چشمه پاسخ

پرسید: به چه افطار می کنی؟

پاسخ داد: به یک بوسه .

پرسشگر نگاهی پرمعنا به او افکند . علامه طباطبایی در امتداد پاسخش به پرسش و نگاه پرمعنای پرسشگر گفت: به یک بوسه، بوسه برضریح حضرت فاطمه معصومه .(س)

علامه نخستین و آخرین کسی نبود که همه پاسخ ها را در شبکه های کوچک ضریح حضرت معصومه (س) می یافت و بوسه بر آن را رمز گشوده شدن دروازه های دل بر رایحه دل نواز شرح صدر معنوی و علمی می دانست; قبل از او هزاران فقیه و فیلسوف و عارف و متکلم - همان گونه که ملا صدرا به سوی حرم حضرت معصومه (س) می شتافت و با استمداد از روح آن حضرت به پاسخ پرسش های اعتقادی و فلسفی اش دست می یافت - ضریح فاطمه معصومه (س) را «حل المسائل » مسائل خود می دیدند .

پرسشگری از حضرت معصومه (س) از زمانی آغاز شد که قافله ای کوچک، پاسخ های خود را از معصومه خردسال دریافت و شادمانه شهر مدینه را ترک کرد .

«معصوم (س) در مدینه نبود و معصومه خردسال در خانه امام موسی بن جعفر (ع) حضور داشت . مسافران از راه رسیده در منزل باب الحوائج ایستاده بودند و حاجت خود را می طلبیدند . این بار حاجات یاران، شیعیان و اصحاب امام معصوم (س) پاسخ به پرسش های دینی بود، حاجتی فراتر از درد و درهم . در غیبت امام معصوم (ع)، پرسش ها را به خامه کشیدند و به اندرون خانه امام موسی بن جعفر (ع) سپردند; بدان امید که در سفر بعدی به مدینه پاسخ ها را از منزل حضرت (ع) بازستانند . قصد خروج از خانه باب الحوائج و مدینه را داشتند که پاسخ پرسش هاشان که توسط معصومه (س) خردسال به رشته تحریر در آمده بود، به مسافران مدینه هبه شد . قافله شادمان از پاسخ ها مدینه را ترک کرد; در مسیر بازگشت به سوی موطن خود به قافله موسی بن جعفر (ع) برخورد و ماجرای پرسش و پاسخ های معصومه (س) را به امام معصوم (س) بازگفت .

حضرت پاسخ ها را طلبید ، پس از مطالعه بر صحت آنان مهر تایید زد و سه بار سخنی را بر زبان جاری کرد که رسول خدا (ص) در خصوص فاطمه زهرا (س) جاری ساخته بود: «فداها ابوها; پدرش به فدایش .» (1)

از آن روز تاکنون، صدها پرسشگر، فقیه و فیلسوف و عارف و متکلم و . . . درهر سال و هر روز با بوسه بر ضریح فاطمه معصومه (س) و بر زبان جاری ساختن «رب اشرح لی صدری و یسرلی امری یفقهوا قولی » از چشمه پاسخ های فاطمه معصومه سیراب می شوند . هر سال و هر روز در کنار حرم او «اسفار» و «المیزان » از کوزه کوثر حقیقت می تراود تا همان گونه که قبر پیدای فاطمه معصومه (س) تجلی قبر ناپیدای فاطمه زهرا (س) است، ضریح نورانی او یعنی «مصحف پیدای معصومه (س)» تجلی «مصحف ناپیدای فاطمه الزهرا (س)» باشد .