جام جم، 15/8/1380
این گفت وگو جهت تبیین ماهیت نظام مردم سالاری دینی، نقش احزاب، جایگاه منتقدان و اهمیت افکار عمومی در این نظام انجام شده است . آقای دکتر ایزدی معتقد است نگاه غرب به انسان، نگاهی ابزاری و بر اساس منافع دنیوی است و انسان را موجودی تک بعدی [دنیوی محض] می داند; اما اسلام انسان را دارای کرامت، حقوق معنوی و قابلیت رشد نامحدود می داند و به او نگاه ابزاری ندارد; لذا نظام مردم سالاری دینی به جای اخذ مبانی دموکراسی غربی، برای فهم حقوق انسان ها به دین مراجعه می کند و دین علاوه بر جنبه های فردی، کارکردهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نیز دارد .
از فواید احزاب در نظام مردم سالاری دینی، تضارب آرا نسبت به مسائل عمومی جامعه، نقد عملکرد نهادهای قدرت، جهت دادن به مطالبات مردم، جلوگیری از اقتدارگرایی، آموزش کادرهای سیاسی و افزایش مشارکت سیاسی مردم است . احزاب باید دارای تشکیلات و مرام نامه باشند و تنها از راه های قانونی برای کسب قدرت تلاش کنند و این تلاش اگر به همراه اهداف عقلانی باشد، قدرت طلبی مذموم نخواهد بود .
به عقیده دکتر ایزدی، در این نظام مخالف و منتقدی جایگاه دارد که در چارچوب قانون عمل کند و باید روش طرح مطالبات خود را نیز بداند . همچنین نظام باید ضمن بسترسازی مناسب جهت طرح این خواسته ها، از برخوردهای غیرمنطقی بپرهیزد . رابطه مردم با نظام در چنین نظامی، رابطه شهروند و مسؤول است; نه رابطه چوپان و رعیت . مردم ولی نعمت انقلابند و اگر آنان حکومتی را نخواهند، آن حکومت بالفعل وقوع پیدا نمی کند .
