع فرار آنها از بوستان شده و همگی را در کنار غرفه انتظامی جمع‌آوری می‌کنند. یکی از دستگیرشدگان که به نظر می‌رسد از دستگیر شدنش چندان هم ناراحت نیست می‌گوید: «تا الان 16باراز سوی مأموران کلانتری در بوستان امیریه دستگیر شده‌ام! هر بار که دستگیر می‌شوم، چند وعده غذا و حمام گرم نصیبم می‌شود که بیرون از بازداشتگاه به سختی‌گیر می‌آید. مدت زیادی هم در زندان نمی‌مانم و یکی دو روزه بر می‌گردم و همین‌جا هستم تا دفعه بعد که دستگیر شوم!»
حرف‌های «عبدالله» به حلقه مفقوده‌ای میان نیروی انتظامی و مرجع قضایی اشاره می‌کند، همان خلأیی که اقدامات نیروی انتظامی در جمع‌آوری مکرر معتادان از بوستان‌ها و خیابان‌ها را بی‌اثر کرده است.
از نگاه اهالی
معجونی از همه مشکلات
مصایب بوستان امیریه برای اهالی محله راه‌آهن یکی دو تا نیست و کلکسیونی از همه مشکلات را می‌توان لا به لای گلایه‌های آنها پیدا کرد که از وضع موجود خسته شده‌اند. «زهرا محمودی» خودش را به جمع مسئولان کلانتری و شهرداری می‌رساند و از وضعیت نابسامان اخلاقی در بوستان ناشی از حضور زنان معتاد گلایه می‌کند و می‌گوید: «در محله هم امنیت نداریم. زنان معتاد در کوچه‌های اطراف بوستان پرسه می‌زنند و این باعث نگرانی شده که خدای نکرده بچه‌های خردسال را بدزدند. بعضی از معتادان برای مواد همه کار می‌کنند. خیلی نگران هستیم و اجازه نمی‌دهیم بچه‌هایمان دور از چشم‌مان در کوچه بازی کنند. از شما تقاضا داریم به این وضعیت رسیدگی کنید.»
دسترسی به بوستان را محدود کنید
«هرجای بوستان را نگاه می‌کنید افرادی نشسته‌اند که هیچ ارتباطی به محله ما ندارند. این بوستان به جای اینکه محلی برای آرامش اهالی و خانواده‌ها باشد تبدیل به یکی از مصیبت‌های ساکنان محله شده است.» اینها را «سید احمد شکرگزار» که از کودکی درمحله راه‌آهن زندگی می‌کند می‌گوید. او که با دیدن سرکلانتر منطقه و مسئولان شهرداری داغ دلش تازه شده است می‌افزاید: «کسی جرئت ندارد برای گذران اوقات فراغت به بوستان بیاید. مجبوریم برای استفاده ازفضای سبز به بوستان رازی که فاصله زیادی با محله دارد برویم. باید راه ورود افرادی که ارتباطی به محله ندارند به این بوستان بسته شود. چند وقت است که کار دیوارکشی دوربوستان شروع شده است. به ما گفته‌اند قرار است 2 راه ورودی برای بوستان درست شود و کسی بدون اجازه نگهبانان اجازه ورود نداشته باشد. اما مدتی است که کار تعطیل شده و حصارکشی ناتمام مانده است. اگر این حصار‌کشیده شود اهالی با خیال آسوده می‌توانند از بوستان و امکانات آن استفاده کنند.»
از نگاه دبیر شورایاری
ظرفیت‌هایی که از دست می‌رود
«بیش از 50 سال است که بوستان امیریه در محله راه‌آهن ایجاد شده که در این سال‌ها جز دردسر برای اهالی چیزی نداشته است.»امروز و در حضور سرکلانتر منطقه فرصت مناسبی دست داده تا دبیرشورایاری محله راه‌آهن به نمایندگی از مردم محله‌اش از مشکلاتی که بوستان امیریه برای محله و اهالی ایجاد کرده است، حرف بزند. او محله‌اش را آبروی شهر تهران می‌داند و برای این حرفش هم دلیل دارد: «میدان راه‌آهن در 8سال دفاع‌مقدس محل اعزام نیرو و ارسال آذوقه و تجهیزات جنگ تحمیلی به اهواز و آبادان بود. اینجا میدان راه‌آهن نیست بلکه میدان مقاومت است و همه ایثارگران از این میدان خاطره دارند. به همین دلیل معتقدم که میدان راه‌آهن درمحله ما آبروی پایتخت و حتی ایران است. این ویژگی حتی یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این محدوده است که اگر مورد توجه قرار گیرد و برایش برنامه‌ریزی شود می‌تواند در برنامه گردشگران خارجی و داخلی قرار بگیرد. اما متأسفانه همه این ظرفیت‌ها به دلیل تجمع معتادان و کارتن‌خواب‌ها و... در بوستان امیریه و تصویر زشتی که آنها ایجاد کرده‌اند هدر رفته و در واقع این بوستان به ضد تبلیغ برای محله تبدیل شده و ارزش‌های میدان راه‌آهن را هم از بین برده است.»
هنوز به احیای بوستان امیریه امیدواریم
از مدت‌ها قبل طرحی از سوی شورایاری محله برای ساماندهی بوستان امیریه به شهرداری پیشنهاد شد که درقالب پیوست اجتماعی محله تصویب شده و تا اجرای نهایی آن فقط چند گام باقی مانده است. «علی‌اصغر ماستری فراهانی» دبیرشورایاری محله درباره این طرح می‌گوید: «محصور کردن بوستان امیریه ازمدت‌ها قبل در دستور کار شهرداری و شورایاری بود و برای انجام این کار بودجه‌ای در اختیار شهرداری قرار گرفت و عملیات دیوارکشی آغاز شداما مدتی بعد به دلیل کمبود اعتبار متوقف شد. برای تکمیل فرایند محصور کردن بوستان فقط به 100میلیون تومان اعتبارنیاز است تا با نصب نرده در اطراف بوستان، راه ورود افراد مسئله‌دار مانند معتادان و موادفروشان به بوستان بسته شود و اهالی بتوانند درامنیت کامل از فضای سبز آن استفاده کنند.» ماستری فراهانی می‌افزاید: «اگر این طرح به سرانجام برسد تعهد می‌کنیم بوستان امیریه به بوستانی تبدیل شود که اهالی و خانواده‌های محله با آسودگی بتوانند از آن استفاده کنند. با حضور مردم دربوستان امنیت خود به خود ایجاد می‌شود و دردسرهای نیروی انتظامی برای جمع‌آوری معتادانی که بوستان امیریه را پاتوق خود کرده‌اند هم رفع می‌شود. ما پیشنهاد کرده‌ایم بوستان امیریه به بوستان مادر و کودک تبدیل و برنامه‌های آموزشی و فرهنگی و تفریحی ویژه خانواده‌ها در آن برگزار شود. علاوه براین برگزاری ورزش همگانی برای بانوان، ایجاد مراکز عرضه غذا، محصولات و صنایع‌دستی بانوان با هدف ایجاد اشتغال و تأمین نیازهای اهالی از فعالیت‌هایی است که در صورت محصور شدن بوستان و تبدیل آن به بوستان مادر و کودک برای بوستان امیریه پیش‌بینی شده است.»
از نگاه سرکلانتر منطقه
نرده‌کشی اطراف بوستان امنیت اهالی را ارتقا می‌دهد
سرکلانترمنطقه که برای بررسی میدانی وضع بوستان امیریه همراه با مأموران مبارزه با موادمخدر کلانتری به بوستان آمده و مأمورانش هم در حین تهیه گزارش ما به دستگیری افرادی که درحال استعمال موادمخدر و خرید و فروش آن هستند مشغولند، با حوصله به تمام صحبت‌ها و گلایه‌ها گوش می‌کند و به سؤالات و ابهامات و شایعه‌ها پاسخ می‌دهد. سرهنگ «مرتضی بیرانوند» از سرکشی مستمرش به بوستان امیریه و توجه به درخواست اهالی سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: «روزانه چند ساعت از وقت خود را درکانکس انتظامی نزدیک بوستان سپری می‌کنم و امور مربوط به دستگیری روزانه خرده‌فروشان وعرضه‌کنندگان موادمخدر را پیگیری می‌کنم. علاوه بر من، مسئولان رده‌های دیگر کلانتری هم به‌صورت محسوس و نامحسوس اوضاع محله را زیر نظر دارند و سعی می‌کنند با گشتزنی مستمر، عرصه را بر افراد ناباب در بوستان و محله راه‌آهن تنگ کنند.» او از کارهایی که در یک ماه گذشته برای افزایش امنیت این بوستان و محله راه‌آهن ازسوی کلانتری انجام شده است می‌گوید و می‌افزاید: «با کمک اهالی اطلاعاتی درباره فعالیت غیرقانونی و خرید و فروش موادمخدر در یک قهوه‌خانه و حمام مجاور بوستان در اختیار نیروی انتظامی قرار گرفت. مأموران اماکن نیروی انتظامی، فروشندگان مواد در این 2 محل را دستگیر و این واحدها را پلمب کردند. با این کار 2 مرکزعمده خرید و فروش مواد درمحله بسته شد. متأسفانه به دلیل نبود سازوکارهای لازم برای اطلاع‌رسانی درباره کارهای نیروی انتظامی، اهالی از این کارها اطلاعی ندارند و حس می‌کنند مسئولان به مشکلات آنها رسیدگی نمی‌کنند. امیدواریم با حضور بیشتر رسانه‌ها و انعکاس اخبار در این حوزه، اهالی احساس رضایت و امنیت بیشتری کنند.» سرهنگ بیرانوند بوستان امیریه را یکی ازنقاط آسیب‌پذیر محله راه‌آهن می‌داند و از پیگیری نیروی انتظامی برای نرده‌کشی و محصور کردن بوستان می‌گوید: «مدت‌هاست درجلسات مختلف با مسئولان شهرداری و محله، ما هم خواستارمحصور شدن بوستان و محدود کردن حضور افراد غیرمرتبط با محله در بوستان امیریه شده‌ایم. اگراین کار انجام شود مأموران نیروی انتظامی هم آسان‌تر ازقبل قادر به کنترل و دستگیری افراد ناباب در محله خواهند بود و می‌توانند امنیت را بهتر از هر زمان دیگری برقرار کنند.»
شهردار ناحیه
چهره بوستان امیریه متحول می‌شود
«بوستان امیریه درسند توسعه محله اولویت اول شهرداری منطقه است و انتظار می‌رود به‌زودی با اجرای طرح‌های بازپیرایی و تعمیر پیاده‌روها چهره جدیدی به بوستان داده شود. امیدواریم با اجرای این طرح‌ها اهالی حضور پررنگ‌تری در بوستان داشته باشند تا افراد آسیب دیده اجتماعی مجالی برای حضور در این مکان پیدا نکنند.» شهردار ناحیه4 که همراه با سرکلانترمنطقه از نزدیک وضع بوستان را رصد می‌کند می‌گوید که محصور کردن بوستان از نظر قوانین شهری غیرقانونی است. او می‌افزاید: «شرایط خاص بوستان امیریه و درخواست شورایاری و نیروی انتظامی برای محصور کردن بوستان در 3سال گذشته سبب شد این بوستان از این قانون مستثنی شود. مجوز محصور کردن بوستان اواخر سال گذشته به شهرداری ابلاغ شد اما ردیف بودجه‌ای برای انجام این کار پیش‌بینی نشد. با وجود نبود اعتبار مشخص، با استفاده از منابع داخلی شهرداری منطقه کار اجرای دیوارکشی کامل انجام شد و قرار است در هفته‌های آینده با تأمین اعتبار برای نرده‌کشی عملاً بوستان محصور شود.» «محمد دوست حسینی» معتقد است که با اجرای برنامه‌های پیش‌بینی شده در بوستان، اهالی فرصت بیشتری برای استفاده از فضای سبز آن پیدا خواهند کرد: «وسایل بازی جدید در بوستان نصب شده و واکاری فضای سبز در حال انجام است. تا یک ماه آینده وضع چمن بوستان و تجهیزات داخل آن برای استفاده اهالی بهتر از گذشته خواهد شد.» شهردار ناحیه 4 از تغییر مکان غرفه نیروی انتظامی برای افزایش امنیت اهالی در بوستان نیز خبر می‌دهد و می‌گوید: «در بازپیرایی میدان راه‌آهن، جانمایی جدید برای استقرار غرفه نیروی انتظامی انجام خواهد شد. در صورت موافقت نیروی انتظامی و شورایاری، امکان نزدیک‌تر کردن غرفه انتظامی به محل بوستان با هدف افزایش امنیت اهالی وجود دارد.»
