سلامت جنسی در هر سنی مهم است. این مقاله به اثرات سالمندی بر توانایی‌های جنسی و اینکه چه کارهایی می‌توانید بکنید که پس از 50 سالگی زندگی جنسی فعالی داشته باشید، می‌پردازد.
اگرچه معمولا تصور بر این است که زندگی جنسی فعال مربوط به دوران جوانی است اما پزشکان می‌گویند این نیاز سن و سال نمی‌شناسد. ممکن است در سنین بالا فعالیت جنسی به حد دوران 20 سالگی شما نباشد، اما هنوز می‌تواند مانند قبل باعث رضایت شما شود.
هنگامی که با تغییرات جسمی و عاطفی سالمندی روبه‌رو می‌شوید، ممکن است احساس کنید که آمادگی مواجهه با آنها را ندارید، از جمله ممکن است برخلاف دوران جوانی در مورد توانایی جنسی خود به تردید بیفتید. برای اینکه زندگی جنسی رضایت‌بخشی را ادامه دهید، با همسرتان صحبت کنید. زمان‌های خصوصی برای خود و همسرتان کنار بگذارید و افکار و احساسات‌تان را در مورد امور جنسی برای یکدیگر بیان کنید. در مورد آنچه از لحاظ جسمی یا عاطفی در فعالیت جنسی تجربه می‌کنید، صادق باشید. بسیاری از زوج‌های سالمند می‌خواهند بدانند چگونه می‌توانند به میزان برانگیختگی و فعالیت جنسی که در دهه 20، 30 و اوایل دهه 40 زندگی تجربه کردند، برسند. به جای غرق شدن در خاطرات گذشته، راه‌هایی را پیدا کنید که هم اکنون تجربه جنسیتان را به حد مطلوب برساند.
اثر سن بر سلامت جنسی مردان
تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) نقشی کلیدی در تجربه جنسی مردان ایفا می‌کند. میزان تستوسترون در اواخر دوره نوجوانی به حداکثر خود می‌رسد و بعد به تدریج کاهش می‌یابد. اغلب مردان تا 60 تا 65 سالگی متوجه تفاوت پاسخ جنسی‌شان می‌شوند. مدت طولانی‌تری برای نعوظ آلت لازم است و شدت آن هم کمتر می‌شود. ممکن است مدت بیشتری طول بکشد که برانگیختگی کامل جنسی ایجاد شود و مرد ارگاسم و انزال را تجربه کند. اختلال کارکرد نعوظی نیز شایع‌تر می‌شود. داروهایی مانند ویاگرا، لویترا و سیالیس ممکن است به مردان برای رسیدن به نعوظ کافی برای فعالیت جنسی کمک کنند.اثر سن بر سلامت جنسی زنان
تولید استروژن (هورمون جنسی زنانه) با نزدیک شدن زن به سن یائسگی کاهش می‌یابد. در نتیجه در اغلب زنان میزان نرم‌شدگی طبیعی واژن کاهش می‌یابد که می‌تواند بر ارضای جنسی تاثیرگذار باشد. در حالی که برخی از زنان در سن یائسگی به علت نداشتن نگرانی از بارداری ممکن است از فعالیت جنسی لذت بیشتری ببرند، در برخی دیگر از زنان به علت تغییرات طبیعی که در شکل و اندازه بدن در این سنین رخ می‌دهد ممکن است، تمایلات جنسی کاهش یابد.
بیماری‌های موثر بر سلامت جنسی
هر بیماری‌ای که بر سلامتی کلی فرد اثر گذارد بر کارکرد جنسی هم موثر است. بیماری‌هایی که دستگاه قلب و عروق را درگیر می‌کنند، فشار خون بالا، دیابت، اشکالات هورمونی، افسردگی و اضطراب- و داروهایی که برای درمان این بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد- بالقوه می‌توانند مشکلاتی از لحاظ سلامت جنسی در سنین بالا ایجاد کنند. برای مثال فشار خون بالا و برخی از داروهایی که برای درمان آن به کار می‌رود، می‌تواند بر توانایی برانگیختگی جنسی اثر بگذارد.اگر داروها بر سلامت جنسی شما اثر منفی گذاشته‌اند
برخی از داروها می‌توانند پاسخ جنسی، از جمله میل جنسی، توانایی برانگیختگی جنسی و اوج لذت جنسی (ارگاسم) را مهار کنند. اگر دچار عوارض جانبی جنسی یک دارو شده‌اید، با دکترتان مشورت کنید. ممکن است بتوان دارویی که عوارض جانبی جنسی کمتری داشته باشد، برای شما تجویز کرد. شرم و دستپاچگی نباید مانع آن شود که در این زمینه ازدکترتان کمک بخواهید و بدون مشاوره با دکترتان، دارویی را که او تجویز کرده است، قطع نکنید. اگر چند دارو مصرف می‌کنید، هر کدام از آنها ممکن است اثر متفاوتی بر کارکرد جنسی شما داشته باشد.
تاثیر اعمال جراحی بر سلامت جنسی
هر عمل جراحی که در ناحیه لگن و دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) انجام شود، ممکن است اثری گذرا ـ اما اغلب قابل‌توجه- بر پاسخ جنسی شما بگذارد. اما بدن هم بنیه خاص خودش را دارد. پس از مدتی زمان دادن برای نقاهت و مراقبت مناسب، شما دوباره سلامت جنسی خود را باز می‌یابید.
تفاوت میل جنسی زن و شوهر
تفاوت میزان میل جنسی یکی از نگرانی‌های عمده بسیاری از زوج‌هاست. ممکن است در نتیجه این تفاوت رابطه آنها شکلی قطبی به خود بگیرد. یکی از زوجین تماس جنسی را آغاز می‌کند و دیگری از آن پرهیز می‌کند. اگر شما از رابطه زناشویی اجتناب می‌کنید، باید مسوولیت میزانی از مشارکت در رابطه را به عهده بگیرید. اگر شما معمولا آغازگر رابطه هستید، به همسر خود بگویید به چه چیزی نیازدارید. اگر از جریحه‌دار کردن احساسات همسرتان نگران هستید، در مورد تجربه خودتان صحبت کنید. از جملاتی با مبتدای «من» استفاد کنید- مثلا من فکر می‌کنم بدنم بهتر جواب می‌دهد اگر ....- تا بحثتان با همسرتان باز شود. همچنین سعی کنید نحوه عمل بدن همسرتان را درک کنید تا بتوانید نوع تمایلات او را بپذیرید. به دنبال راه‌هایی باشید که نیازهای هردویتان را پوشش دهد.
اگر یکی از همسران بیمار است یا مراقبت از دیگری را به عهده دارد
اگر شما بیمار شده‌اید، ممکن است تمایلات جنسیتان کاهش یابد. درد، ناراحتی، داروها یا نگرانی ممکن است بر میل جنسیتان سایه بیفکند. اگر نقش مراقب همسر بیمارتان را ایفا می‌کنید، میل جنسیتان ممکن است به علت استرس ناشی از پرداختن به نیازهای مربوط به مراقبت از همسرتان مختل شود. اگر مراقب همسرتان هستید، از این تغییر نقشتان آگاه باشید. راهی را پیدا کنید تا گاه به گاه نقش مراقب را کنار بگذارید و دوباره در نقش همسر قرارگیرید. به این ترتیب می‌توانید آرامش پیدا کنید و دوباره احساس کنید همسرتان دارد به شما می‌رسد. به این ترتیب می‌توانید رابطه جنسی‌ای که دو طرف را ارضا می‌کند داشته باشید.
استفاده از منابع آموزشی
برای آگاهی از سلامت جنسی در نیمه دوم زندگی‌تان می‌توانید به کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته شده مراجعه کنید. اگر شما و همسرتان نمی‌توانید مشکلتان را حل کنید، مشاوره با دکترتان ممکن است مفید باشد. دکترتان ممکن است توصیه‌های مفیدی را به شما بکند یا شما را به یک متخصص معرفی کند.
منبع:www.salamat.com