به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از یو اس ای تودی، حتی استیون کینگ هم اجازه دارد بعضی مواقع بحران اطمینان داشته باشد؛ این نویسنده نمادین در حال حاضر سر یکی از بخش‌های رمانی جدید که کار نوشتن آن را آغاز کرده، به مشکل برخورده و می‌گوید «اگر بتوانید عنوانی برایش انتخاب کنید واقعا خوشحال می‌شوم.»
سال‌ها پیش، وقتی کینگ داشت با کتاب «آقای مرسدس» سال 2014 به ژانر کارآگاهی می‌پرداخت، نگران بود که نکند آن «مرد ترسناکی» که مردم بعد از مسیر حرفهای ادبی طولانی او انتظار دارند، نباشد. او می‌گوید: «من این بحث را با خودم داشتم: یه دقیقه صبر کنم ببینم، الان در 60 و چند سالگی‌ات هستی. از نظر مالی وضعت خوب است. این طورها هم نیست که مجبور باشی نوعی خاص از داستان‌ها را بنویسی تا بتوانی از خانواده‌ات حمایت کنی. این کار را می‌کنی یا می‌ترسی و عقب می‌کشی؟»
کتاب پرفروش «آقای مرسدس» یک سه‌گانه نوآر مدرن را کلید زد و کالا در سریالی که محصول شبکه ای‌تی‌اندتی است، به تلویزیون آمده است. در این سریال برندن گلیسون نقش بیل هاجز پلیسی بازنشسته را ایفا می‌کند و هری تردوی هم قاتل زنجیره‌ای است که او باید جلویش را بگیرد.
اکنون دورانی پر کار برای کینگ است: اقتباس سینمایی «برج تاریک» در حال حاضر در سینماها اکران می‌شود و یک فیلم جدید از کتاب «It» هم قرار است روز هشتم سپتامبر اکران شود. او از ماه آینده همراه با پسرش اوون برای «زیبایان خفته» که روز بیست و ششم سپتامبر منتشر می‌شود یک تور کتاب آغاز می‌کند و یک اثر ادبی دیگر هم با عنوان «خارجی» به زودی از او منتشر خواهد شد.
این نویسنده با خنده می‌گوید: «آلبوم موسیقی من را هم فراموش نکنید! شوخی می‌کنم.»
یو اس ای تودی با استاد ژانر وحشت و درباره آثاری که وی روی صفحه کتاب و پرده دارد صحبت کرده است:
* نکته محبوب‌تان در مورد اکتشاف در ژانر کارآگاهی با «آقای مرسدس» چه چیزی بود؟
من تمام زندگی‌ام رمان‌های کارآگاهی خوانده‌ام و این را بدون ذره‌ای شرم می‌گویم. کارم را وقتی 12 ساله بودم با خواندن رمان‌های آگاتا کریستی آغاز کردم. آنطوری که با این کتاب برخورد کردم این بود که اول به هیچکاک برگشتم، جایی که شما واقعا همه چیز را می‌دانید و شخصیت ها هیچ چیز نمی‌دانند. قضیه این نیست که چه کسی قتل را انجام داده، یک بازی هوش با زندگی و مرگ است که می‌توانیم آن را از دو طرف تماشا کنیم.
* شما در مورد ترامپ و سیاست در توییتر حرفهای بسیاری زده‌اید. این مسئله بیشتر و بیشتر دارد وارد آثارتان هم می‌شود؟
داستان همیشه باید یک وزن شخصی، اجتماعی و سیاسی هم داشته باشد، اما نباید جلوی موضوع باشد. من نمی‌خواهم آپتون سینکلر یا جورج اورول باشم و رمان‌هایی بنویسم که عملا حمله‌های سیاسی هستند که خیلی هم پنهان نشده‌اند.
* هیجان زده‌اید که نسخه‌ای دیگر از «It» را روی پرده ببینید؟
آره. فیلمش را دیده‌ام، فوق العاده است. به نظرم مردم در درجات بسیاری از آن لذت خواهند برد. نت فلیکس فیلم های «1922» و «بازی جرالد» را هم ساخته است و هردوی شان واقعا خوب هستند!
* سرویس هولو دارد یک سریال از «کسل راک» می‌سازد که به منطقه معروف داستان‌های شما مربوط می‌شود.
من برنامه‌ای برای نویسندگی برای آن سریال ندارم، اما با (تهیه‌کننده اجرایی سریال) جی‌جی آبرامز در ارتباط بوده‌ام. ما درباره چند ایده جالب صحبت کرده‌ایم و می‌دانم حداقل یکی از داستان‌ها وجود دارد که داستانش در پس زمینه کسل راک به وقوع می‌پیوندد و در سریال آن را خواهیم دید. تا حدودی مثل فرستادن بچه آدم به کالج می‌ماند: این را برایت درست کرده‌ام، درست بزرگت کرده‌ام، امیدوارم بروی کارت را بکنی و به دردسر نیقتی. اما بعضی مواقع به هرحال به دردسر می‌افتند!
* حالا که صحبت بچه‌ها شد، نوشتن «زیبایان خفته» با اوون چطور بود؟
عالی بود. او با این ایده که تمام زنان دنیا به خواب می‌روند پیش من آمد و من به سرعت قبولش کردم. برمی‌گردد به همان چیزی که قبلا گفته بودیم: تمام مسایل سیاسی و اجتماعی، تمام برافروختگی‌هایی که الان شکل گرفته، تمام زنانی که اعتراض کردند، تمام این چیزها هرگز به وقوع نپیوست. آدم نمی‌تواند بیشتر از این مفتخر باشد که یکی از بچه‌هایش پیشش بیاید و بگوید می خواهم با تو کار کنم...
* چیزی هست که بخواهید در مورد «خارجی» لو بدهید؟
نه. خب، خیلی چیزها هستند که در مورد آن می‌خواهم بگویم، اما نمی توانم. بیشتر از این ها باحال است که الان بخواهم درباره‌اش صحبت کنم. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که 2017 منتشر نمی‌شود چون فعلا به اندازه کافی کار دارم و سرم خیلی شلوغ است.
