کولیک شیرخواران، دردسر والدین

حتما نام قولنج یا کولیک شیرخواران را شنیده‌اید. بعضی از نوزادان از همان هفته‌های اول زندگی‌شان دچار دردهای شدید با منشا شکمی می‌شوند و چنان بی‌قرار از این درد به خود می‌پیچند و زانوها را در شکم جمع کرده و قرمز می‌شوند که هر تلاش شما برای آرام‌کردن‌شان گویا بی‌فایده است.
علت اصلی قولنج هنوز ناشناخته مانده و متاسفانه هیچ دارو یا درمانی برای آن نداریم. همه بچه‌ها قولنج نمی‌کنند اما در عده محدودی از آنها با درجه‌های مختلف امکان دارد بروز نماید. ممکن است این دل‌دردهای منظم چند هفته یا ماه طول بکشد ولی در سه و چهار ماهگی و در بعضی‌ها شش ماهگی پایان می‌گیرد. اغلب راس یک ساعت برای مثال 10 شب شروع می‌شود و گاهی تا ساعت یک و دوی نیمه‌شب گریه‌های نوزادتان شما را نگران می‌کند. ذکر نکاتی را در مورد قولنج ضروری می‌دانم. اول اینکه، پدرها و مادرها بدانند تقصیر آنها نیست و البته بچه‌ هم مقصر نیست؛ باید صبر و تحمل پیشه کنید تا این دوران طی شود. دوم؛ اغلب داروها، چه آنهایی که پزشکان تجویز می‌کنند و چه آنهایی که مادربزرگ‌ها ارایه می‌دهند بی‌فایده است و چه بسا مضر هم باشد. سوم؛ گاهی اوقات این دردهای مبهم آزاردهنده او با یک سری اقدمات به طور موقت رفع می‌شود ولی عمومیت ندارد.
استفاده از کیسه آب گرم و دمرکردن بچه روی آن، فشار مختصری روی معده با کف دست، حمام‌ گرم او درست دقایقی قبل از شروع دردها شاید کمک کند. عده‌ای معتقدند که شاید آلرژی علت آن باشد ولی ثابت نشده است اما با این حال، پرهیز از مصرف مواد غذایی پرعطر و بو مثل سیر، پیازچه، شلغم و از این قبیل را به مادر توصیه می‌کنند و بعضی دیگر می‌گویند شاید ریفلاکس – برگشت اسید معده – علتش باشد، به هر حال هیچ‌کدام و یا مجموعه‌ این عوامل موجب قولنج می‌شود. آنچه مهم است؛ این است که شما باید تحمل کنید و از متهم کردن یکدیگر بپرهیزید. می‌دانم که از جیغ و گریه او به خصوص در نیمه شبی که وقت استراحت شماست و قرار است فردا صبح سر کار بروید، خسته می‌شوید اما به این فکر کنید که هر رفتار شما در ذهن او ثبت می‌شود. غرغر شما را می‌فهمد و نوازش‌های آرامش‌بخش‌تان را نیز همین‌طور؛ چون به اندازه شما سلول عصبی دارد که ارتباط عصبی‌اش با نوع تحریک مثبت شما شکل می‌گیرد. بی‌توجهی یا رفتار نامطلوب شما موجب کاهش ضریب هوشی بچه می‌شود. شاید اگر پدر یا شخص دیگری غیر از مادر، بچه را هنگام قولنج بغل کند بهبود یابد. به نظر می‌رسد کودک از اینکه چرا بوی مادرش و مکیدن سینه او، آرامش همیشگی را به او نمی‌دهد بدتر دچار سردرگمی می‌شود و در آغوش پدر که آن بوی شیر را ندارد آرام بگیرد. مادر را با گفتن این‌که «شیر تو بهش نمی‌سازد» یا «ببین در بغل من آرام شد تو بلد نیستی!»‍ مضطرب نکنید چون کودک نیز مضطرب می‌شود.