از پیش از تولد تا ۸۰ سالگی

این روزها اخبار پزشکی گوناگونی را می شنویم که گاهی ضد و نقیض هم از آب در می آیند و ما متحیر می مانیم که حرف کدام گروه از محققان را گوش دهیم و برای حفظ سلامتی مان چه بکنیم و چه نکنیم. در این جا ما مهم ترین اقدامات بهداشتی را که شما به عنوان یک زن از پیش از تولد تا 80 سالگی باید رعایت کنید برای تان آورده ایم:

پیش از تولد فرزند
 

مهم ترین کار این است که مادران اسید فولیک مصرف کنند، چرا که اسیدفولیک باعث می شود که نوزادان با نقص سیستم عصبی( نقص لوله عصبی یا اسپینا بیفیدا) متولد نشوند. در سال 1998 پس از این که غلات صبحانه با اسیدفولیک و ویتامین B غنی شدند، نقایص سیستم عصبی در نوزادان 46 درصد کاهش یافت. اگر شما در سنین باروری هستید، به روزانه 400 میلی گرم اسید فولیک در هر روز نیاز دارید. این میزان در زنان باردار به 600 میلی گرم می رسد. اگر مولتی ویتامین مصرف می کنید، ببینید به میزان کافی اسیدفولیک دریافت می کنید یا خیر. بکوشید مواد غذایی حاوی اسیدفولیک مثل بروکلی، اسفناج، نخود، کلم، ذرت، لوبیا، عدس و پرتقال بخورید. مراقبت باشید که میزان مصرفی اسیدفولیک شما از 1000 میلی گرم در روز بالاتر نرود، چرا که در این صورت نشانه های کمبود ویتامین B12 بروز خواهد کرد. B12 برای سلامت دستگاه عصبی و تولید سلول های خون ضروری است.

نوزاد
 

مهم ترین کار انجام واکسیناسیون و ایمن سازی او در برابر بیماری هاست. هیچ ارتباطی بین ایمن سازی و بروز اوتیسم در کودکان وجود ندارد. اولین نشانه های اوتیسم به طور معمول بین 18 تا 24 ماهگی بروز می کند و در همین زمان است که کودکان بیشترین تعداد واکسن های خود را دریافت می کنند و همین باعث می شود که این توهم پیش آید که بین ایمن سازی و بروز اوتیسم رابطه ای وجود دارد، در صورتی که چنین احتمالی وجود ندارد. افزون بر واکسن های سرخک، سرخچه و اوریون، نوزاد شما باید بر ضد دیفتری، فلج اطفال، کزاز و سیاه سرفه واکسینه شود.

کودک نوپا
 

با آن ها صحبت کنید تا مهارت های کلامی و زبانی آنها افزایش یابد. هیچ چیز جای صدا و لمس انسان را برای کودک نمی گیرد. نوزادان از بدو تولد این توانایی را دارند که فرکانس های مختلف صدا را تشخیص دهند و زمانی که یک یا دو ساله می شوند به آن چه پدر و مادرشان می گویند، حساس شده و صداهایی که به طور معمول نمی شنوند را تمیز نمی دهند و صداهای پدر و مادرشان غالب بر بقیه صداها می شود. آن ها بیش از همه با تماشای صورت بزرگسالان حرف زدن را می آموزند. پس، برای فرزند نوپای تان با صدای بلند کتاب بخوانید و اجازه دهید خودش جملاتش را کامل کند و جملاتی که می کوشد بگوید را کامل نکنید؛ به این ترتیب، مهارت های کلامی او تقویت می شوند.

نوجوانان
 

مهم ترین کار این است که مراقب وزن دختر نوجوان تان باشید. امروزه به دلیل چاقی دوران کودکی دختران زودتر از 30 سال قبل بالغ می شوند. بنابراین، مراقب باشید که نوجوان تان که زیر 13 سال دارد به چاقی مبتلا نشود، چرا که چاقی دوران کودکی زمینه ساز چاقی دوران بزرگسالی و بیماری های ناشی از آن است.
پس، نوجوان تان را به پارک ببرید، او را در کلاس های ورزشی ثبت نام کنید و لذت بازی و ورزش کردن را به او بچشانید.

13 تا 19 سالگی
 

یکی از مهم ترین چیزها در این دوران این است که دختری که در این سنین است تصور بدنی درستی از خودش داشته باشد. متأسفانه اختلالات خوردن در بین دختران این سنین رو به افزایش است. رواج لاغری و مدهایی که اندام های بیش از اندازه لاغر را تبلیغ می کنند، عامل این است که دختران نوجوان مدام در حال رژیم گرفتن هستند و میل دارند که هرچه بیشتر لاغر باشند. به همین خاطر با دختر نوجوان تان صحبت کنید و او را نه به خاطر اندام و قیافه اش بلکه به خاطر توانایی های دیگرش ستایش کنید. اگر دیدید که او درباره ورزش به شدت و به طور غیرطبیعی وسواس دارد، بیش از اندازه ورزش می کند و احساس گیجی دارد، با او صحبت کنید و از نگرانی هایش بپرسید. مبتلا بودن به بی اشتهایی عصبی( Anorexia) حتی می تواند باعث مرگ شود.

20 سالگی
 

یکی از مهم ترین چیزها این است که مراقب توان باروری خود باشید. این سال ها توان باروری یک زن در نهایت خود است که بین 20 تا 24 سالگی به غایت خود می رسد. 86 درصد از زنانی که در دهه 20 زندگی خود هستند طی یک سال تلاش باردار می شوند که این میزان در زنانی که در دهه 30 زندگی خود هستند به 52 درصد می رسد. خطر سقط هم در دهه 20 زندگی هر زن به کمترین میزان خود رسیده است. مراجعه سالانه برای انجام معاینات دوره ای به متخصص زنان و زایمان بر حفظ سلامت باروری شما تأثیر دارد.

30 سالگی
 

یکی از مهم ترین چیزها این است که یاد بگیریم چطور با خستگی های خود کنار بیاییم. بسیاری از زنان در این دوران از خستگی های مزمن شکایت می کنند و نمی توانند خواب کافی داشته باشند. به همین خاطر زنان بسیاری در این دهه از زندگی شان از سردرد، عفونت های سینه و تپش قلب شاکی هستند.
ورزش راه مبارزه با خستگی است؛ چرا که خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش و کیفیت خواب شما را افزایش می دهد. همچنین، سطح استرس را کاهش و میزان توانایی سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد. اگر بتوانید در طول روز و پیش از فرا رسیدن شب ورزش کنید، خیلی بهتر است.

40 سالگی
 

یکی از مهم ترین کارها مراقبت درباره ابتلا به سرطان سینه است. سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین زنان بالای 30 سال است. بافت سینه تا پس از یک دوره کامل بارداری کامل نیست و پس از آن است که هورمون ها سینه ها را به گونه ای تغییر می دهند که در برابر عوامل سرطان زا مقاومت پیدا می کنند. به همین علت است زنانی که زایمان نکرده اند یا اولین فرزندشان را پس از 30 سالگی به دنیا آورده اند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند. یک زن از هر 9 زن در طول زندگی اش به سرطان سینه مبتلا می شود که دو سوم آنها نجات پیدا می کنند، چرا که روش های تشخیصی و درمانی پیشرفت های بسیاری کرده اند. جامعه سرطان کانادا توصیه می کند که زنان بین 40 تا 49 ساله هر دو سال یک بار از نظر وجود سرطان سینه معاینه شوند. اگر شما عوامل خطرساز را دارید، برای مثال یکی از اقوام درجه اول تان به سرطان سینه مبتلا بوده، باید منظم تر معاینه شوید به وسیله خودتان هم به تشخیص سرطان سینه کمک می کند. ماموگرافی می تواند توده هایی را که کمتر از نیم سانتی متر هستند تشخیص دهد.

یائسگی
 

تنفس عمیق را تمرین کنید. بیشتر زنان در سن 51 سالگی علایم یائسگی را تجربه می کنند و بیشتر زنان در همان سنی که مادرانشان یائسه شده اند، یائسه می شوند و اولین علایم آن می تواند از 35 سالگی شروع شود.
پژوهشی نشان داده زنانی که دو جلسه یک ساعته در هفته یوگا می کند کمتر از گرگرفتگی و تعریق شبانه رنج می کشند. یا می توانید این جور تنفس عمیق را تمرین کنید: با یک شماره نفس تان را فرو بدهید، چهار شماره نفس تان را نگه دارید و با دو شماره بیرون بدهید. اگر با 4 شماره نفس تان را فرو می دهید، 16 ثانیه نگه دارید و با هشت ثانیه خارج کنید. به تدریج که ریه های تان قوی تر شدند، بیشتر نفس تان را نگه دارید.

50 سالگی
 

مهم ترین چیز این است که استخوان های تان را قوی کنید. مادر بودن و شیردهی اثر منفی بر میزان ذخایر کلسیم بدن دارد. وقتی وارد دهه پنجاه زندگی خود می شویم با کاهش میزان ترشح هورمون استروژن از میزان تراکم استخوان ها کاسته می شود.
در 10 سالی که یائسگی شروع می شود زنان بین 2 تا 5 درصد از توده استخوانی شان را در هر سال از دست می دهند. به عبارتی و مطابق تحقیقات 25 درصد از زنان کانادایی بالای 50 سال به پوکی استخوان مبتلا هستند.
شما در این سنین باید حدود 1000 تا 1200 میلی گرم کلسیم در روز دریافت کنید. سه یا چهار جلسه ورزش در هر هفته و هر بار به مدت 30 تا 60 دقیقه می تواند پوکی استخوان را به تأخیر بیندازد. پیاده روی و کار با وزنه ها هم مفید هستند.

60 سالگی
 

مراقبت از قلب و عروق در این سنین بسیار اهمیت دارد. زنانی که یائسه شده اند به خاطر کاهش میزان هورمون استروژن که از قلب و رگ ها محافظت می کند، در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند. مصرف هورمون استروژن از این خطر می کاهد. پژوهشی 15 ساله نشان داده که زنانی که در سنین یائسگی هورمون استروژن مصرف نمی کرده اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی قرار داشته اند. ترک سیگار یکی از عوامل کاهش این خطر است. فشار خون بالا، چاقی شکمی، دیابت و سیگار کشیدن عوامل خطرساز مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی هستند.

70 سالگی
 

مراقب سلامت ذهن و حافظه خود باشید. آلزایمر پس از 65 سالگی شیوع می یابد و زنان را دو برابر بیش از مردان مبتلا می کند.
هر قدر ذهن فعال تر باشد و بیشتر از خودش کار بکشد، احتمال بروز آلزایمر کمتر است. دیده شده کسانی که تحصیلات پایین تری دارند، بیش از آن هایی که تحصیلات عالی دارند به آلزایمر و زوال عقل مبتلا می شوند. حل جدول کلمات متقاطع، آموختن یک زبان خارجی و خواندن کتاب و روزنامه در جلوگیری از بروز این بیماری تأثیری مهم دارد.

80 سالگی
 

زنان کانادایی به طور متوسط 83/1 سال عمر می کنند و یازدهمین طول عمر را در جهان دارند؛ ولی، با وجود این زنان بالای 65 سال بیش از مردان در معرض فشارهای عصبی قرار دارند و خطر مرگ در زنان با عصبی بودن، اندوه و افسردگی و ناامنی مالی افزایش می یابد.
منبع:دنیای زنان، شماره 49