در زمانی که صحبت درباره فاصلهٔ مناسب بین عقد تا عروسی است، همسران جوان و والدین باید به چند نکته توجه داشته باشند. اگر زوج آشنایی قبلی خوبی ندارند، باید این فاصله بیشتر باشد تا شناخت‌ها کامل‌تر شود. منظور آن است که زوجین بتوانند در این مدت توانمندی‌ها، سلیقه‌ها، نقاط قوت، آداب و اعتقادات همدیگر را بشناسند؛ اما اگر به واسطه رفت‌وآمدهای فامیلی و خانوادگی یا صحبت‌هایی که خود زوج پیش از ازدواج با هم داشته‌اند، با همدیگر آشنایی دارند، مناسب نیست که این فاصله زیاد باشد. به‌خصوص اگر دونفر با هم مشکلی ندارند و ممکن است در حاشیهٔ مسائل، مشکل ایجاد شود. در این شرایط فاصله عقد تا عروسی نباید طولانی باشد؛ چرا که ایجاد حاشیه در اطراف زوج‌ها می‌تواند باعث اختلاف میان آن‌ها شود.
زمانی که افراد انتخاب درستی داشته‌اند و خودشان هماهنگی دارند و شبیه هم هستند، در این شرایط بهتر است فاصله کم باشد و عروسی را به تأخیر نیندازند. در انتخاب درست مهم آن است که فرد در زمان انتخاب، تشابه را رعایت کند. متأسفانه برخی افراد تصور می‌کنند که تفاوت‌داشتن با همسر خوب است؛ در حالی که در یک انتخاب مناسب، همسران باید با هم شباهت‌هایی داشته باشند. البته در بحث شباهت، چند مسئله بسیار اهمیت دارد. چیزی که فرهنگ ما روی آن بسیار تأکید دارد، تشابه اعتقادی است. در صورتی که چنین موضوعی وجود نداشته باشد، بعدها ممکن است مشکل ایجاد کند. یادمان باشد در زوج‌ها دو مسئله ایجاد مشکل می‌کند: یکی تفاوت‌های جدی اعتقادی و دیگری هم نظرهایی که اطرافیان درباره این انتخاب دارند. در صورت وجود چنین مسائلی، طولانی‌شدن فاصله عقد تا عروسی هم کمک چندانی نمی‌کند.
به طورکلی اگر بخواهیم حدود زمانی مناسب برای فاصله عقد تا عروسی را بگوییم، می‌توان گفت شش‌ماه تا یک‌سال، زمان مناسبی است. البته این محدوده قطعی نیست و نمی‌توان گفت که برای همه افراد مناسب است، اما حدود مناسب را این مقدار می‌دانم.
