جام جم، 5/10/80
جهان غرب که پس از رنسانس همواره با فلسفه های دنیوی و ضد مابعدالطبیعی روبه رو بوده است، در اوایل قرن بیستم شاهد تجدید مطلع مابعدالطبیعه سنتی و احیای سنت های معنوی بود . این تجدید حیات، با نام رنه گنون، فیلسوف فقید فرانسوی، پیوند خورده است .
گنون و همفکرانش در غرب به «سنت گرایان » مشهورند . به گفته وی پس از 400 سال غفلت و فراموشی در مغرب زمین، باز از سنت های معنوی سخن به میان آمده است . رنه گون در سال 1912 (حدودا 27 سالگی) به دین اسلام مشرف شد و تا آخر عمر با آن زیست . حاصل نقادی او از تمدن غرب سه کتاب است: شرق و غرب (1921) ; بحران عالم متجدد (1924) ; سیطره کمیت و علائم آخرالزمان (1945) . نویسنده در این کتاب اخیر در چهل فصل موجز و فشرده، به نقد موشکافانه غرب متجدد می پردازد .
مرید رنه گنون، فریتهوف شوان، عارف و حکیم مابعدالطبیعه آلمانی، میراث معنوی گنون را در چهار مبحث ذیل خلاصه می داند: تعالیم مابعدالطبیعه ادیان; حقایق اساسی سنت; رمزگرایی; نقد دنیای متجدد .
رنه گنون در 1931 م . از فرانسه به دارالسلام مصر نقل مکان کرد و نام «عبدالواحد یحیی » بر خود نهاد و در 1951 م . در قاهره درگذشت .