سرمقاله - حکومت علوی علنی

سال گذشته، سال امام علی علیه السلام نام نهاده شد و سال جاری، سال رفتار علوی نام گرفته است.بی شک مرادمان از رفتار علوی، رفتاری علنی است که رنگ و صبغه علوی داشته باشد.البته وصف علوی تنها از آن رفتارهای ظاهری و علنی نیست، بلکه باطن و درون ما نیز بایسته است که باطنی علوی باشد و رنگ و صبغه علوی داشته باشد.اما واژه «رفتار» بیش تر ظهور در رفتارهای ظاهری و کردارهای اجتماعی در ظرف جامعه و در معاشرت و تعامل با دیگران دارد.مقتضای التزام به حکومت علوی از جانب مردم و دولت دینی این است که آنچه متناسب با حاکمیت دین و ارزش های الهی و اسلامی است در جامعه و در ظرف رفتارهای اجتماعی بروز و ظهور داشته باشد و آنچه نامتناسب با حاکمیت دین و ارزش های اسلامی است، معدوم و یا لااقل ممنوع الظهور گردد.حکومت دینی که همان حکومت ارزش هاست، هرگز نباید به ضدارزش ها، مجوز ظهور و بروز بدهد چرا که تجویز ضد ارزش، به معنای نقض حاکمیت ارزش است.تجویز باطل به معنای تحمل آن در مقام اثبات است و کسی که ثبوتا قائل به حاکمیت ارزش های دینی است چگونه در مقام اثبات می تواند ضد ارزش ها را تجویز و تحمل کند؟ ! حکومت علوی، حکومتی صرفا ثبوتی نیست، بلکه حکومتی است که هم در مقام ثبوت و هم در مقام اثبات، براساس ارزش ها و اصول حقمدارانه علوی، مشی می کند.آیا علی علیه السلام در زمان حاکمیت و خلافت خویش، تنها دغدغه عدالت و فضیلت در مقام ثبوت را داشت و در مقام اثبات، تابع آراء این و آن بود و دغدغه وجاهت ظاهری حکومتش را داشت؟ ! شگفتا که امروز کسانی به نام علی علیه السلام و سیره علوی، قلم بر کاغذ می دوانند و از او چهره ای متسامح و متساهل بر سر عدل و حقیقت می سازند و کسی را که در میان ابناء بشر «شهید شدید العدالة » نام گرفته، اهل مجامله و بند و بست سیاسی جلوه می دهند! آنان که دائما دغدغه وجاهت ظاهری حکومت اسلامی را دارند، باید یک بار دیگر نامه علی علیه السلام به عثمان بن حنیف را با دقت بخوانند! آنان که ارتکاب جرم و خلاف و بزهکاری را موجب وهن جامعه اسلامی و حکومت دینی نمی دانند اما اجرای علنی حدود شرعی و تعزیرات و تنبیهات دینی برای جلوگیری از وقوع جرم را وهن اسلام و حکومت اسلامی می دانند، یک بار دیگر نامه بلند آن حضرت به مالک اشتر را مطالعه کنند! چرا اینک برخی از سران و رجال ما در برابر تمدن پوشالی غرب، منفعل و خودباخته شده اند؟ مگر دروغین بودن مدعیات تمدن مغرب زمین را در حوادث این روزها ⁽¹⁾ بالعیان نمی بینند؟ بدون شک امروز جهان، تشنه مصداق قاطعیت و عدالت علوی است و صد البته مفهوم علویت و عدالت، دردی دوا نخواهد کرد.بیایید با تمام توان و توشه علمی و عملی، گامی در راستای تحقق حکومت علوی علنی برداریم، «ولا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین » . ⁽²⁾

والسلام سردبیر

پی نوشت ها:

1- همچون تراژدی غمبار افغانستان و حوادث اسفبار فلسطین.