بقعه ایوب انصاری در 13 کیلومتری جنوب شهرستان تکاب از توابع استان آذربایجان غربی و جنوب غربی قریه « دورباش » برفراز کوهی بلند قرار گرفته است .
این بنا شامل تنها اثر باقی مانده از مجموعه آثار در بالای کوه می باشد که در داخل قریه محلی بصورت اتاقک کوچکی می باشد که بنا بر باور مردم ، محل دفن سر ایوب انصاری است و از این رو از قدامت و احترام خاصی نزد اهالی محل برخوردار است .
ساختمان فعلی از دو بخش تشکیل شده است ، بخش اصلی و قدیمی بنای اولیه مقبره و بخش الحاقی راهرو و نمازخانه ( مسجد ) را تشکیل می دهد . با توجه به نوع مصالح و نوع معماری و نحوه کار به نظر می رسد ساختمان اصلی مقبره و دیگر بقایای تخریب شده مشتمل بر دیوارهای حصار محیطی و بقایای تخریب شده با پلان های استوانه ای دارای قدمتی طولانی و قبل از قرن نهم هجری می باشد ، ولی بخش الحاقی بنا شامل راهرو و نمازخانه از آثار اواسط قرن نهم هجری است .
جهت تعیین تاریخ شکل گیری و پیدایش واحدهای معماری بالای کوه نیاز به مطالعه و بررسی کارشناسانه دار که این مهم بایستی از طریق کارشناسان ذیربط مطالعه و مشخص شده . قسمت قدیمی با پلان بیضی از داخل و هشت ضلعی نامنتظم از بیرون با ارتفاع 5/7 متر که با دربی کوچک از نمازخانه مقبره به داخل راه دارد ساخته شده است . در ساخت بنا از قلوه سنگ ، آهک و خاک سفیده استفاده شده است و عملیات مرمتی و حفاظتی بازسازی در سال 1372 در بنای تاریخی ایوب انصاری با مدیریت محترم میراث فرهنگی انجام گرفت.
نکته در مورد علت نامگذاری قریه دورباش به این نام :
دوره باش در زبان آذری به معنی « بایت سر » می باشد ، باور مردم روستا بر این بوده که ایوب انصاری را سر می برند و سر وی را از بالای کوه به طرف محل فعلی قریه می غلطانند و آنگاه پیکر ایوب انصاری بدون سر بی می خیزد و بصورت امری ندا می دهد « دورباش » یعنی بایت سر .
